5615 resultaten.
Ik wilde...
gedicht
2.0 met 169 stemmen 32.039 Ik wilde bij de dood belet aanvragen,
hij deed zelf open en hij liet mij in.
'Er lang omheen praten heeft weinig zin;
ik kom hier', zei ik, 'om je uit te dagen'.
Hij glimlachte: je komt dus uitstel vragen;
kan ik je dienen, een glas port of gin?
''t Is mij hetzelfde', zei ik, 'schenk maar in'.…
Haar wilde wezen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 176 Hij zag licht
en vuur in haar wilde wezen
wilde het vuur in haar
wezen strelen
en wilde wezen
in haar licht
het licht
van haar vurig wezen
stelen, nee roven
om het licht van
zijn eigen wezen
te doven
en het wilde vuur
te ontsteken in hem
om haar lieve licht
te strelen.…
Hij wilde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 178 Hij wilde een dynamisch leven leiden.
Te vermoeiend.
Toen wilde hij een wijze zijn.
Te tegenstrijdig.
Toen wilde hij toch minstens een ´minor poet´ worden.
Te goed.
Te slecht.
En toen wilde hij de meest ongepubliceerde dichter van Nederland zijn.
Gelukt.…
"Ik wilde..."
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.072 Ik wilde dat ik
je weg kon kiezen
een pad vol voorspoed
géén verliezen
Ik wilde dat ik
je blij kon maken
je middenin je hart
kon raken
Ik wilde dat ik
de pijn kon wissen
en je niet te vaak
zo erg zou missen
Ik wilde dat ik
bepalen kon
aan welke relatie
jij begon
Maar ik héb niets te kiezen
het is jouw leven
ik kan…
Wat ik wilde worden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Al, wat ik wilde worden,
dat ben ik nu.
Zoals ik wilde zijn, zoals ik wilde worden
zo ervaar ik mezelf nu.
Al, wat ik bewonderde in het leven,
bevindt zich in mijn leven.
En alles wat ik heb liefgehad,
heb ik nu lief in mijn leven.…
Alles wat ik wilde doen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Wat ik ook zou doen dit jaar,
het is niet af,
wat ik ook besloot dit jaar,
het is een straf, te weten
dat alles wat ik naliet dit jaar,
in slechts 1 dag gestopt moet worden,
want,
het jaar is dan wel klaar,
maar ik ben dat nog lang niet!…
ik wilde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 ik wilde de winter
inkleuren met
winterse woorden
vrede sluiten
met de onverhoedse
duisternis
ik wilde door muren
breken zelfs als
alles gesloten zou zijn
met andere ogen
de wereld beschouwen
ijs met handen breken
ik wilde het ijzige
bewustzijn van de dood
tot bedaren brengen…
wilde ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 de stilte
horen het
geheugen
leegvegen
vederlicht
geluk voorbij
zien zweven
langzaam
ontwaken
licht en tijd
verbinden
verweesde
woorden
vergezellen
dromen
bevaren
demonen
bevrijden
de liefde
bezingen
wilde ik…
Naaktstrand
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.259 moest er achteraan
Ze betraden het strand met fier gezicht
En ja hoor...de schoenen gingen uit
maar ja hier is dus naakt verplicht
dus ze konden nog even vooruit
Ze oogden al lang niet meer zo zelfvoldaan
Toen colbert en strop en pantalon
Dus ook omzichtig uit werden gedaan
En zij steeds bloter stonden in de zon
Daar stonden zij in overhemd…
confetti
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.553 na schooltijd rook ik het strijken van overhemden
en thee die jij mij schonk
ik smaakte de geborgenheid van warmte die ik dronk
bij vuurhaard en gezelligheid
je boog zo zwaar in het strijken van die stapel kleren
je mond bewoog niet snel maar kon mij toch bereiken
jouw dagen telden teveel kruimels
die je voor het vallen al wilde vegen
jouw…
Hazepad
gedicht
3.0 met 6 stemmen 27.933 Het zijden overhemd zakt door het geraamte
het sjaaltje vat vlam
zijn lach gist na op zijn lippen.
Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel.
Wie verliet daar zo schielings de woning
zonder om te kijken naar het kind
dat de man nazwaait die het werd?
Waarom kiest iemand voor vernietiging?…
gefeeste woorden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 452 overdonderende zonnestralen
in de manke morgen
roterend in lokkende cirkels
mijn manchetknopen glinsteren
bij mijn net nieuw gekochte
wit-rose gestreepte overhemd
onder het genot van de eerste koffie
en mijn volkskrantje
salueer ik voor de dageraad
mijn morsig brein ontwaakt
en dichtersdorst staat paraat
ik plet…
Zo ging dat dus
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 Zoals zijn bruine armen met de
sterke aders uit de opgerolde
mouwen van zijn overhemd staken.
De dood mocht wel opletten
als hij hem kwam halen,
dat won hij nooit.
Drie maanden later aan
slangen en flessen, op het
dekbed twee vogelklauwtjes:
einde.
Nou jij had je lesje
wel geleerd.…
Kleren maken de man
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 946 Ik kijk tv op mijn pc
een documentaire over een boot
die naar een eiland vaart
en terug: Idjwi
zoete aardappels, maniok-
door het bos vervoeren
vrouwen hun oogst op het hoofd
ze bewerken hun grond
met handwerktuigen
et voilà
op de boot kleurige kleding
de kapitein en zijn stuurman
in smetteloos wit overhemd
met gouden strepen…
Huisvrouw
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 254 Opstaan en een ontbijtje maken
Recht trekken kussen en laken
Wasje draaien, wasje vouwen
Allemaal klusjes van huisvrouwen
Boodschappen doen en koken
In de winter een vuurtje stoken
Overhemden en t-shirts strijken
Alles moet opgeruimd lijken
Poetsen van badkamer en wc
Doe de huiskamer maar gelijk mee
De meeste huisvrouwen hebben daarbij…
Mondmaskers
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Het gaat snel in de tijd van corona.
Wat een maand geleden nog waar was,
is dat vandaag niet meer.
Wat toen nog onwaarschijnlijk leek,
klinkt vandaag als de logica zelf.
Wat gisteren nog een rariteit was,
is vandaag als de logica zelf.
Wat een bron van spot was
is nu het nieuwe normaal:
Het mondmasker.
Benieuwd hoe snel de sociale druk
zal…
Forensen
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.694 De eerste mens
ziet op het perron
door gloeiende wolken
de zon als Superman
uit zijn overhemd breken
Nog even en
hij jaagt tussen de einders
van het laagland
met honderden reizigers
naar een eindpunt
Wat beweegt hen
Wat laten ze achter
Wie was de man
die door gloeiende wolken
de zon zag
------------------------------------------…
Hij
hartenkreet
2.0 met 26 stemmen 4.097 het theater gaat mij nu verleiden
en stuurt al sexy ingevet
een wasbord naar mijn scherm
Wat windt je op, vraagt mijn vriendin,
en brengt voor jou de stoute fantasie
zijn het die gladgeschoren lijven
of moet het veel subtieler zijn
zoals de grijsbehaarde pols die
heel voorzichtig zoekend
van het stuur afglijdt
een overhemd dat kierend…
Laat me
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 759 Je bent lief sprak hij onbewogen
Maar ik heb alles nog eens overwogen
Als jij zo door gaat met mij te behagen
Is dat automatisch om moeilijkheden vragen
Altijd ongevraagd het bad vol laten lopen
Kleding ondergoed naar jouw keuze kopen
Altijd die gestreken overhemden spierwit
Begrijp je niet dat er ook een eigen ik in mij zit
Dus laat mij…
De Naakte Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 225 Mijn ogen betraand
op de grond gericht,
daar waar m'n trots
naast jouw overhemd ligt.
