Alle inzendingen over woedend OR kwaad

Als ’t prangen van de nood hevigst overstelpt, En alles ons vervolgt en woedend gaat verslinden, Dan is ook ’t uur naastbij dat God de bidder helpt; Maar verst, wanneer men ’t acht in mensenhand te vinden.…

Hoog riekend op Zijn Troon Bespuugde ik Zijn Gewaad Sloeg ik Hem en rukte Zijn Kroon woedend af Ik sloeg buiten zinnen In op zijn Geest en Zoon Ik ben een moordenaar De beul van de Drievuldigheid Ik heb G-d vermoord…

Miss Nordegren was woedend op haar man Zijn vreemdgaan bracht haar danig in de put Dus heeft ze de relatie opgeschud: Ze nam een stick en sloeg een hole-in-one Met deze ferme welgerichte mep Heeft hij nu wel een flinke handicap…

Als oma naar hem lonkt met blote billen, Hem kond doet van alweer een kinderwens, Wordt opa woedend: “Er is ook een grens, Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”. Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

Mijn voetbalclub staat lelijk in z’n hemd, Want de play-offs gingen alsnog verloren, Maar wel heb ik toen woedend wraak gezworen En donderdag heb ik dus niet gestemd. Want mag mijn elftal niet Europa in Dan hoeft voor mij Europa evenmin.…

Woedend van verdriet. Wat te denken, van de tranen, te delen? Daarvan word je stil en liefdevol.…

De prostitutieramen zijn gesloten Het baasje had er jarenlang genoten ’t Is logisch dat hij dus enorm het land had Droefgeestig denkt hij aan die del, dat blondje en woedend speelt hij met zijn korte lontje…

tast teder naar verloren woorden roffel razend op de trommels blaas leven in een dode taal wijs woedend naar de witte wolken schreeuw je schor vanaf de daken zing je ziel uit je lijf…

weeg de woorden langer ween de stiltes korter woedend ongeloof en wranger dicht lang niet zo als Gorter droom de dagen lichter drink de nachten zwaarder dronken ongeluk en dichter wees mijn engelbewaarder…

Je ziet hoe goed het met Europa gaat, De bank verzamelt oude schuldpapieren En kan een nieuwe toren financieren, Het woedend volk staat achter prikkeldraad. Maar wat me van die cijferaars verbaast: Hun rekenwerk zat er één vierde naast.…

zo wreed is de zee als ze bulderend haar woedende vloed tot aan de dijken jaagt waar ze stukslaat als het klappen van de zweep op sidderend vlees van beurs lichaam de zee neemt en verslindt paait en behaagt slokt op en ontlaadt zo veel is de zee…

Zij tekent bloemen en hartjes. Alle prinsessen lachen tevreden, en de vlinders en dolfijnen ook. Vrolijke kleuren bijeen gekozen, zorgvuldig tussen de lijntjes, in opperste concentratie aangebracht. Maar als het donker wordt komen de enge gedachtes vanonder het bed aanwaaien. En ook overdag kan plots die naïeve gelukzalige bui omslaan…

Goor, vunzig, gadverdamme, ik ben woedend. Hoe kan een kok toch zo iet smerigs maken? Een hamburger! Bah, ‘t is om van te braken.…

Drie fietser op een rij Met moeite kom ik langszij Ik attendeer de oudeheren erop 'Fiets achter elkaar het is geen driemansbaan' Voordat ik mij woedende waan en stop Ze waren oud en grijs Altijd maar commentaar op de jeugd Oh oh wat zijn ze wijs…

Ik wil liefhebben, Ik weet niet wie, ik weet niet hoe Ik wil getroost worden, Ik mag niet huilen, ik mag niet zwak zijn Ik wil schreeuwen, ik wil slaan Ik ben als een wild dier, die woedend in zijn kooi zit en wacht om uit te breken Ik wordt getreiterd, ik word verlamd Men is bang voor mij, Ik word opgesloten in een gesticht…

Zoiets was sinds de oorlog niet gebeurd De voorzitter sloeg woedend met zijn hamer Je hoort zo niet te spreken in de kamer Het werd dan ook meteen breed afgekeurd Thierry zette zichzelf hiermee voor gek Sloeg zo zichzelf figuurlijk op z’n bek…

