2489 resultaten.
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Speelgoedmuseum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 298 Gestolde dromen uit mijn kindertijd
Nu tastbaar maar toch onbereikbaar
Een plotseling besef dat wonden openrijt
Ik leed te veel aan weggooiwoede
Vernielde poppenspul in koelen bloede
Enkel mijn dromen bleken onverslijtbaar…
Jeugd herinneringen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 met de jaren
komen de
herinneringen periode
aan de kindertijd
och ; waar blijft
de tijd
heupwiegen
op de rode stenen
in de
hoelahoep
voor de huizen
met de
smalle ramen
en de hoge
grijze stoep…
Sweet Sixteen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Een en zes, zestien
Twee cijfers
ergens naar toe
maar ook weg vandaan
de kindertijd nog in je schaduw
de volwassenheid slechts een paar passen verder
nog even nergens volledig moeten…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Verknoeide kindertijd
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 190 het gebouw
de goede Herder
verwezen naar
Jezus toch
doch
de bewoners
deden aan
kinderterreur veel
te hard
werken dreigend
met een
isoleercel
kortom enorme
kommer en
kwel
de kinderen
kwamen al
uit probleemgezinnen
incest en
van alles
wat
achter dikke
gesloten deuren
hoe akelig
was dat
terecht schadefondsen
en monument…
Sneeuw voor een eeuw
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 635 De sneeuw ligt sprookjesachtig op de takken
Het is echt onvoorstelbaar wat er viel
Draag schoenen met een winterhard profiel!
Vergeet jezelf niet stevig in te pakken!
Een sneeuwkerstkaart is zó 2010
Die wil ik deze eeuw echt niet meer zien…
Sneeuw of geen sneeuw
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 111 sneeuw of geen sneeuw -
hij treedt in de voetstappen
van zijn vader…
speeltijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.169 nog doen
dagdromen nemen me ijlings mee
ik bouw zandkastelen aan zee
pluk korenbloem en klaproos
werk aandachtig aan een kijkdoos
haasje over en zakdoekje leggen
geheimpjes, nee tegen niemand zeggen
een schommel hoog in de lucht
mijn kindertijd in vogelvlucht
“nog een keer, nog een keer”!…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 De sneeuw dekt alle woorden toe
en laat hun ijdel pogen zien
om weer te geven wat het is
in stilte te vertoeven.
De sneeuw hervindt de luchtigheid
om toe te dekken wat ons deert
terwijl de eeuwigheid niet rent
maar smelten durft in ieder vlokje.…
winters tafereeltje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 118 de tuinen en daken
schijnen sprookjesachtig wit
kunnen je vertellen
wie er zoal is langs geweest.
het sneeuwtapijt laat sporen na
een roodborstje en de kat
ze kunnen het niet ontkennen
dat ze er even waren...
de kat lag nog te loeren
het roodborstje zag ik wegvliegen
een gebeuren, een verhaal
spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…
Mijn moederke
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Nooit nog, als in mijn kindertijd.
Nee, nooit als in mijn kindertijd.
Jij was mijn troost, mijn toeverlaat
als heel de wereld donker leek.
Jij was het die bij koorts en pijn
geen stonde van mijn zijde week.
Nee, niet van mijne zijde week.
Jij zorgde steeds en bad voor mij,
geen opdracht was jou ooit te zwaar.…
Zeventien
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.199 Tien plus zeven
Doet zweven
Tussen meisje en vrouw
Maakt de vouw
Tussen volwassenheid
En kindertijd
Telt op tot adolescentie
Als voorportaal naar coëxistentie
Van dochters met moeders
Die veranderen in hoeders
Van jeugdige identiteit…
MINDER IS MEER
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 179 Vanaf al spoedig na mijn kindertijd
zoop ik per dag wel vijftien glazen.
Ik hoorde tot die stomme stoet van dwazen,
die mateloze maffe minderheid.
Maar dat hoort allemaal tot het verleden.
Want mijn besluit staat vast: ik minder heden!…
Op het bord
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 163 Hoog tijd is het om anders te gaan leven
Ik denk terug aan eigen kindertijd:
Blij met een boterham tevredenheid…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Kinderland
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.590 Diep zit ik in vroeger te wroeten
Bij sterren en zonneschijn;
Hoe zal ik mijzelf weer ontmoeten
Als kindje en gelukkig zijn?