De dure blouse, een krijtgestreepte,
– pas nog hangend in haar kast –
nu een gekreukt hoopje aanzien
bij mijn vuile was.…
Speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.284 speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
omdat het morgen is, omdat het regent en
omdat ik graag de rest vergeten wil
de vingers in de oren en de ogen sluiten
de oren volgestopt met proppen was
een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen
het dennenbos is bruin en niet meer groen
de zon gaat nog mooi onder ‘net…
Het bezoek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.641 In de spiegel zag ik dat ik net
zo grauw was als de morgen
want er hing een nevel van motregen
rondom het huis
snel knoopte ik mijn overhemd dicht
en haalde een kam door mijn haar
maar ze belde al
enfin, het gaf toch niets meer
we waren versteend tot beelden met
de tafel tussen ons in en het dode
oog van de televisie op ons gericht
ik zou…
Het ruikertje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 497 Na elke celdeling
verlies ik
glans en kracht;
na vijftig delingen
eindigt m’n bestaan
dun en vaal
Na elke wasbeurt
verliest m’n overhemd
glans en kracht;
na vijftig beurten
is het ‘n scheurlaken
dun en vaal
Ongewassen leeft
m’n hemd stinkend lang
door celdeling echter
slijt ik zelfs in rust
Omgekeerd slijt
m’n hemd zelfs…
Met droge ogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 210 De mouw van mijn overhemd nat van de damp van de spiegel, of mijn gevoel.
Hoe kon zij vertellen met droge ogen dat ze het volledig anders bedoelde?
Het totale plaatje komt langzaam op gang zoals de ochtend zich herpakt.
Onbeantwoorde vragen terwijl het antwoord pardoes komt aanwaaien.…
Tankman
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 -
Dus je staat
En je praat totdat
je wordt weggesleurd
Wit overhemd
Zwarte broek, plastic
boodschappentasje
De vis wordt
duur betaald…
DORIAN'S PORTRET
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Ik ben in termijnen
van ijdelheid -
het met verf doordrenkte vod,
een aan staren verknocht lijk
in morse belerende zonnen.
Ik ben in verhaal het aanzetstaal
dat de penselen streelt -
in tekening
het marginale,
clichématige deel.
In portret -
de rimpels om flinterdunne lippen,
in gevoel, koperpoets lekkend,
de lijst…
Mijn ogen zwijgen luid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.296 Mijn ogen zwijgen luid
hoe donker is jouw donker
geven alleen dromen licht
zie je nooit meer ster- geflonker
ik houd mijn ogen ziende dicht
was het de voorzienigheid
gaf de dichte mist geen zicht
was zonlicht een oogverblindend feit
of deed het lot jouw ogen dicht
de schaduw zienderogen afgedaan
wat kan kijkdichtheid jou nog leren…
Zij en ik
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Zij is, ik ben alleen de weerschijn
Zij doet, ik handel op haar woord
Zij denkt, mijn peinzen slechts de scheerlijn
Zij danst, ik wankel op haar koord…
Een holte in haar diepe schoot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 196 De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd
met sterrenspikkels op zijn tulen kleed
baant zijn pad met staal van scherp geslecht
door tunnels mensenpassen breed
De dag van buiten rijmloos opgezegd
draagt hoornhuid als een dure eed
snijdt zich een weg door boeg en plecht
als horizon het licht betreedt
De avond neemt terloops de weg omhoog
schurkt…
Im Abendrot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 De dag heeft mij al vroeg vermoeid
met kralensnoer van licht en luid.
Zo pas nog liep ik ongeschoeid
door landen van gespannen huid,
gestolde mist en sterrenwolk,
en om mijn haar, licht als een kosmos,
de nimbus van het vuurvliegvolk.
Hun vinger wijst naar ‘t zwijgen bros,
naar spiegel van het Himmelslicht,
naar schoonheid van…