Alle inzendingen over wiegelend OR vrouwenhoofd OR goudovalen

meer noch zet de kersenboom voor je klaar op de puinhopen van de oude rivier waarin alles lijdzaam stil wordt vanaf hier open ik mezelf wel en de tijd, de deuren van het rouwbeklag zullen voor het grijpen liggen ogenblikken zoals ze zijn zoals ik ben wanneer de nacht voorbij moet en ik rond en rond draai in de magerte van mijn vrouwenhoofd…

Maar godzijdank, Hans Wiegel is er nog!…

Hans Wiegel? Dries van Agt? Of willen we een grotere legende? Dan doen we nog een zoektochtje naar hem ‘Op zoek naar Joseph’ (met de hese stem)…

“GroenLinks is stukken linkser dan ze lijken”, zegt heer Hans Wiegel, één der prominenten, “Het gaat uiteindelijk toch om de centen, geen windmolens maar zoden aan de dijken.” “Luister naar mij...GroenLinks moet aan de kant. Daar knapt ‘t klimaat van op in Nederland.”…

"Je kunt hier," zei hij, "met gespitste oren Zelfs af en toe de roep om Wiegel horen."…

Wie dan verliest raakt zeker zeer ontstemd Waarbij in feite de partij verliest Om waar te nemen kan men Wiegel bellen Hij is de grote meester in (ver)tellen…

De huisarts krijgt van Wiegel minder klanten, verwijderd uit het ziekenfondspakket. De zieke mag creperen in z'n bed. Zodoende snijdt het mes aan beide kanten. Een wachtlijst wordt verkort, zo is de hoop. Een zieke, die de dood vindt, is goedkoop.…

toen had je Den Uyl dat was een vent die man stond tenminste nog voor iets in 's mans glorietijd sprak het geachte lid ome Joop stond voor niets hij leidde het land naar de afgrond aanwezig in de studio Alexander van opvliegertjes excuus en lege dozen overzeese gebiedsdelen in vies vunzig Den Haag hij wist het echt beter de heer Wiegel…

er komt nog de grote dictator, Heer Wiegel de piegel met z’n grote eigenwijze giegel, en die spoelt weer alles, alles wat is bereikt, zó door zijn asociale plee. *Dromen zijn bedrog en dat zal altijd wel zo blijven.…

Hans Wiegel spreekt vanuit het Land van Ooit Wat Ayaan Hirsi Ali zeer betreurt Zijn leven is provinciaals gekleurd De echte wereld ziet hij eig'lijk nooit Maar heeft Ayaan dat juist beredeneerd? Want wie leeft hier nou ècht geïsoleerd?…

De Japanse meisjes giechelen, ze klinken als wind chimes, zilveren wind chimes wiegelend boven de golven. Hoor de vogels in de palmboom opgewonden fluiten! De zilveren meisjes tinkelen steeds luider, de drum van mijn hart slaat een vrolijk ritme.…

geloof in muren, hekken: feest voor gekkies in alle era’s hekken wallen muren ook Trump en Wiegel hebben rare kuren: geloof in geld en het bouwen van hekkies een hek houdt mensen wolven echt niet tegen zomin als koude, hitte, hagel, regen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Herfsttinten in de hoge boomtoppen, met kraaien wiegelend in het lichte zuchten van de zomerzachte wind. Als in vogelvlucht fladdert daar ineens een koppel bladeren op uit de platanen, om heel ergens anders neer te strijken. Deinend klimop met bijen en vlinders.…

Een oud-politicus die soms iets vindt Om het vervolgens dan niet op te pakken Soms wel maar dan verdwijnt het in zijn zakken Is uitgekookt en ook Van Aartsens vrind De man blijkt niet te breken en hij zwijgt Waarna hij weer een heel mooi speldje krijgt…

ach, tere boself je lijkt verdwaald tussen kale bomen die niet beschutten het dunne pastelkleed dat glinsterend jou omhult maakt je zo kwetsbaar op deze kille dag in je ogen lees ik verlangen naar lentelicht bosanemonen en wollegras wiegelende grasklokjes dreigend reiken bramendoorns naar je tengere gestalte een roodborstje zal…

de wind waait, zwaait fluistert wat in mijn oor tonen smelten samen tot een gerieflijke trilling roezemoezen in koor takken wiegelen als magische silhouetten ongedwongen vier ik het dynamisch jaargetij ga bloemetjes buiten zetten de wind waait, zwaait wat koel en zacht geruis als een streling, heling een element van vertrouwen bij…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik omvat met bei mijn armen de tere ronding van haar schouders en hals, en zijzelve doet mij haar zachtglooiende dansende benen omhelzen zo schrijden wij tezamen in ritmische wiegeling Ik zie omhooggeheven haar lief gezicht en dit hevig bijeenzijn drijft mij dicht en dichter tot haar - en wij dansen mond aan mond en hart aan hart en zacht gezicht…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Zacht branden van de teedre lenden: een wiegeling, een wit satijn aan mijne handen, de gewenden, die met haar leest verzameld zijn tot éne slag en in het stuwen des bloeds niet laten van hun wit. Die stem, die stameling bij 't huwen: wie zijt gij?…

ik was zestien en vol geloof in al het leed van poëzie en ik dacht nog als ik nu maar lang genoeg staar naar de maan dan zal er wel een gedicht voorbijdrijven of misschien een man, een kano het gezicht dat ik gebouwd had uit de rotsen van een rivier ik keerde woorden om, strooide letters in het wiegelend licht, ging naar zee om…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

pompoen De dood van groen met opstanding voor ogen Je spreeuwen naar elkander toegezogen Je winterslaap, je bosdier op rantsoen Alleen voor jou zou ik reïncarneren Ik zal je missen als ik niet meer ben Dat weten maakt me stil, bespiegelend Ik ben niet winterhard als coniferen Een klimroos aan een ganzenveren pen Verwelkt tot nader order wiegelend…

Gewillig wiegelen kleurtjes water in en uit elkaar, alleen zacht klotsen. Een sliert aalscholvers slingert boven een horizon van nevel. Een gat in de wolken lijkt een blauw meer, omringd door fjorden. Warme lucht dekt ons als een deken. Zacht ligt het gemaaide gras op de dijk, maar rechtop nog staat fluitenkruid, te kijken!…

De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen en na de regen het geuren van de grond, de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen der sterren aan het doorzichtig hemelrond. Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen, want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd.…