Alle inzendingen over wonder van vogelzang

Op een zonnige dag zit ik in de tuin op het terras en sluit mijn ogen. Ik hoor de vogels zingen in de bomen. 't Is een prachtig gezang om te horen! Alles klinkt door elkaar duiven, merels, mussen kan hier naar luisteren, uren! en ondertussen denk ik, kon dit moment altijd maar voortduren!…

Elke vogel zingt zijn eigen wijs Het is een feest om te horen! Het klinkt als muziek in mijn oren. Het is een lieve lust! Ze gunnen zich geen rust. Ze fluiten op de takken van de bomen tot de donkere avond gaat komen....…

Ik hoor de vogels fluiten. Ze zingen 't hoogste lied. Ik wil zo graag naar buiten. Maar het regent dat het giet. Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

ontroering maakt zich van ons meester de zon lokt naar buiten in ons afgesloten bestaan bestraalt de adem van de tijd de dag zwelt open in vogelzang…

Er boort zich een echo in zijn gehoor een déjà vu uit lang vervlogen tijden het is vogelzang achter het behang voorjaar ontwaakt met nieuwe spruiten iedere noot gerepeteerd is jong geleerd en nooit vergeten, dit is alles wat we weten er knaagt zich een echo van een kanarie in de binnenstad tijdens een safari het is alsof hij zijn jeugd weer…

Als tranen van ontroering hangt dauw in berkenblad, klinkt door eik en beuk in vervoering vogelzang in lof gevat.…

buiten fluit een verborgen vogeltje wel tien verschillende wijsjes door elkaar zodra ik regelmaat ontdek begint het weer in een andere volgorde naar willekeur even laat het zich zien zo klein te kort om uitgebreid waar te nemen te classificeren, vogelgids in de hand onzichtbaar zingt het rollertjes voort…

Een lijster roept om licht en vogelzang barst los.…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

Dagen zitten vol wonderen. Het wonder van deze dag is wat ik zag bij jou, mijn lief: een stralende glimlach!…

Ik wens dat je wakker wordt bij zonlicht dat door gesloten gordijnen schijnt vogelzang een warme douche vers brood Werk dat je graag doet…

Opgewekt door vogelzang en vlindervlucht gaan beide vrienden de kasteeltuin in, geven bloeikracht hernieuwde levenslucht. Dit zonnige arbeidsuur schept van begijn tot einde een nimmer geschreven klucht met wonderbare ondernemingszin.…

Vogelzang rondom In dichterlijke vrijheid Dag opent deuren. Hoe verrassend het is om te ontwaken met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend.…

Droomverdrijvend dier wekt mij op jubeltonen om kwart over vier…

als de leegte zich vult met stervend geklater van wegebbend water in vogelzang gehuld… als ‘t Avé Maria gestreeld van de harpsnaren glijdt en gevoelig openrijt wat nog niet was geheeld… Als de stilte schreeuwt en niets anders kan.., omarm me, ………………… omarm me dan…

Praat me nu van lente, voorjaar vogelzang in ijle bomen Laat me nu van verwachting en belofte in schuchter blauw dromen De zon warm op m'n kalende kruin m'n tuin in eerste tooi.…

Eerste lentedag ik heb naar je uitgekeken verlangend naar je licht naar het geluid van vogelzang Eerste lentedag glimlach van de natuur Eerste lentedag een waas van groen over de bomen In bloesem geel en roze nog in knop Eerste lentedag glimlach in mijn hart…

Mijn geschaafde knie bloedt, ik blijf ernaar kijken -- zo mooi rood is het!…

De engel viel aan, mijn bloed drupte in de sneeuw -- tot de zon opkwam.…

Na acht uur bleef het onnatuurlijk stil Vanuit het Naardermeer een half uur storing Geen vogelzang bracht ons dus in bekoring De lijn herstellen bleek geen peulenschil Een nood(ver)bandje moest het leed verzachten Een technicus kan zijn ontslag verwachten…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer op de rand van hun bed likken de slapelozen hun inwendige bloedingen maar: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de dageraad tooit zich met verkoolde sieraden mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

op deze druildag pak ik een stel reisboeken dan zit ik zomaar in de zon foto's van voorbije zomers regendagen tellen niet als wij weer een ijsje likken ik ruik natuurlijk bloemen zie hun bonte kleuren het groene blad, hoor vogelzang…

Wie mee herdenkt hoort straks bij 't ochtendgloren de vroege vogelzang met nieuwe oren.…

Vogelzang en nesteldrang, de eerste vlinders, Fauna barst van leven: Lente! Rokjesdag, terrasje pikken, goed glas bier; laat maar komen die Lente!…

Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer de slapelozen likken bleek hun inwendige bloeding doch: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de trappen kraken feilloos in de morgenstond die zich pronkerig tooit met verkoolde sieraden ook mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

In amper merkbaar vervloeien rees schemer in de morgen brak de hemel open in zonnelicht week kleurloos nachtelijk duister mengde bloemenkleur en vogelzang tot nieuw veel belovend gedicht.…

Plaatsen die we ooit hebben bezocht worden in onze ziel verankerd. Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

Laat mijn hart uitbundig danken samen met de vogelzang.…

Het leven is mooi maar in onze haast om dingen te bereiken hebben we vaak geen oog voor de eenvoudige schoonheid van er gewoon zijn met ons leven…