Je mag wel woedend worden maar toch liefst niet teveel. Er zijn zo van die dagen dat je iedereen wel kan omhelzen maar op andere momenten is iedere vraag je een kruis. Is zo dit leven opgebouwd dat je constant moet zoeken?…

Ben ik het dan niet die boven je woedend gehuil het zachte gesnik hoor om mensen die stikken in hun zelfgemaakte oorlogskuil En als ik, woedend om zoveel wanbegrip mijn tranen laat lopen en dingen verniel Ben jij het dan niet die mij tot kalmeren dwingt met dat ene zinnetje: Je bent toch mijn kind?…

de zilveren weg glijdt beheerst door grijze heidevelden met vage bossen aan verre randen onder de zwartdreigende nederbuigende silhouetten van de eenzame bomen ze worden geteisterd door een grauwrazende stormhemel die woedend het water in schuine flarden over mijn kleine wereld striemt…

Sinds Hyves gekocht is door De Telegraaf Zijn heel wat leden woedend weggelopen Maar brengt dat het effect waarop zij hopen? Het lijkt veeleer aandoenlijk doorgedraaf Het lot der mensheid ligt erin vervat: Niet elke David wint van Goliath…

Een woedende imam uit Teheran? Een burlend hert dat plots verongelukt? De dreun van een brisante supernova? Nee, ’t kreunen van Maria Sjarapova!'…

Natuurlijk is ondergetekende wederom schatplichtig aan onze fabelachtige, ingenieuze, technisch begaafde, ongenaakbare, doch bij tijd en wijle toch ietwat eenkennige eeneiige tweeling Theo en Danes, die hun licht hebben laten schijnen over het laatste uur van de brokkenpiraat in de Arena... ________________________________ KAPISTEIJN Ooit voer…

Schrijven stille kreet Je verstaat het keer op keer Mijn koele bloedend woedend hart Schrijven stille kreet Letters vallend uit mijn gedachten Verleden heden of een toekomstrede Schrijven stille kreet Je roept steeds harder Ik mis je, meer en meer…

de droom werd omgebracht weg het piano-spel en weg was ook de bloemenpracht, en ook het rode glas wijn nadat jij woedend opstond van de treurig gedekte tafel. zijn alleen nog maar azijn over -vrachtladingen vol- en witte uren, alleen met Beethoven in de kamer.-…

de vele vormen van gemis zijn de grillige scherven op ongebaande paden leidend langs kantelende beelden van onvermijdelijke verliezen schrijf met woedend hart scherp alle zintuigen aan open onwillige vensters niets blijft onbeschreven het is bijna tijd…

Kiezen tussen goed of kwaad keuze door mensen snel gemaakt Massaal met het kwaad weten we dagelijks raad dag gevuld met spanning aanbidden het bijna verafgoden de misdaad krijgen er niet genoeg van Vervlakking tussen kwaad en goed! wellicht zit er zelfs goed in kwaad?…

Klemtoonwaardig struikel ik tussen neus en lippen door en spuit mijn binnenste uit tomeloze onvrede zijn gezichtveld in: gij weledele miezerige wurm - nu geplet tussen reuzentanden - geen uitstel meer beveelt door tong en riem uw gebeente wees gewaarschuwd ik spreeksel ijzeren woorden en mijn beurt is hier op staande voet gekomen wachtend…

Zo zwart is geen huis Dat ik er niet in kan wonen Mijn handen niet langs de muren kan strekken Zo wit is geen morgen Dat ik er niet in ontwaak Als in een bed Zo waak en woon ik in dit huis Dat tussen nacht en morgen staat En wandel op zenuwvelden En tast met mijn 10 vingernagels In elk gelaten lijf dat nadert Terwijl ik kuise woorden…

zuiver speel ik nu al jaren en weet dat jij dat hoort zowel accoorden als maten nimmer is het nog ontspoort er zijn zieltjes die knijpen om er bij te mogen horen alles stellen zij in het werk om zich in de rust te boren geniepig kruipen zij naar binnen om een hartje te winnen want ze zijn uit op het hart dat klopt wat bij hen al langer…

als ik kwaad ben laat ik mij gaan neem ik geen blad voor de mond laat ik u weten waar ik voor sta als ik kwaad ben bent u mijn grens…