inloggen

Alle inzendingen over zelfbedrog

42 resultaten.

Sorteren op:

'K sloeg met bronzen bekkendonder kapot

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.622
En toen 'k - mijn laatste wijding - sloeg te pletter 'T half zelfbedrog, de half tragische idylle, Gaf ik je als troost de stemming van King Lear. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet XVIII in de cyclus 'In de Hoogte'…

Tussen twijfel en hoop.

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47
dan lijkt de zon dichterbij te schrijden, soms weer verder af, Dit zelfbedrog is mijn grootse act daarmee ik worstel en maakt het denken vrij, in de spiegel van oneindigheid, maar of dat uur morgen al komen zal ?…
Pama23 februari 2020Lees meer…

Naakte aarde?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 46
Of tot ik het hoofd vol schaamte in de naakte grond ben geaard en ethiek gezuiverd is in een vorm van zelfbedrog, elk traktaat opnieuw gewogen wordt, een mens is enkel in het denken van zichzelf naast het licht ook schaduw op het gelaat treedt in de toekomst na elke geboorte, en alles zich oplost in tegenstrijdigheid, net ik als de…
Pama11 oktober 2019Lees meer…

liefde als vraag

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 878
is pastiche voor penoze niet in staat tot close zoekend niet ’t ware niet te klaren ’t onware? in al de dubbelheid het onbehaaglijke het ondraaglijke van werkelijkheid? een bouquet rode rozen is dan om te vozen niet komend dichterbij het eigen innerlijk' tij tekent afstand onze onmacht is dichterbij taal van kracht het ware lief…

De Geest

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 427
Toch plaagde ons de vraag steeds nog, was onze geest slechts zelfbedrog, en alle sturing slechts de wil der genen? Snel werd bedwongen ‘s levens stroom, door knippen en plakken in het genoom, wist zij de macht weer in te nemen. Zo bleef de geest weer frank en vrij, de hoogste kracht der heerschappij, de top van al wat leeft en is.…
Gello26 juli 2004Lees meer…

Aansporing

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 183
Wees maar niet bang voor al die grote mensen met hun grotemensenonvrede gestoeld op onwaarheden en vals venijn, de kift, zelfbedrog, boze projecties, verstikkende, kritische geluiden, verslavingen, onbehandelde trauma's, beperkte vermogens tot inzicht, hun geesten zijn niet in overeenstemming met hun postuur en daarbovenop doen ze zich nog…

Morgen ?

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 174
De zon lijkt dichterbij te schrijden, soms weer verder af, na zelfbedrog in een grootse act worstel ik het denken vrij, geef mijn ziel bloot in de spiegel van oneindigheid, of dat uur morgen komen zal ?…
pama31 december 2011Lees meer…

Begeerte.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.609
‘Door 't zelfbedrog der smart.’ En waar zijt gij gezeteld? ‘Bij tederheid van hart.’ Wat zijn uw bezigheden? ‘Te staren op het schoon.’ Wat wekt uw felste wrevel? ‘Te flauw een minbetoon.’ Wat is uw hoogst genoegen? ‘Mijn eigen onderhoud.’ Uw aangenaamste voedsel? ‘Verliefde hartenkout.’…

Morgen al misschien ?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 35
Toch lijkt de zon dichterbij te schrijden, soms nemen z’n stralen af, na zelfbedrog in een grootse mondiale act worstelen we het denken vrij, komt de werkelijke ziel bloot, los van alle schijnheiligheid, of dat uur morgen al komen zal ?…
Pama10 juni 2020Lees meer…

Kerkgezang voor het feest van Jezus Geboorte

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.721
Hij komt; maar, ach, het ijdel zelfbedrog Vindt Jezus Kribbe, en zoekt de Heiland nog! 't Voorspelde aan Abraham zien WIJ vervuld! Geen waan, die ONS niet twijflings nacht omhult! Een Christenschaar knielt naast de Herders neer: Maria's Zoon is Gods Zoon, onze Heer!…

Mijn leven

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.452
– Zelfbedrog, en blinde razernij. – ‘k Beproefde ‘t: ‘k heb die bron voorbij en af zien stromen; van in haar wel verslijkt, vloot ze in moeras voorbij. Thans rust ze en vloeit niet meer. Haar ader, leeggelopen, is dor, verdroogd, en ’t bloed blijft in zijn kreitsloop staan.…

Pinokkia

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 255
Mijn uitschuifneus wordt dan nog altijd lang maar zelfbedrog, daar pas ik voortaan voor. Ik wil me graag weer tot iets vrolijks snijden maar guts en beitel werden wapens in mijn hand. Mijn gereedschap valt niet te benijden; zelfverminking is de trant. Ik ben nu bezig hulp van buitenaf te zoeken. Van Foudraine lees ik `Wie is van hout?…
Meer laden...