18 resultaten.
[ Platte zoutpilaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Platte zoutpilaar,
mijn zilten beeld van mama --
Dierbare foto.…
Voort!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Kijk niet om,
Sta niet stil
Word niet als
Die van Lot
Een zoutpilaar
In opdracht van
Je eigen god.…
Parijs '77
netgedicht
1.0 met 17 stemmen 2.300 in de straten rond Pigalle
geen zoutpilaren
geen brand
wel gelaarsde benen
en een ladder naar de hemel…
Leerproces
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 637 ach wat zijn wij niet verloren
humor liefde delen en geluk
alles wat wij ooit bezworen
ligt al jaren in ons stuk
van alle gevoelens die er waren
kwam het haten uit de strijd
hier staan wij dan twee zoutpilaren
wat wij hadden zijn wij kwijt
jij mag het servies en het bestek
de meubels alles wat ons samen bond
ik wil er niets van en vertrek…
Bruin grind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 472 Op een eiland zonder treinen
volg ik het spoor van zon en zee
de bielzen in mijn hoofd verdwijnen
maar de machinist rijdt mee
met kokkels, zaagjes, slakkenhuizen
en alle schelpen die ik vind
probeer ik jouw dood weg te sluizen
maar ze voelen als bruin grind
als een jutter langs de kustlijn
sprokkel ik mijn laatste deel
liever een zoutpilaar…
Fotografisch geleugen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.108 Ik heb iets tegen snelportretten
de kiekjes van een zoutpilaar
genomen met een direct-klaar.
Te vaak, te vlug, te korte metten
wordt zicht in korrels afgebroken
om te vergelen, eindloos stranden
uit aangedane snuisterlanden
te pasfoto, -getrouwd, -ontloken.…
Lot
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.774 Diepe groeven sloegen dieper
nee, dat hield je niet meer tegen
je gezicht was droef verzild
en oeverloos je vergezicht
je stond gevangen in wit licht
nog als een pop in stille regen
klom de nacht in als een vogel
die verbaasd had omgekeken
Omgedraaid nog als een kat
die zonder staart door donker ging
en zilverzout nam van de hemel
die met…
Matineuze wonderen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 79 Zonder goede gronden bij het omzien
reeds de treurigen tot zoutpilaren
doen vergaan.
Zulke morgens vragen om matineuze
wonderen. Die wat kleur teruggeven
op menig ochtendgezicht. Nu te spreken
over wat deze kunnen verbijzonderen;
is één ochtendsessie met de blik op
een betere toekomst gericht.…
eindelijk vrij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 551 ik barstte uit het keurslijf van sonnetten
de lettergrepen waren eensklaps vrij
en dansten vrolijk in een woordenbrij
verlost van alle regeltjes en wetten
geen veertien zoutpilaren op een rij
geen metrum dat mij ooit nog zou beletten
mijn woorden en mijn zinnen te verzetten
ik voelde mij een veulen in de wei
de volta ging verloren in de…
spetspatss..pets…patspets..pats
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 459 Tegenwind waait woeste vlagen
dikke spetters spatten uit elkaar
miljoenen druppels, vochtig, klaar
proberen mij naar zee te dragen
Striemkracht wakkert regenslagen
gesmolten kristallen, ijzig zwaar
ze doorweken vlot, ik, zoutpilaar
die niet in staat is, heeft te klagen
Het lijkt of ik me expres laat plagen
door de kille storm waarin ik…
de dichters
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 hun geluid zetten zij
een elektrische maaltijd voor
en voeren het beginsels
met de kleine lepel van hun stem
in hun rauw maar licht gestegen hoofd
breken warme eieren
hun ogen sluiten in genot
en openen zich geel en lauw
dan bijten zij in zoete inborst
zure levens, zoutpilaren
tot de gave meeuwen die de kust bevolken
niet langer…
het oog van de gedachte
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 397 alsof lucht ledig is
door mij heen blaast
daadwerkelijk in onzichtbaarheid
zoals, titelloos
het gelaat
in een gedicht
dat onder metaforen van de zee kruipt
en het zwijgen wordt opgelegd
zonder onderhandelen
over woordwaarde of het aandeel
tot berusting, het gegeven dat aanbreekt
wanneer een zoutpilaar wordt bekleed met verte…
LOT
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 392 Tussen de zoutpilaren op het veld van ooit
staat star en stom de tweede vrouw van Lot…
Het Strand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 jij moest mij er zonodig mee naartoe nemen
Het geschreeuw van kinderen
De stank van zonnebrand
Dikke ingevette lijven
Walvissen op het land
Dikke mannen in te kleine broeken
Halen ijsjes bij de ijscokraam
Hun kinderen komen aanrennen
Moeders schreeuwen hard hun naam
Het zout van de zee plakt aan mijn lijf
Ik voel me als een verloren zoutpilaar…
Onbezoedeld
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 693 'k had twee tantes Vogelientje en Marie
met elkaar getrouwd en woonden samen
in mijn kinderogen
hadden altijd oudevrijstersjurken aan
van treurig kerkhofgrijs over de knie
afstotend zwartehoedjes
met van achteren een kaalgeplukte veer
van voren doorzichtige
valletjes gordijnen
liepen zoutpilarig tussen de berlijnen
sleepend met zondagschoudertassen…
"Zilt zout"
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 239 dan de fossiele eigenwaarde, tot
op het magma van het beoogde doel
houden we een proces in stand,wat
verder reikt dan een kritisch gevoel
het overvolle glas gevuld tot aan de rand,
wat in wezen het diepste kwelt en
overvloeit en verdampt in tranen,
in alles overdrijft en ons vergezeld
wordt ziel door wind en zand geslepen
tot gemodelleerde zoutpilaren…
met stroop en honing
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 staat alles stil en beweeg ik voort op het
huilen van soldaten
steeds weer die schepen, de Bismarck, Armada,
boten met roze mannen de VOC, de Sint, allen
boegbeeld met een verloren strijd die de horizon
vervuilt waar ik mijn hoop in had verschanst
en nu, Anno 2015, stad en land vergeten in de droogte
en als ik omzie voel ik me als een zoutpilaar…
Abrahams voorbede voor Sodom !
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 417 Dat is nooit goed en was voor haar
het einde, in een zoutpilaar.
***
Door Hem geïnspireerd en opgeschreven door Jiooda.…