Toen op een dag een vreemdeling heel frank en vrij
flaneerde in de kleine stad der mooie mensen,
met haar intriges, spiegels en haar gaanderij,
haar tempels om de duivel Tijd in te verwensen,
keek, druk met mooi-zijn, niemand naar dat wezen om
(men liet om het bestaan der stad te doen voortduren,
voor de vergane schoonheid, die vertrekken kon…
Buitengesloten
na hooggestemde verwachting
ooit binnengelaten te worden
maar xenofobisme
en verachting alom
de deur voorgoed
met zeven sloten gesloten
vastbesloten
elke vluchteling te verstoten
nog voordat hij
aan de poorten klopt,
nog alvoor
hij doodgezwegen wordt…
235
Bezig met laden