16542 resultaten.
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Ik weet het niet
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 652 Van blijdschap of verdriet,
ik weet het niet.
Je opent je ziel,
Je hart begint te praten,
vol met liefde, haat, zo gelaten.
Is het nu van opluchting of verdriet
Ik weet het niet.
Je gaat me alles tonen.
Liefde, pijn, verdriet.
Hoe moet ik dat bekronen?
Ik weet het niet.…
Gestolen uit het leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 35 Zo teder en zo puur
Puurheid in het verdriet
In verdriet zo alleen
Alleenstaande moederziel
Moeder zijn is voor altijd
En altijd blijft dit gat leeg
Leeg is het hart van ons voortaan
Vanaf nu is het hart verloren
Verloren in verbijstering
Verbijstering voor iedere ziel
Allen rouwen voor het kindbestaan
Door het leven van ons gestolen…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Energie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 Hij zoekt naar zijn ziel
en vindt daar dan ook zichzelf
vol met energie.…
Tranen in mijn ziel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 976 Verzengend verdriet
verbrandt mijn hart
Langzaam word ik gek
van de tranen in mijn ziel
Je maakt me kapot
en ik betwijfel
of je het weet....…
vakantie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.734 geen tijd om het te beseffen
tranen droogden niet
tussen de sterren is het goed
ziel zweeft hier ergens rond
de reis is oneindig.
heb nog even geduld.
ik kom straks ook nog
heen,... en nooit meer terug!…
Zoekende ziel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 van verdriet
die niet zegent wat ik vind
mijn zoekende ziel
waait weg in een kille wind
naar het rozerode westen
in mijn handen kliefde
per ongeluk zoveel stuk
ik droomde van de liefde
en zocht naar het geluk
ik had ambitie zonder succes
en verwachte vergeefs
veel roem en eer
maar leerde steeds een lastige les
ik leg mij nu te…
[ De gevoelsscherven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 De gevoelsscherven
veeg ik op, het is meer ziel --
dan ik verwachtte.…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
verborgen verdriet
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 903 verborgen verdriet
er is niemand die het ziet
niemand ziet je angst
niemand ziet je pijn
niemand ziet die ene traan
niemand is met je begaan
moet het alleen dragen
aan niemand wat vragen
verborgen verdriet
dat door je ziel heen schiet
en je hoopt in het verschiet
dat iemand die ene traan van verdriet wel ziet…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Aan de zielen van weleer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 399 Ik schrijf de rust toe
aan de zielen
aan de zielen van weleer
Zij waren levensmoe
want hun stemmen
want hun stemmen klinken niet meer
Ik dicht ze vogels
daar bladeren ritselen
daar bladeren ritselen van verdriet
Zij gingen ons voor
doch wachten wij louter
doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…
Spiegeltje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 192 Vandaag waarlijk veel gras gevreten
Heden zo spijtig, wel een must.
Men mag alles slikken en bovenop nog pikken
Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse.
Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin
Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor.
Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds
Bruto…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 358 Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken
Verwerking hoeft al is het zo beenhard.
Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren
Kan ik alleen laten varen.
Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn.
Jullie halen me steeds weer boven water, theater?
Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…
krassen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 rauw verdriet
puntige scherven
kerven
krassen
in mijn ziel
als uitgedroogde
aarde
uiteengereten
door de zon
smachtend
naar water
is het te droog?
is het te laat?…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…