schaduwzucht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 
677
677In al je pracht
lachte je
om mijn schaduw
en keek
doorheen
schreiende scherven
- om mijn mond -
die licht zuur
de spiegel
- op mijn grond -
verrotten
ik kraste in mezelf,
vannacht,
voelde
slechts in schaduw
de adem
van mijn kracht…
Bezig met laden