12116 resultaten.
Zee zonder einde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Heb het land inmiddels wel gezien,
Alle continenten zoetjes aan
Achter mij gelaten -
Ben eigenlijk wel uitgekeken
Op die eindeloze wisseling
Van zomer en winter,
Lente en herfst,
Ben de zee nu ingelopen,
Drink me laveloos aan water
En ga met volle tevredenheid
De oneindigheid in, in deze
Zee zonder einde…
De stille zee
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.660 De volle maan verblind mijn ogen
Weerspiegeld in de stille zee
De hemel heeft mij voorgelogen
Ik zweef slechts met de golven mee
Het einde staat reeds in de sterren
Voorspeld door toekomst en het lot
Ik zie de golven al van verre
De wind huilt zacht, ik bid tot God
Verloren lig ik op het strand
Eenzaam, koud, alleen...…
Morgenzee
gedicht
2.0 met 12 stemmen 4.761 En van al ´t Zijnde,
drijvend Verdwijning in,
zie ik geen einde
of geen begin.…
zee van tijd
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 337 in een zee van tijd
zijn wij verloren
gegaan tot einde
in het bestaan
in een zee van spijt
zijn wij onder gegaan
draaien onze rug
in de richting van de maan
in een zee van hoop
zet ik mijn ziel
te koop…
De zee
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 515 De zee:
Het water van de zee is tijdloos
zal altijd blijven stromen
en in beweging zijn.
Als men kijkt naar de horizon
komt het begrijpen dat leven
een cirkel is van komen en gaan.
De zee zal nooit de bodem bereiken
water zal altijd blijven bestaan
stroomt door zonder einde.…
Wonen in de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 Kon je maar wonen in de zee
Gekoesterd door het water
Je deinde met de golven mee
Geen begin, geen eind, geen later
En je verstond de taal van de schelpen
Die zachtjes fluisterden: “Ga met me mee”
Zij zouden je op weg helpen
Je de weg wijzen door de zee…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Woelige Water...
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 643 Een duik in de golven
in 't zout van de zee
nemen mijn sores
en van alles nu mee
Zwemmen naar de einder
geen begin en
geen eind
Terug naar de kust
kom ik gerust
overeind
De zon gaat nu onder
aan 't eind van de zee
Schittert haar stralen
mee in de zee
't woelige water
van 't deinen nooit moe
intrigeert mij oneindig
word van…
Tellen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 83 Zo werkelijk, maar ongrijpbaar,
net als de sterren en de korrels aan de zee.
Tel ze ook niet met je vingers,
je hebt er niet genoeg.
Maar gebruik je hart.
Zie met je hart het groter doel.
Het doel van onze schepper,
die zoveel beter tellen kan.
Ja, hij telde, er ontbrak er geen.…
vaarwel....
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 313 Als zij jou vanaf zee zagen wisten zij, onze vloot is weer thuis, de reis was klaar.
Een zee van zout heb je overwonnen.
De zee van vuur maakte een triest einde aan je bestaan.
Gestaag liep het dovende water de haven in,
als tranen die ons met lege handen deden treuren.…
jutten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is een bewogen dag
vleesdoorweven tot in de uithoeken
niets is nodig en alles onvermijdelijk
stranden rijgen wrakhout aan het einde van hun zee
rusteloos?
ja, tot haar schuimkop definitief achter tralies zit
en dan moet de avond nog vallen…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Opeens valt keihard de hamer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 de mokerslag
We kunnen het leven niet overwinnen
niemand
nóóit
Kom ga je mee.
Samen wandelen naar het verre
kijken naar de sterren
schreeuwen naar de golven
"we komen eraan
...
Ja maan
we komen"
Omstrengeld liggen op het strand.
steeds dichter komt de rand
laat ze maar komen
de golven
Laat ze ons overspoelen
laat het toe…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Postzegel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 het meest afgelegen eiland ter wereld
stormen, hoge golven en rotsen
onmogelijk te omarmen, een passage
door de diepte van verwijdering
het einde van zee en aarde, verdwenen
in een horizon met gekartelde rand…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.263 De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle zere,
mijn lamme benen gaarne braên.
