9172 resultaten.
tegenlicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 de zon naakt
een einder tegemoet
onwaarschijnlijk roze wolkend
goudbrokaat
sissend onderuit in een zee
van waaierend uiteen gaan
eens houdt het op
oplichtend een laatste kreet
de nacht wenkt…
Nu het nog licht is
gedicht
3.0 met 55 stemmen 17.025 Door spiegel wil ik gaan, raadsels
van aangezicht tot aangezicht
bezien, en weten dat ik niet alleen
een haas ben maar in 't licht van deze
spiegeling een man met hoed, een ander
dan men kent, niet bang voor jagers
of voor strikken, mijn eigen jagers zelfs
mijn eigen strik verschijnt daar
in het lacht als man met hoed.
-----------------…
String Theory
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.316 Kometen aan een koord,
strikken in de staart
van een kosmische vlieger.
Een snoer van planeten,
de parels rond je nek
reflecteren de maan.…
voorzichtig
gedicht
3.0 met 60 stemmen 20.210 voorzichtig
heb ik de gevangen vogel
uit de strik verlost
ik laat hem vliegen
hij geeft mij vleugels
-------------------------------------
uit: 'Warmte vergt jaren groei', 2005.…
tank(a) met kerosine
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 192 de joint strike fighter
vloog hoog boven de wolken
gans onzichtbaar voor
de toeschouwers op de grond
geheel onverwacht in brand…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Poëtische logica
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 368 Je kunt blozende
rozen
plukken op de maan
wollen wolken weven
in golvende zee
zonnegoud
naar aarde dragen
of de wind om adem vragen
wanneer je dichter bent
maar geen enkel woord beschrijft
de diepte van 't gevoel…
kersenrood
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.146 ik heb een zwak
voor rond en rood
met een handvol
kersen lok je mij
over je lippen
komt geen woord
je weet
wat mij bekoort
met kersenrood
strik je mij je kent
gewoon mijn nood…
Wie zal de nacht in strikken binden?
gedicht
3.0 met 64 stemmen 15.170 De slanke dansen van verdriet
heb ik 's nachts op het plein gedanst,
de zee, de sterren en het strand
zijn weggegleden uit mijn hand.
Maar dansend heb ik onbezonnen
je naam geroepen tot de muren,
totdat de huizen binnenst buiten
schaterlachten van verdriet.…
wit licht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 229 bij het ter perse gaan
van de nachtvorst
huilde de moervos de
ochtend leeg
haar vacht viel uiteen
alle panorama's werden
gewist, de strik zweeg…
Een strik met een knoop om te ontwarren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 met
Open haard omlijst door een witte schouw
Met sierlijke krullen
Het vuur in de ogen kijken
Schuifelende voeten over de houten vloer
Rood gekleurd
Zij staat stil bij haar rijglaarzen
Haar vingertoppen beroeren het zachte leder
De verkleurde veters bijna versleten
Van links naar rechts gevlochten
Kruislings
Tezamen gebonden
Een strik…
de dode burnier, de rotte lucebert, de levende johanna
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.061 rozen bloeien niet in de wind,
geen kind van welke leeftijd ook
zal nachten - welke nachten? - met strikken binden,
geen stervende zal dagen met stokken slaan
geen gek zal knechten wat vergaat en is vergaan,
geen dode vrouw zal rust en onrust vinden,
rozen bloeien geenszins in de adem van een kind.…
Op Maria Magdalena.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 740 Hoe stilt een regenvlaag nu die gekrolde zee!
Zij is niet meer het spel van spiegel, strik en vingeren.
Haar maakt nu ander vocht als reukrig vocht, gedwee.…
Deining
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 339 ze stropt het zeewier
tot een strik,
verzwelgt en opnieuw
verguld in een zilte omslag
rustig kabbelend
in de schoot
van haar moeder
verdrijft ze
de zoete wind
en hervindt
zich steeds…
Rode Rozen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.976 Ooit
Droomde ik
Van een bloem
Verlegen in mijn handen geduwd
Nu
Nog snel voor het vertrek
een kus van mijn lief
mijn lief
En een heel boeket
Rode rozen, rode rozen
Met een fluister in mijn oor
Ik houd van je.
Ik houd van je.…
rozen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 530 Mijn rozenboog,
bijna twee meter hoog,
met het dode hout op zijn lijf,
snakt naar de nieuwe bloemen,
want hij weet met het ongemak
geen blijf.
Hij tuurt naar de zon,
tussen de wolken,
zoekt naar warmte,
maar het zijn regendruppels,
die de lucht bevolken.…
Rozen....
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.970 Vandaag zijn de rozen voor een bijzondere vrouw,
om haar daarmee te zeggen
hetgeen niet uit valt te leggen.
Vandaag, lieve moeder, zijn de rozen voor jou!…
Als rózen verwelken.
hartenkreet
3.0 met 40 stemmen 5.803 Rozen verwelken, schepen vergaan,
maar onze liefde blijft áltijd
bestaan.
FLAUWEKUL.
Als rozen niét verwelken, dan zou
dat úniek zijn.
Als schépen niet vergaan, zou er
geen "verloop" zijn.
Dat liefde niet "voor altijd" is,
hoeft niet te worden uitgelegd.
Daarmee is álles in dit rijmpje
toch écht wel weerlegd?!…
rozen
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.550 Als bloedkoraal zo rood
Druppels
Als tranen op de blaadjes
Glijden langzaam omlaag
Zacht op moeder aarde
Zonnestralen
Op moeder aarde
Zullen deze druppels van tranen
Verzachten en verdampen
Dan bloeien deze rozen
Als bloedkoraal zo rood
En wijken de blaadjes
En leggen hun hartjes bloot…
Rozen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 953 Dat kleine meisje,
helemaal vooraan,
met die rozen in haar handen,
is zij wellicht de dochter?
Nu staan ze eindelijk stil,
bij het open graf,
en prevelen hun gebeden.
Het meisje stapt naar voren,
dapper, sterk en vastberaden,
en ze legt, liefdevol,
haar rozen op de kist.…
jonge rozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.587 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.211 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…