Deze nacht bleef ik bij jou
en bij het voetlicht van de maan
waar jij je ruige dekens
vol van zand had dichtgeslagen
en ik volgde hoe je sliep
de hele nacht door hoe je sliep
tot het ochtendlicht
de sterren van je lakens had verslagen
En ik zuchtte hoe je ging
als een passant die zonderling
zich verschool achter de zon
om daar de stilte…
Een in de woestijnnacht reizende karavaan, met sterren als decor.
Een toon gezet vormt zacht je oor.
Blijf, ik fluister blijf, met tonen zet ik je ranke lijf.…