Alle inzendingen over zoon OR pijn OR verdriet

Ik droomde, dat alles goed zou komen In een wereld zonder pijn en verdriet En ik blijf over vrede op aarde dromen Maar helaas, ik zie dat voorlopig niet. Ik droomde, dat alle mensen gelukkig waren Zonder angsten, pijn, ziekte en ongemak Dat alle mensen Gods liefde zouden ervaren En dat het niemand aan eten en drinken ontbrak.…

Als een naar de zon gedraaid gezicht, door zijn warmte uitverkoren, zonnebloemen verlangend naar het licht een nieuwe dag, het ochtendgloren. Hunkerend na de donkere nacht, wachtend op de dageraad, verdriet en pijn weet ik verzacht door zonnestralen die ik binnenlaat.…

Tranen in haar ogen Tranen voor mij, tranen door mij Mijn pijn is haar pijn Waarom wil ze toch bij me zijn? Mijn verdriet is haar verdriet Ik snap nog steeds niet wat ze in mij ziet Liefde is mooi, het houden van elkander Maar soms ook moeilijk tegelijk, de pijn voelen van de ander.…

Verdriet Zelf zou ik willen dichten over een verdriet van mijn onbekende broer ergens diep ver weg begraven oostwaarts, slordig, haastig, zonder herinnering Als ik eraan denk breek ik in tweeën Ik vertrouw het je toe Het doet pijn.…

doen mij zo veel pijn zou willen dat je straalt en weer lacht en dat het verleden is waar je aan dacht, zou willen dat de zon altijd voor jou schijnt dat al je verdriet voor goed verdwijnt dat je kan kijken naar het heden samen met jouw mooie gezin en kan verlaten het verleden op weg naar een mooi maar boven al een nieuw begin.…

Tranen rollen over mijn wang Mijn verdriet niet langer in bedwang. Elke dag trek ik een façade om me heen, Maar weet je, mijn hart is niet van steen. De pijn die ik voel is echt En af en toe voel ik me slecht. Op een dag laat ik de zon in mijn leven toe, Maar daarvoor ben ik nog veel te moe.…

De tranen op mijn wang zijn het water van verlangen de zoutheid van verdriet en parels van onze zon. Ik vertrouw met alles op wat ik zeggen kan in eerlijkheid, in waarheid ook al raakt dat enorm. De pijn die je dan kan voelen ga ik niet uit de weg ik vang je op en leg je uit dat liefde, met de tijd, heelt.…

Het verdriet vervagen pijn minder voelbaar samen met aanvaarden het in je hart bewaren. Als morgen de zon weer zal gaan schijnen komt een lach terug in de schaduw van tranen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Er zijn vele takjes met haken, pijn en verdriet. De tranen laat ik gaan, want soms weet ik het even niet. Mijn focus ligt in de toekomst. Een nieuw begin wil ik maken, maar ik moet eerst mijn verdriet en gevoelens een beetje zien kwijt te raken. Een glimlach en wat liefde zou meer dan welkom zijn.…

De wolk zal eens verdwijnen de zon zal er weer zijn weg zijn verdriet en pijnen want dan is alles fijn.…

liefde zo zacht nacht zonder zorgen alles tot rust verdreven stormen Jouw lach brengt liefde beheerst mijn leven stilte na storm zon na regen nooit meer tranen pijn en verdriet jij kwam in mijn leven stormen verdwenen…

ik wil slapen op de steppe op schrale grond in een hut desnoods in een bed pijn bezweren verdriet er uit slaan als vuur uit stenen met lijm en zand dromen helen voor een hemelvlucht naar de zon naakt en dwars met lichte tred door het duister lopen alles wil ik met jou…

de pijn en het verdriet een pijn die ik nu delen kan…

De pijn van "zijn" zal altijd overheersen de pijn van verdriet eveneens de weemoed van wat ooit was is ineens weg, nooit meer goed. De pijn van onzichtbaar verdriet zal altijd om hen heen hangen als een doorzichtig voile waar geen traan doorkomt.…

