Alle inzendingen over woorden OR glimlach OR vlinders

Geen woorden vind ik nu, enkel een glimlach naar je toe. Zoveel misverstanden door woorden en toch kunnen we er niet zonder. Een wonder dat er ook nog liefde is en vergiffenis.…

Ziehier, de kracht die uitgaat van een woord, de toon, met nadruk soms gelezen. ’t Gevoelig hart zal het verstaan, diep voelen, met heel zijn wezen. Een ongevoelig hart zal verder gaan. Die stille traan, die glimlach op gezichten, voel ik als een beloning.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Jij schitterende vlinder je streek neer op de rand van m'n balkon Met trillend gespreide vleugels je heel even koesterend aan de stralen van de zon je ragfijne vleugels gingen langzaam dicht toen vloog je weg de vrijheid tegemoet en liet je een glimlach achter op m'n gezicht mooie vlinder je te aanschouwen deed me goed…

Daarom moet ik wel van haar houden want wie houdt er niet van een vlinder? Zelfs als ze alleen maar het woord vlinder zou zijn, dan zou dat al genoeg zijn om van haar te houden. Maar aan woorden heeft ze niet zo veel boodschap. En een vlinder is ze eigenlijk niet. Ze komt namelijk nergens vandaan. Dat is raadselachtig vind ik.…

En een glimlach, geplukt van de lippen van een kind. Jij bent het smelten van ijs in een warme zomerzon en de allermooiste vlinder die ik net niet pakken kon. Jij bent de blik van een bruid naar haar beminde bruidegom, en de woorden feil en ioom, maar dan gelezen andersom.…

Ik zie een vlinder in de lucht. Ik denk aan jou en laat een diepe zucht. Ik zie een vlinder vrolijk fladderen in de wei. Ik denk aan de woorden die jij ooit tegen mij zei. Dat je ooit een Dagpauwoog vlinder worden zou. Wat hou ik veel van jou. Ik zie een vlinder neerstrijken op het gras. Ik denk aan jou en besef wie je was.…

een vlinder zwerft in haar nachten terwijl ze droomt verdorven gedachten zacht ondanks woorden van een vlinder in de nacht blijft haar huid zacht raak haar aan streel en zoen doe doe wat je moet doen haar hart blijft zacht zo zacht als het lila van de nacht van de ochtend toen jij op stond vergeten was waarom je haar woorden…

Woorden zijn vlinders teer vluchtig en ongrijpbaar lepidopteras…

Het zwijgend glimlachen in een vleugje mysterie; omdat woorden niet altijd blijk geven van een begrip voor de spiegelende ziel. Die blik die iets uitstraalt van een voorbij leven; waarmee van vroeger tot op heden nimmer te spotten viel. Het zwijgend glimlachen dat nu de woorden mimisch verhuld.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hemel, zei hij en ik schreef het op irreëel decorgeschilder waardeloos gebazel over lichtval waar ik in hing als een spin Zijdezachte draden die de wind niet wilde breken en een weke warme glimlach, het vertrouwen van een kind dat vlinder wilde zijn Alle acht mijn ogen werden glimlachend bedrogen Alle acht mijn ogen hebben…

op bloemen neer Voelbaar alsof het leven teder wordt verlicht Positiviteit heb je laten spelen Genoegzaam momenten laten delen Een glimlach zal inwendig kroelen Vlinders mag je voelen…

Hoog kijk omhoog naar mijn lange ademstroom ik til nevels op uit alle kieren laat bloemen achter op blanco blaadjes vouw vlinders tot een glimlach in ontwakend zomerblauw ach kijk maar niet omhoog het is enkel de wind in mijn toekomstdroom…

Ik wil tussen het wit van vlinders liggen de tuin begraven in jouw schoot. De dageraad schenken zonder verwachting aan de oever jouw glimlach zien dwalen in het licht. Tussen de rimpels van het eeuwige blauw mijn hart offeren en alleen aan jou.…

Een glimlach van jou Maakt mijn hele dag weer goed. Een kus op mijn lippen maakt me weer blij, ’t Is hoe je het doet. Het vertrouwen dat je schenkt, De omhelzing die je geeft, Hoe je me vasthoudt als ik je nodig heb, Hoe je in het moment leeft.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…

Ik spreek; mijn woorden kaatsen tegen muren en vallen neer, onbemerkt, horend ongehoord, als die vlinders fladderend vergeefs daar waar geen honing is. Het vangnet vangt de woorden striemend uit de lucht, doodt ze en prikt ze vast daar waar geen leven is, midden tussen dode vlinders ongeliefd, hun tinteling verloren.…

Waarom woorden Als ik je kan omhelzen Waarom woorden Als ik je kan zien Waarom woorden Als ik je met een glimlach Kan vertellen hoeveel ik om je geef…

nu jij mij de liefde verklaart verschiet zij geleidelijk van kleur vlinders ontpoppen hoewel 't seizoen nog niet daar is liefdevol dans je door mijn buik alle momenten koesterend omarm jij mij middels de wind met alle graagte loop ik glimlachend mijn hoofd in de wolken…

was ik maar zo’n vlindervanger van mooie woorden dan kon ik ze in schoonheid naast elkaar zetten elke soort op een rij achter glas op papier fraaie zinnen maken maar nee dat moet toch niet vlinders moeten fladderen zoals ook woorden vrij moeten leven een vrij en levend woord zal de mooiste zinnen geven vlinders zullen hun…

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

Door de windingen van je zonnig haar weefde ik een guirlande een broze krans van blauwbloesems sterren van aquamarijn En ik zag hoe het tedere koraal van een glimlach als een vlinder over je lippen zong En hoe je fluisterde : Vergeet mijn warmte niet het lied van mijn hart Hou van me, m’n lief Nu... Elke dag... Steeds weer...…

Je raakte me aan even maar ik voelde hoe de winter van mijn wangen vloeide kijk, zei jij en wees verrukt een bonte vlinder aan jouw glimlach was een regenboog je wimpers dartelende vleugels in het blauw blijf, riep ik je schaduw na tot jij verdween en ik opnieuw de lente zocht…

Ach waren wij geen twintigste maar middeleeuwse dichters zouden wij als vlinders mooie woorden laten dansen Van aangezicht tot aangezicht met elk van bei de schoonste maagd de liefste deern van stad en streek aan onze zij Helaas, wij leven en zij zweven niet, in deze tijd zijn 't anonieme vlinders waar ons woord…