Mits 'k u dan maar en geve
het zout van dit mijn leven,
en van mijn wrokkig offer, God,
niet worde te eigen spot.…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.646 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Rusteloos bergt ze haar
Schat aan grondstoffen in
Tomeloze watertalen haar
Uitlopers vinden hun einde
Voedster voor de vissen
Waakster over ondermijnende
Xantippes
IJkpunt voor de visser
Zeebad voor de zeemeermin
Zeetong voor de zeerot
Zeearmen voor zeegodinnen…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
De zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Het zou fraai
geweest zijn als er een
"cappuccinolaag" over
de zee zichtbaar was
geweest.
Een verpletterend einde
van de zonsondergang,
was in volle gang.
Het is fantastisch,
als de rode zon met zijn
optimale
glans over de zee ons
kan beïnvloeden in
weerspiegeling van
schaduw en den rijk ter
zeeën.
Foto Dick Voogd…
Voorbij
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 115 De tijd glijdt voorbij
Als een schip aan de horizon
Verdwijnt hij uit het zicht
De zon gaat onder
Komt altijd weer op
Tot het einde der tijden
De zee brengt nieuw leven
Neemt het oude mee
Voorbij de tijd…
Haiku Voor Alfonsina
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 40 Jij de dichter jij wachtte
Het einde niet af
Jij koos voor de zee
Daar liep je statig en trots
Over de bodem
Zeepaardjes schelpen
Lichtgevende zeewezens
Begeleidden jou
Vol van verlangen
Hebben zij uitgekeken
Naar jouw poëzie
Die jij zal schrijven
Voor hen op de zeebodem
Dood was niet je eind
Het was een begin
In de diepzee…
doet hij het of niet
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 47 wat zegt hij zelf
bij het einde van de wekenlange show ?
na wekenlang voor en tegen ?…
Nimmer meer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 148 In verstilde tussenspinsels
zweef ik weg
tussen steniging
dromend
van vrije lente
afwezigheid die
ik beween
een laatste beeltenis
kan ik je zenden
mijmering
je gulle lach
gemis van je lendenen
volledig universum
kim van ons samen
liefde, bedolven
woordenloosheid
het jij en ik, verstild
tijd tussen ons
de wil die te bevechten…
"Een"
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 744 De zon te rechter,de zee te linker
en tussen beide jij mijn schat.
Ik vang het wonder van je lippen
ik heb je altijd lief gehad.
Ik hoor de golven niet meer breken
niet langer zie ik het surfzeil.
Dat aan het einde ging vervagen.
Ik ben de avonden vergeten dat ik
doelloos rondliep om de stad.…
De weg naar het einde,
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 669 De weg naar het einde.…
Het einde,
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.981 Voor mij is het einde gekomen,
"uit" zijn al mijn dromen.
Terwijl ik hier in tranen lig,
Is er geen mens die
zich tot mij richt.
Ik weet niet wat te beginnen
en schrijf daarom deze zinnen.
Sterven doet iedereen,
Dat hebben alle mensen gemeen.
De ene gaat vroeg,
De andere gaat laat.
En niemand is er mee gebaat.…
Einde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 516 Een bewegen in waanzin
Naar een sterflijk einde.
Een leven te min,
er is geen begin.…
einde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.147 grenzen heeft ze verlegd
bergen verplaatst
alles is uitgelegd
nu voor het allerlaatst
heel haar gevoel ontbloot
nog nooit zo bang geweest
alle hoop gedood
wanneer ze zijn brief leest
uit haar leven verdwenen
wacht ze nog lang op hem
maar hij is niet meer degene
die haar gaf haar stem
monddood, alle hoop verloren
kijkt ze naar beneden…