Maar o, wat doet het pijn soms, dat geamputeerde moederschap! Ga, mijn jongen, leef je leven, volg je pad. Sla je vleugels uit en vind jezelf! Want daar gaat het toch om in dit leven? Af en toe vul ik de leegte met mijn tranen. En het is goed zo.…

nu wil ze naar een plek zonder angst, verdriet en pijn niets weten van hen samen geen herinneringen meer aan toen, gelukkig en verliefd… waar liefde bedrog is geworden daar wil ze niet meer zijn…

Hier is er geen zon meer. Maar een bom, keer op keer Is er dan geen God, die dit ziet? En helpt met dit leed en verdriet. Of heet die God soms Allah hier? Verlicht hij pijn op zijn manier? Wie het dan ook moge zijn, moge Hij verlichten, hun pijn.…

ook in mooie dromen laten mijn tranen het tasbare toe aanvaardt mijn verdriet de hulpeloosheid van diep verholen duister gevoel zoeken mijn pijnen naar leefbaarheid waar nachten breken in het gelaat van de zon daagt mijn ontwaken dit leven uit de angst vervaagt waar hij ooit begon…

Hou van mij Zoals ik ben Als ik mezelf niet meer ken Van mijn zijn Mijn stralen, mijn pijn Van mij Mijn verdriet Verdriet om wat is Wat was Wat nooit zal zijn Hou van mij…

Met jou samen, gaat het niet Met jou samen, heb ik verdriet Met jou samen, voel ik pijn Zonder jou, is het verdriet niet minder Zonder jou, is de pijn niet weg Maar zonder jou zal dit alles een keer slijten En op een dag verdwenen zijn…

Geen kracht meer om te dragen, teveel verdriet en pijn. Jij wilde zonder vragen mijn ondersteuning zijn. Mijn zon in donk're dagen, mijn droogte na de regen, dankzij jouw zorg en liefde kon ik er weer tegen. Je vroeg nooit naar een reden, maar luisterde gewoon, daarom ben jij voor mij een heel speciaal persoon!…

Verdriet maakt ook dat we emotioneel groeien, Om na een tijd weer op te bloeien. Verdriet maakt een strijder van een mens, want we vechten er tegen heel intens. Verdriet doet een ieder altijd pijn, Maar we weten dat er ook goede tijden zijn.…

Verdriet wie heeft het niet hoe vaak heb je dat hoe lang hoort verdriet Verdriet om iemand die er niet meer bij is iemand die er nog hoort te zijn hoe lang blijft dat gemis Verdriet allemaal vragen die er zijn niemand kan ze beantwoorden wel diegene met dezelfde pijn Verdriet je moet het ergens een plek geven voor je liefhebbenden…

Ik wil getroost worden Mijn grote verdriet doet pijn Kus mijn tranen weg Fluister mij tot stilte Laat mij weer even een klein meisje zijn Ik wil getroost worden Mijn grote verdriet doet pijn Trek me op schoot Streel mij tot rust Laat mij weer even klein meisje zijn Ik wil getroost worden Volwassen zijn doet zo’n pijn Mag ik af en toe…

je kunt de diepte van de zee niet zien ook niet de diepte van verdriet je kunt de diepte van de lucht doorzien maar die van pijn dat lukt je niet de diepte van een liefde reikt tot voorbij het heelal verdriet en pijn van uiteengaan voel je overal…

Vanmorgen vond ik hem in het huis van mijn zoon, badend in het bloed. Dood, en dat is wat pijn doet. Ik voel me rot en een beetje kapot. Ik was de oppasser van dat kleine vrolijke beest. Kon ik maar praten met zijn geest. Wat is er gebeurd? Niet dat er wat met mijn pijn gebeurt... Maar hoe kan ik het uitleggen? Wat moet ik zeggen?…

Vanmorgen vond ik hem in het huis van mijn zoon, badend in het bloed. Dood , en dat is wat pijn doet. Ik voel me rot en beetje kapot. Ik was de oppasser van dat kleine vrolijke beest. Kon ik maar praten met zijn geest. Wat is er gebeurt. Niet dat er wat met mijn pijn gebeurt. Maar hoe kan ik het uitleggen. Wat moet ik zeggen.…