Alle inzendingen over zon OR liefde OR landschap

De lente komt we raken bevangen door licht luisteren gaat in zingen over kijken in springen zien wordt blijheid en ruime adem het duister blijft achter zonder groet als niet de kleine oude stem over het bos zou praten waar bloesem groeit uit herfsten zonder einde…

Het hele landschap heeft de zon vertaald: 'T aardappelveld in niet hoog artistiek, Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt; Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt De eik van zijn zonneheros in epiek; De populieren zoeken 't in tragiek, Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…

vader, geen zoon die het heldere daglicht kunnen verdragen bij het beekje, omdat zeelieden geen heimwee kennen er ligt een eindeloos landschap in jouw dromenland.  …

kom kom dan ik zal de dagen tellen terwijl het buiten donker wordt er klinkt geluid uit het landschap dat ik wel begrijp en mij tot volgen stemt de verte roept als een volmaakte liefde werpt volle zeeën wanneer de zon rood ondergaat, met zachte borsten in de nacht en armen, zo lief als warme onschuld kom kom dan, ik zal je…

het landschap dronk.…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Kom geef me je hand en laat je gaan ontdek wat liefde echt kan zijn dat liefde oprecht kan zijn Kom geef me een kus en laat je gaan proef wat liefde fijn kan zijn dat liefde klein kan zijn Kom geef me je hart en laat je gaan voel wat liefde goed kan zijn dat liefde moed kan zijn Kom kijk in mijn ogen en laat…

de meeste liefde voor het eerst nu echt aan Mij…

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwoelen het gevoelen Fel gekleurd bij zonneschijn vervagend door de nevels Winden vol venijn plettend op de gevels spiegelglad op wegen zacht glinsterend in de regen ik tol mee in ieder blad het ritselende leven door zo…

in het landschap woest en leeg regent het kiezeltjes uit wolken van ijzer bommenwerpers blijven aan de grond men noemt de regen in Aleppo een no-fly zone van God…

hij is niet van de wereld de wereld is niet van hem in stilte tuurt hij binnen naar het landschap daar buiten alleen hij ziet wat hij ziet geen zon of kunstlicht zichtbaar leegte is het ongemak het begin van een verhaal…

Het geeft de zon haar glans. Bevroren landschap. Wispelturig vliegen de vogels heen en weer. Stilte in de vroege morgen geeft de opwarmende zon zijn impuls over het fraaie winterse weer.…

de dagen vallen uit mijn handen ze voelen als vervreemde vrienden als een landschap zonder hemel er is geen liefde zonder vrede er is een soort van morgenlicht kruipend uit de verfkist van impressionistische schilders hun onhoorbare taal door absint stuk gedronken water rimpelt kalm mijn ziel rust even uit achter zachte tralies…

De morgendauw nevelt tijdloos als een pareldeken over het landschap Een stilte kleurt het morgenlicht langzaam in wolken van sereen In al haar schoonheid weeft de aarde parels van dauw aan het gebladerte De zon laat het landschap ontspringen in een fontein van geweven waterdamp Het is alsof de tijd niet meer bestaat alleen de schoonheid…

de ochtendnevel sluimert in stilte staat de wind op de kim ontwaakt de zon baadt in zee. ------------------------- Uit: 'Henk Lassche, het eigen landschap', biografie van Ed Wingen, 2001.…

Mijn liefde meandert Voort, op weg naar Haar mooie landschap---…

mijn liefde huisvest in jouw landschap je hoort mijn stem ik noem je naam er is een hand die streelt als vriend wil ik geluk met je delen hunkerend in het licht van leven…

is er een seizoen dat zoveel stilte in zich draagt dat het tumult binnenin hoorbaar wordt een landschap waarin zoveel liefde groeit dat de dode niet verdwijnt haar tot leven roept…

vlinders de liefde voor het leven vertalen…

Wat als het landschap openbreekt door de ernst van mijn verlangen wanneer rivieren wilder stromen door de passie in mijn dromen de mooiste bloemen mooier bloeien door alle schoonheid van het groeien wat als het landschap straks verstilt en mijn naakte lichaam hevig rilt aanschouwelijk in de mystieke nacht door de liefde die jij naar mij…

een landschap met fietser in vroeg tegenlicht bij een fraai vergezicht van een nog schrale zon soms treft een woord juist die gelijkenis zoals de lens in enkel ogenblik zich opent voor de eeuwigheid…

zo uitgesleten zijn de traptreden die je moet beklimmen onder het licht van de brandende zon kijk je omhoog naar een kasteel en daarna omlaag naar een rivier kanootjes en kinderen eeuwenoud landschap waar wij net zijn of niet eens…

En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen eeuwige vragen, waarom dan, wie ben je, waar was je, e.d. Zonder verwijt, hij moet hebben geweten wat er zou gaan gebeuren.…

2 de wet van weten drukt zwaar op de bloemen onder de bladeren in de hersens van de man de mier onder zijn voeten strekt de kop en wordt nietig afdruksel in vette klei zonder te weten landschap 3 rijen bomen verre vlakten rijgen de wolken aaneen de volzin van de dichter schrijft de vlammen van een ondergaande zon landschap…

landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd?…

Zelfs God heeft er een handje van alles op één hoop te gooien zei de priester tegen de kapelaan het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon in al zijn wijsheid heeft de Eeuwige de engelen bevolen het restant van alle stenen en rotsen in Ierland te strooien geloof me maar kapelaan zo is het echt gegaan…