Alle inzendingen over ziekte OR moeder

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

[Dit schreef ik voor lieve mensen] Alzheimer Onze lieve moeder heeft alzheimer. Een nare ziekte, zoals we weten. Onze moeder kent zichzelf maar ook haar dochter niet meer. Het leven wordt steeds mistiger voor haar. Het is moeilijk voor ons, maar ook voor haarzelf, ook al weet ze dat waarschijnlijk niet.…

En is er nu een nood geboorte, ziekte, ongeluk... Uw moederliefde kan niet stuk: komt helpen: moeder-groot! ----------------------------------------------------- Gerdina www.gerdina.nl…

koortsachtige warmte omgedraaide maag koude rillingen de wereld vaag geen pillen nodig het gevoel is fijn liefde is de ziekte jij het medicijn…

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

En dat ik een kind ben, dat geen moeder meer heeft. Gesloopt door die ziekte, verwoest en verrot. Ook jij kon niet winnen, ook jij ging kapot! Niet langer meer praten, of lachen om iets. Je bent gewoon verdwenen, weg in het niets...…

armen om te leunen Wanneer haar moeder strakjes gaat.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

een moeder in haar eentje zorgt voor elf kind'ren om haar heen en al die elf kinderen kunnen niet zorgen voor haar alleen ze raken in paniek, echt waar en moeder voelt dat ook ze wil haar kinderen ontlasten want deze raken van de kook wat is nou een dag in de week om op haar te gaan passen want moedertje is erg ziek we moeten tijd inlassen…

Mijn oude moeder is nu bijna honderd, Maar toch is zij gezonder dan een vis. En dat ze zo vitaal gebleven is Is iets wat mij sinds kort niet meer verwondert. Want telkens als ik kanker: "Ik heb dorst", Dan geeft ze mij nog altijd graag de borst.…

Moeder, nu woon ik in Niemandsland waar ik me bezig hou met nutteloze dingen….die me niet gelukkiger hebben gemaakt. Moeder ik wil dat U weet dat ik altijd een Koerd ben gebleven. Een man zonder eigen land, zonder eigen staat.…

hij kon soms dragen niet de pijn zoon van een verdrietige moeder te zijn.…

op de bank ligt snoep, een doek een oude sok en warm een deken in de hoek latent een vent met kracht in kromgebogen benen verborgen onder schier wat ingehouden angst (die bult is raar ik weet niet waar dat nu vandaan komt) “ik ben bang” gelukkig duurt een rit niet lang het ziekenhuis vlakbij wekt weer vertrouwen in de brij van deze…

het is goed nieuws de tumor vreet niet verder in jouw lijf maar wel in mij toch ben ik blij dat alles weggenomen bleek te zijn mijn pijn -zwaar ondergeschikt- wikt elke mogelijke slag om elke mogelijke arm en warm lach ik je toe…

nu dan tellen we de banen van de vlag hij wappert, want het mag een feestdag heten jouw tas hangt woorden-loos en licht tegen het blauw een zonnehemel, en het grauw van angstig wedervaren- drijft snel weg het diploma plaats ik netjes naast een roos (hij bloeit nu al een poos en ach, de doornen lijken niets) in jouw jonge mannenlijf…

De tijd "van" is bijna gekomen ik twijfel over mijn regels en zinnen het ongemakkelijke samenraapsel van de afgelopen weken en jaren. Hoe intiem mag mijn pen worden het voelt wellicht voor anderen als een novemberschoen na de intocht of bijzonder leven wisselend besproken. En ik , ik luister naar de regen buiten scherts in kleuren ouders…

Kijk hoe scherp alles vandaag geuren van het woud leven geeft een keukenmes een winkel snijdt om deze beelden te koesteren. Leven is een spel van letters het snijdt hout en geeft wijsheid raakt je aderen en torenkamers met dronken traagheid. Het maakt je een uil of adelaar een honderd jarige kastanjeboom terwijl de wind je oren leeg blaast…

ferm gezegd sindsdien schreeuwt moeder het Moerman mantra van de daken ze schotelt haar zoon bakjes rauwkost en blauwe druiven voor de zure lucht de hoempa-pa’s het laatste avondmaal het zachte breken…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…