Alle inzendingen over zorg OR ego OR chaos

Mijn hart is als een blomgewas, dat, opengaande of toegeloken de stralen van de zonne vangt, of kwijnt en pijnt en hangt gebroken! Mijn hart gelijkt het jeugdig groen, dat asemt in den dauw des morgens; maar zwakt, des avonds, moe geleefd, vol stof, vol weemoeds en vol zorgens!…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Al die viezigheid haalt je ego naar beneden, mits je dat toelaat. Als Mozes over ’t water lopen kon moet het voor jou niet onmogelijk zijn om, te zorgen dat de balkenbrij voor de ander is om in weg te zinken en jij, die niet over water lopen kunt, pak een zwemvest, zodat je niet zult verdrinken!…

' Ik zei, niets liever, maar kun jij dat aan Kun jij mijn alter ego wel verdragen? 'Hangt af van jouw verzorging en mijn pijn Je ziet mij liever komen toch dan gaan? Ik weet geen antwoord, zei ze, op je vragen'...…

India is veel meer dan chaos: door en door -- logische chaos.…

Zijn mega grote ego. Mijn schoonfamilie. Zijn familie. Mijn is voor mij, één vinger genoeg. Zijn gelijk een hele hand nemen. Mijn zorg. Zijn zaak. Mijn ex, plots vanaf nu. Zijn mond, voor het eerst vol met tanden.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gestaag spint het web gedreven in verlangen naar de honger van het leven het wachten valt haar zwaar Bedrogen in verwachting bespot, beschimpt, veracht geknecht door een groot ego dat had ze niet verwacht Gestaag spint het web draden naar het mogen zijn ontdaan van haar vertrouwen de zorg is schone schijn Op eigen kracht hervatten…

Gaat je ego je vervelen, Dan kun je je alter ego laten strelen.…

Wanneer ons ego struikelt, lijden we gezichtsverlies. Janken wij en genieten zij. Wanneer een ego verongelukt, verstommen onze lotgenoten, en is het leedvermaak voorbij.…

Ver verdwaald in het oppermachtige ego zoek ik een pad door de mistige mythe van mijn bestaan Voorbij alle ontberingen sluimeren gedachten Die wederom met het ego oog in oog komen te staan Hoe bewust ik ook ben van deze kracht De mist is te dik om het pad te vinden De mythe is de fabel van mijn leven Het ego houdt mij sterk in haar macht…

is zo hard als steen, terwijl waarheid uit de buurt van je huis blijft verdeeldheid, chaos en disharmonie kan vanzelfsprekend niet jouw krachtige rebellie zijn kan elk levensmoment zo dankbaar zijn duizend levens lang miljoenen bloemen, de befaamde waarheid van iemand anders.…

Hoe enorm moet toch je ego zijn niet te twijfelen, aan jezelf zo gigantisch dat een ander het altijd mis heeft?…

ze vraagt hem wie hij is en hij hij noemt zijn naam, een stad, een baan het weerzien met zijn zoekgeraakte beer dag één op school, zijn eerste zoen oma's lach, de cowboys in zijn kamer groene zee met moeder, vader, broer zijn mooiste goal, gesnik in ochtendmist de blik van hem die weet wat oorlog is zijn droom om ooit, om ooit een keer…

Het begint vaak met vier omdat een mens twee armen heeft twee benen, twee ogen en oren en dan twee gezichten als zon en maan die opkomen en ondergaan, op en neer het lijkt wel evenwicht in bestaan Twee gezichten dromen zichzelf te zijn lezen een boek, voelen zich een ander van vlees en bloed even maar en dan veranderen zij in beestjes op…

Waar mijn geest door duivels aangetast zich losmaakt van duistere illusies zwerft zij langs zonverliefde paden, waar schaduwen levensvatbaarheid verliezen sterf ik in pure helderheid…

maar alsof van boven komend besef hem doordringt breekt hij ineens met vitale kracht zich los van de ketenen van zijn ego en zijn vleugels zijn weer vrij aanvankelijk traag nog even weifelend stijgt hij steeds sneller op en hij vliégt vliegt zegevierend naar de zon…

Ik blijf bedachtzaam binnen de oevers van mijn ego In de verte zie ik mijn ziel De kans dat ik jou hier tegen kom is niet groot De kans dat ik mezelf tegenkom nihil…

In mijn onwankelbare vertrouwen kwam een onherstelbare deuk, nu is mijn beschadigde ego omvergeblazen.…

mevrouw en eveneens meneer ik moet u melden niet in te kunnen gaan op uw vererende avances als zijnde onherstelbaar egofiel…

Op stelten loopt de EGO. Klapt luid wiekend Snerpend en pikt naar de mensjes. Opzij opzij !! In paniek rennen de mensjes, kris kras, verstoppen en verdwijnen zich. Ruim baan voor de EGO.…

Dit is mijn huis en tuin, mijn stad, mijn land, mijn man, mijn kind, mijn vader, die held’re ster zo ver, die schijnt op mijn verstand, mijn ader. Maar van wie de lucht, die zich met bloed verbindt, van wie de kracht die zich in ‘t lijf bevindt, van wie de woorden uit mijn mond, van wie het helen van een wond? van wie het koren op de akkers…

Je leert echt niet zoveel als je alleen jezelf hoort spreken midden in het leven mag het toch tijd zijn het over dominante ego te laten gaan het los proberen los te weken houvast te zoeken in de diepe betekenis van het menselijk bestaan…

Je ging weg Sloot de deur Een prachtig einde Van een spel Speelde toneel Deed of je liefhad Dat veranderde heel snel Toen ik doorkreeg Inzag, had doorgrond Dat wat je veinste Hete lucht was Het ware gevoel Niet bestond Ik uiteindelijk snapte Waarvoor ik zolang Was verblind Voor jou geen geluk Is weggelegd Jij, jezelf alleen Belangrijk…