Alle inzendingen over ziekte OR seizoen OR klimaat

een te zacht klimaat drijft jou,schuwblauwe exoot, op naar het noordijs…

Koude ijsbergen Drijvend naar een warm klimaat Kille frustratie…

Ze willen echt iets dóen voor het klimaat, Vervolgens heeft dat groepje bollebozen, Als spijbeldag voor donderdag gekozen, Het weekend heeft veel minder resultaat. Gelukkig voor de jeugd met haar bombarie, Is het die dag vrij zacht voor februari.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

jij spreekt al zolang blijft de oude al zwijg ik vaker in de herfst vlucht weg voor mezelf om te genezen de herfst verkleurd mijn voeten, handen, mond en ogen ik zal dit seizoen weer overleven ink letters als een gebed op het ongemak van ziekte soms zwak, na al dat tobben kom ik steeds weer bij jou ik hang aan ’t oude of het nu gaat…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

koortsachtige warmte omgedraaide maag koude rillingen de wereld vaag geen pillen nodig het gevoel is fijn liefde is de ziekte jij het medicijn…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

wanneer de zon straalt in mijn kamer en de vogels zingen hun mooiste lied dan weet ik dat de winter mij verlaat omdat lente voluit bloeien gaat dan open ik alle ramen en deuren en zing ik uit volle borst mijn… lied terwijl ik volop kan genieten van een jonge lente die priemt... in al zijn geuren en kleuren…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

Den Oudenaerdschen beiaard doorstaat als alleroudste ons guur klimaat. Zijn ouderdomsrecht wordt echter weerlegd want die van Aalst zijn weeral eens kwaad.…

Ze zeggen dat rozen verwelken en dat bomen groeien Ook al zijn rozen het mooist wanneer ze bloeien Op een zomeravond bij een heldere blauwe lucht Die de werkelijkheid maskeert waar men voor vlucht Omdat we niet open staan voor gecompliceerde zaken Het is ons eigen om eerst te gaan voor makkelijke taken Maar als er geen zomer is genieten…

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…

In Kopenhagen kwam u niet tot een akkoord We hopen wel dat u voldoende hebt gegeten Geen last had van uw maag of uw geweten En dat u veel champagne kreeg aan boord En straks in Mexico bent u opnieuw aan zet Dus álle tijd, we zien elkaar bij het buffet!…

Aan de oostelijke kim begint de dag weer vroeg te dagen, de zon in haar gestage klim laat traag de nacht vervagen en sterren en de maan verdwijnen in de morgenstond, het eerste vleugje hittegolf beroert de droge grond. De gloeiend gouden bol beweegt zich langs de hemelboog, gehoorzaam aan haar eigen tijd en gang kruipt zij omhoog en treitert…

het wordt steeds groener in dit land met al die hoge temperaturen het is een teken aan de wand en zal ons straks nog flink bezuren dan groeien hier bananenbomen en laat de hitte ons bezwijken het zal ook zeker overstromen met al die veel te lage dijken dus misschien bent u wel blij met al dat mooie extra groen die pret is zo voorbij wellicht…

Het journaal ging met mij aan de haal naar een afgedreven ijsschots ver noordelijk, met daarop een beer, -een fraai beeld waarin ik me installeer-, helaas, zij slonk zij kromp zij zonk. Mee de dieperik in. Het water toch nog koud. Té. Hulpgeroep werd niet gehoord. ‘Wordt’ evenmin. Dan maar verzuipen. Niets aan te doen.…

De CO2 komt me m´n neusgat uit en stikstof stoomt gestaag uit beide oren. Men vindt steevast een bron om aan te boren gevolgd door wederom een “wijs” besluit. Vanmorgen kwam het biogas erbij. Men keert en keert maar weet men wel welk tij?…

We moeten minder energie verspillen Dus deze winter er flink tegenaan Een standje lager en een truitje aan Het kan: alleen we moeten het wel willen Als buiten het een graad of twee gaat stijgen Gaan we het straks vanzelf weer warmer krijgen…

Let op uw zaak, de wereld staat in brand Als weerprofeet kreeg hij ons op de knieën Wij luisterden naar al zijn profetieën Straks raast hij als een "storm" door Nederland ´t Klimaat verandert nooit meer als voorheen Sinds Gerrit Hiemstra van het scherm verdween…

Hij werkte voor McKinsey en voor Shell Maar nu maakt hij zich hard voor het klimaat Als Eurocommissariskandidaat Het riekt toch naar de baantjescarrousel Het procédé van een failliet systeem: Pak de problemen aan met een probleem…