Alle inzendingen over workshops

waar als kinderen blij in het dorp de mensen aapjes papegaaiend kijken stapt de habitat ontnomen loerend stappend driftig een getergde leeuwin dromend van de vrijheid die prachtig en drachtig de jagers van haar namen omdat toch het circus hier haar wel bevallen wilde met groot geëerd publiek ontslagen uit die poppenkast moet zij nu…

toerend in mijn eentje waggelend door hollands waterland zie ik tot de dames ter bekoring die op afstand hen beschouwen hoe ijdel zich woerden protsen in van sloot en plas hun spiegel het eens gekozen lief dan spetterend tot zij nat ten slot het jawoord geeft door haar snavel dan te richten op als lelijke eendjes de verliezers die hij eerst…

hoog de hemel kijkend staat hij op een paal krietend krijsend alsof hij zeggen wil vanmorgen nog toch vloog daar mijn lief onder haar chocoladen kop boven rood haar poten vonkte wit als pas gepoetst zilverend het verenkleed dat naar voedsel vissend in de zilte vismarkt dook als een vlokje sneeuw door zonnestraal verdreven schoot…

wit de wereld toverend valt sneeuw gestaag over tuin en terras een dekbed vormend voor het raam achter glas de koude neerslag schuilend kijkt groen en geel gejast als bedelt hij de koolmees staand zijn kopje scheef kralen mij vragende oogjes waar toch is die vetpot die gisteren nog hier stond als later weer verdreven koning winter…

vensterbank zetelend als een sfinx met groen grijze ogen kijkt hij hautain mij en de wereld neer op en voorbij nederigheid speelt hij de ochtend enkel als honger knagend de lege voederbak klagend bedelend hem miauwen doet stil overigens zwijgt hij het weten betuigend de voordeur ja die nog delen wij in overig de ruimte slechts…

in duister de ringvaart gracieus en schoon ligt de kop gevouwen op wit en rein het lijf majestueus de zwaan als is zij dromend haar charme lonkend lokt zij mij te komen tot rond de ogen zwart gelijk in pilotenbril gezet dominant haar ogen vuren afstand of ik vlieg je aan zwijgend dreigend talend zelfbewust zo verdedigt zij als een…

groot en machtig als een paard komend uit zomers waterrijk moeras waar zij bomen en struiken aten trekken als koude tijden dagen donder en bliksem het bevroren land op hun hoeven de jagers vluchtend op het noordelijkst van de aarde vinden jaarlijks zij hun schuil bij die altijd wit bebaarde claus voor wie in vliegensvlugge vaart zij de…

nu nog weet hij warm zich gehouden door vleugels wakend om hem heen geslagen die voor kou en kwaad hem hoeden en bewaken nu nog ziet hij is zijn donzen vachtje vaal en grijs en bruin als is hij thuis niet bij het prachtig wit van zijn pa en ma nu nog lelijk eendje maar welkom toch tot eens hij sierlijk is dan zal van nature uit…

tussen huis en water waggelend paraderend het straatje op en neer kijkt kleurrijk gevederd met peinzende argwaan de wilde eend mij op zwijgend verwijt hij stil wat mens toch kijk je nu dat ik spetteren wil zoals ik snateren moet is deductief en inductief de aard toch van mijn zijn alleen onze eieren leggen wij niet zoals de mensen…

in de wind bewegend als ware het natuurlijk waggelt grond genageld ter verleiding lokkend wulps de billen wiegend pink haar soortgenoten even is er aarzeling als ruiken zij van list het onraad van bedrog tot uiteindelijk sneller voor instrijkend landen dan de vleugels slaan dons en veren dromend net zo lustig ogend over golvend waterbed…