Alle inzendingen over wolken OR bedaren OR daglicht

De woorden moeten als wolken langs de blauwe lucht varen en met een zucht tot bedaren en stilstand weten te komen.…

van winter en op wangen van het erfelijk daglicht…

we stonden stil de woorden namen even een hoge vlucht als zwaluwen draaiden ze in cirkels boven ons in de lucht ze maakten een finale duik toen de wind aanwakkerde we vielen voor een witregel stil wist zij ons te bedaren…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

Ik weet niet zeker of het zwanen waren, een najaarsnanacht dat hun vleugelslag in duizendvoud over het huis heen lag, om pas tegen het daglicht te bedaren. De hele dag liep ik als uitverkoren, of ik door engelen was aangeraakt. Maar hoeveel lege nachten zijn doorwaakt waarin sindsdien geen wiekslag viel te horen?…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De mens heeft in z'n leven heel wat stormen te trotseren om uiteindelijk tot bedaren te komen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

Stel voor dat er een flitspaal aan de lucht had gestaan dan was menig wolkje vandaag wel op de foto gegaan!…

Er was een droevig kind uit Maastricht die bracht een bezoekje aan haar nicht het was heel erg fijn om bij haar te zijn Zij liet haar zien: het nieuwe daglicht…

geregeld zie ik door de nacht dat het langzaam licht wordt; hoe de zon er vurig naar smacht om in het holst alleen te staren naar de maan; de nacht is veel te kort om in het holst alleen te staren. hoe de zon er vurig naar smacht dat het licht langzaam wordt geregeld, zie ik, door de nacht…

Het is tegenwoordig alweer licht als ik naar bed ga. En het is al bijna donker als ik dan weer opsta. De nachten zonder jou, daar komt geen einde aan en thuis, daar hou ik het niet uit. In de middag sigaretten koppen koffie. Bij de bakker zijn de broodjes vaak al op. Als de mensen vanaf hun werk naar huis gaan, trekt bij mij de mist…

daglicht doet pijn, zij wil het niet meer zien en schuift de gordijnen toe schuilend in de slaapkamer krijg ze kopjes van poezenkind en ze voelt zich veilig, want dit is wat ze verwacht de gordijnen blijven dicht slechts een peertje dat de hal verlicht strohalm naar de straat waar ooit iemand langs moet komen…

Het donker van de nacht is voorbij gegaan Het daglicht gloort Een nieuwe dag breekt aan Het zingen van de vogels gehoord, heel zacht Hoe verrukkelijk en kalmerend is een nieuwe dag met zonnelicht en morgendauw waar witte wolkjes langzaam drijven in het hemelse blauw Een nieuwe dag een wonderlijk gezicht beschreven in dit zonnige gedicht…

er is geruis in de vervaging van het leven ik wacht nog wat, wil het ongrijpbare eruit tillen om het in glas te blazen even breekbaar hoe wij spreken…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

waar cirkels zich vermeerderen in een eeuwig zoeken blijft het stil in de palm van mijn hand ik begeef me vaak naar binnen droom daar de laatste wolken niet groter dan de woorden het houden van ik sluit de vloedlijn op mijn huid loop over 't schuim van leven en dood in het daglicht dat de nacht nog meer verstoort volg…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

zal ik wolken raken de eindeloze dreiging van grijsgrauwe stormen die vernieling zijn verschijnen als schicht die zichzelf weerkaatst verwoesting scheppen in schoonheid van licht zal ik geraas ondergaan gebulder beheersen bedarend als briesje het lot weerstaan bevend als riet dat buigzaam gebleken de stilte aanvaardt waar stormen…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…