Alle inzendingen over zuiden OR kind OR tuin

In de Zuid-Afrikaanse Sesamstraat speelt straks een seropositieve pop. Dat levert, hoopt men, acceptatie op voor ieder kind dat nu afzijdig staat. Tommie zegt:”Kami is lief, poehee!” En Ieniemienie knuffelt haar voor twee.…

in eerste instantie dacht ik dat ze temperament hadden, dat vuur en passie er vanaf zou spatten zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen ontdekken alhoewel hun kleur genoeg zegt misschien zou de zon een reden kunnen zijn omdat ze aan de schaduwkant op het oosten wonen, zie ze iedere dag treurend hangen nu hebben ze geruild met andere…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een gure frisse wind witte bloesem aan een boom de herdershond in het veld in de voortuin staat een kind wit met grijs gekleurde luchten hemel wordt allengs bedekt door klapperende vleugels van ganzen die naar 't zuiden vluchten…

Ik Jan ging ’s morgens met de bus naar mijn allerliefste zus in haar tuintje aan het werk want zij was niet meer zo sterk graven en spitten soms even zitten gewroet in de aarde (ik vond niets van waarde) stenen eruit en plantjes erin had het soms wel en soms niet naar mijn zin zweet op mijn hoofd maar ik had het beloofd zwarte handen knarsetanden…

Een kleine dood klopt in het kind, het is gemaakt om te bewaken. Dit uur. Die tuin een kom. De doodgevlogen vogels in hun doosjes. Geruisloos sterft het kind ze na. --------------------------------------------------- Uit: 'Een koorts van glas', 2007.…

Kon ik maar voor 1 keer weer kind zijn, Want een kind zijn lijkt me voor 1 keer fijn. Lekker spelen en geen zorgen, Voor de dag van morgen. Een knuffel halen als ik verdrietig ben, Mijn moeder die door het raam kijkt hoe ik door de tuin ren. Kon ik nog maar 1 keer kind zijn, Want dat lijkt me toch fijn.…

De kale bomen vegen traag langs de hemel, vastgehecht aan een landweg, met een paar huizen, versterkt door een kerk, waarvan de duldende torenspits prikt naar rafelige wolken, hoog ontvlamt het uurwerk als een gouden krans. Het land in halfslaap onder hoge lucht gedaald, nog niet bewoond, open gelaten tussen boomwallen, in gedachten…

Jouw kus in de morgen verjaagt kommer en kwel maar nu heb ik andere zorgen wil ik dat wel....…

de geur van hars het ruisen van de bomen een tuin vol hemelsleutel open in de wind van rode hulst en ruwe bolsters van wat kastanjes en een zoekend kind…

In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen nagedacht hoe elke plant zou moeten heten op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten. Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen. Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…

mijn hand in grootvaders hand ik ben het kind uit stille dagen in de tuin van altijd zomer bomen groeien naar de hemel uit andere eeuwen zal ik woorden horen die ik ken en voel en schrijf. ben ik het kind met oude verhalen geborgen in de stille dagen in de tuin van altijd zomer.…

De kinderen in de straat zagen van jongs af aan de wijzen uit het Oosten, de herders op het Zuiden gaan en in het Westen stond de stal. Het jonge paar, beschenen door een kaars het rustte ergens tussen wijzen en de herders tot op kerstmorgen alles was gewijzigd.…

'k Zag een tuin vol fantasie 'k zag er kinderen stoeien met pijl en boog 'k zag er perelaars bloeien de armen naar omhoog…

Er woont een meiske in 't zuiden, jawel 't zuiden van het land, met dat meisje is wat mis, daar is echt wat mee aan de hand! 'K zal je zeggen wat of er is, concludeer dan: daar is echt wat mis!…

er bloeien kinderen in mijn tuin tussen rozen en margrieten ogen stralen als duizendschoon blond wiegt mee met groene sprieten langs zonnebloem en hazelaar drijven ijle stemmen op de wind en mijn geluk groeit in klein genieten van een zomer bloeiend kind…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige gedachten zie zwemmen op het liefdevol spiegelende oppervlak…

Een kind, een man, een vrouw, onvermoeibaar in hun dromen. Vreugde, zorgen, toch geborgen. Besef van afgenomen kracht vlugger dan verwacht, kinderen weggedreven in hun werelden, sneller dan gedacht. Gemis, verlorenheid, om te veel lege kamers, in te grote tuinen.…

De zomernacht werd zwart, Toen, zacht en duidlijk klonk er Een klare stem door ‘t donker: Mijn zoon, geef Mij uw hart! Ik aarzelde... verward... Was het de wind die zoefde? En weer zei, maar bedroefder, De stem: geef Mij uw hart! Ik wrong mij op de grond, Tot ik de woorden vond: Heer, ‘t moet door U genomen! En nog eens overviel…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

Ik ben niet meer met u alleen en op de peluw is er geen o lieveling, die lot en leed zo onafwendbaar zeker weet. Geef mij uw mond en zie mij aan: lang voor de zon, lang voor de maan verzinken in de wereldmist zijn onze namen uitgewist. En wat mijn hand te strelen vond zal liggen in de wintergrond en wat mijn stem aan u bescheen…

En uit 't verstuivend wereldpuin Vorm ons als nieuwe mensen weder, En laat ons leven in uw tuin. ----------------------------- voetschabel: voetbankje…

‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’ zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was. Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren: wat is u zelve, ijdel mens, beschoren, zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…

Over het gras en over het water dwaal ik achter de beminde die ik vroeg en die ik later, die ik nimmer, nimmer vinde. Smalle schelpen zijn haar handen om een eeuwge zee te horen, in zijn wieg en broze wanden zingt haar hart mijn wee verloren. Handen die mijn hoofd niet koelen met hun sneeuw, de lichte, zachte. Hartklop die ik niet zal…