Herinnering kan mij niet leiden,
Geen peinzen dat schift of scheidt;
De ziel dier versluierde tijden
Is louter doorzichtigheid.
Doch soms, bij een simpel gebeuren –
In d’ochtend een haan die kraait,
Of even een…
luierend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 405 de dag verzinkt
in avondlicht
wolken sieren
de lucht vol
pluizige dieren
en vage beelden
in kinderjaren
ooit genoten
luierend op
mijn rug in
lome zomerzon
mijn ziel zo
groen als gras
het blad nog
onbeschreven
.…
dromerij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.593 geruisloos kwamen ze weer
te voorschijn, vertrouwde
beelden uit mijn kinderjaren
het huis en de buurt waar ik
ooit woonde, de kerk en
de oude jongensschool
toch zag ik ze nu anders dan
voorheen, was het dorp met
een gouden gloed omhuld
sluimerden straten en bomen
in een stralend, tijdloos licht
de ochtendzon…
uit de hoek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 kinderen hand in hand
in de rij per twee
herleeft het verleden
het luisteren toen nog
naar het wegsterven van stappen
in koud betegelde gangen
eindeloos in hun lengte
van de strengste meesters
in de hoek een jongen
met zicht op twee muren
wat plafond en een stukje vloer
nog meer van die fletse tegels
het zwart in vierkant gegrijns
en…
bevlieging
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 389 helikopters dwarrelen
uit de bomen
ik plak er eentje op
mijn neus
zweef lichtvoetig
boven de grond…
Smisse je
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 149 ik beukte, hamerde en sloeg
nagelde, spijkerde een schroef
krijtte, zaagde en spleet
kerfde, vijlde en sleep
ik pinde, boorde en trilde
schaafde, schuurde en schilde
lijmde, plakte en kleefde
verfde, lakte en zweefde
immer
totdat het niet meer klopte;
het geen hout meer sneed
en 't kind was dichtgetimmerd.…
dagje Efteling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 865 wij waren er kind aan huis toen
Anton Pieck in ons dorp ooit
een sprookjeswereld schiep
waar schoentjes dansen konden
reusachtige paddenstoelen ons
met speelse deuntjes verbaasden
die pure verwondering voel ik
nog steeds als ik ‘t kasteel van
Doornroosje betreed
waar ik m’n kindertijd verslond
het jochie van toen pardoes
weer…
Heimwee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 267 Ik wil weer wonen
in het
verloren kleuter-
bos, land
van
spek en bonen
waar
morgen nog niet
bestaat
en
ma de liefste
is waar
paddenstoelen
de weg niet wijzen
en ik
achter bomen
verstoppertje
speel…
Papieren bootjes
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 542 kinderkopjes onder mijn voeten
mossig omkaderd in het zand
glazen ogen ruimen mijn blikveld
in de verte dampt het grazig land
groene golven deinen langs water
van een kroosrijke poldersloot
mijn oren vangen gesnater
de honger van een snoek is groot
daar, waar herinneringen spelen
met pluizen van een paardenbloem
en ik papieren bootjes…
[ Pap, wanneer gaan we ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Pap, wanneer gaan we?
Weet je al wat we eten?
Mag ik het kiezen?…
Oogsteen
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.905 Het was nu. Schrikdraad stond
rond de tuinen der zonde, er moest nog
gehinkeld tussen de lijnen, een scherf geschopt
naar de vakken van morgen, op het plein gebuut bij de linde.
Achter de poort lag het wijde. Het was
nu. Zij verruilde haar stuiters voor stuivers
en zocht naar oogsteen en ziel. Vond toen
haar lichaam, wat daarmee te doen.…
verloren woorden
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.057 een kind doet haar eigen zin
en springt de morgen in
plukt woorden, als bloemen
en vlecht ze ineen
gekleurde kralen
aan een gouden koord
waarmee ze dansend
zinnen vormt
woord.. voor woord..voor woord
de bomen fluisteren
de wereld zo licht
als vanzelf ontstaat
een nieuw gedicht
op weg
naar de volwassenheid
is langzaamaan
die schat aan…
Kinderlijk Utopia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
op zolder staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik anders nu
mijn ideeën over mensen
ontsproten in mijn kindertijd…