Alle inzendingen over zulke gedachten

Ik ken nog jouw gedachten. Ik weet nog wat je zei: “Geen zorg voor de dag van morgen, dat zien we morgen wel.” Die kalme zekerheid. Die helpt. En ik steek mijn tong tegen je uit: “Lach jij maar jongetje.” Ik doe de lamp wel uit. Antje.…

er zou sprake kunnen zijn van wat te horen valt de oren voorlangs binnendringt en daar langzaam zingt van ochtendpreek tot avondlied geen mens die zulks verbiedt er zou sprake kunnen zijn van wat verzwegen wordt de oren ongeteisterd rusten laat en ergens elders zielen wint van prille ochtend tot noeste avond geen mens die zulks gebiedt…

er zou sprake kunnen zijn van wat te horen valt de oren voorlangs binnendringt en daar langzaam zingt van ochtendpreek tot avondlied geen mens die zulks verbiedt er zou sprake kunnen zijn van wat verzwegen wordt de oren ongeteisterd rusten laat en ergens elders zielen wint van prille ochtend tot noeste avond geen mens die zulks gebiedt…

dus soms niet vergeefbaar door de leesbarbaar ja, hij vergeeft maar zelden de boude andere auteur hij die zulke taal niet steeds verstaat lees en wederlees brengt soms eens gewone klaarheid…

en dat dat steeds meer wende we deelden ons verdriet dat ons schijnbaar met lege handen achterliet En juist in zulke intense momenten vind je dan weer iets wat leidt tot de geboorte van dit eigen kindje…

Ik houd niet van zulke geluiden.…

er komt een tijd van rust zulks is zo goed als zeker de hoop is slechts nog een verschil te zien met uitgeblust…

Enkel de gedachte.…

Met m'n broekspijpen hoog opgetrokken Showde ik mijn dure, nieuwe sokken Iedereen op het terras Zag dat ik rijk, dus sexy was Waarom draag jij niet zulke sokken? Krijsten vrouwen naar hun man Een vent met zulke sokken Daar word ik opgewonden van Er werd gescholden en geslagen Stoelen vlogen heen en weer...…

uw god, uw profeet u wilt niet dat ik ze in beeld breng want uw religie verbiedt zulks vraag ik mij af hoe weet u dat ik dat toch deed ?…

Ik zing: ‘Oh, was er in mijn vaderland maar zulk een schaduw.…

hart onder de riem naar de erogene plek gedaalde passie zulke afzakkers zijn soms zo onvoorspelbaar als blinde darmen…

Onbewoond slingert het pad langs hoeves van weleer de mat ligt verwaterd niemand veegt voeten van ver komt het daglicht dat sporen snijdt in de waterspiegel kruinen verankeren dieper dan de wortels herfstbladeren brengen accenten aan in roemloos gestorven regen ik mis de branie van vroeger het kind in mij wil het beeld breken maar…

in die brij Van totaal onzinnige gedachtevallen Die mij zo verraderlijk Mijn vrije gedachten ontnemen…

Die zomeravond was er een mozaiek van koperrode luchten, zulk een wonderschone kleurenpracht, dat zelfs God even zuchtte en wat langer wachtte met de nacht.…

Je houdt zulke streken maar bij je…

Dat is nu spijtig zeg Vijflettergrepig Gaf Polzer de geest Had hij geleefd tot zijn Honderdentwintigste Was zulks linguïstisch Correcter geweest…

; Met angst de nacht verbeidt, - de morgen weer verwacht, Het blijde daglicht ziet, maar gene rust kan vinden: Wanneer in zulk een vlaag van nare angstvalligheid Mijn treurig oog een vloed van zilte tranen schreit, En ik mij van rondom met droefheid zie omgeven: Wanneer in zulke een stond van kwelling en verdriet Mijn ziel geen scheemring…

Ik heb in de Partij eens rondgevraagd En er moet schuld bekend en afgetreden Of opgeheven, want al overleden Zelfs op verkiezingsdag werd er geklaagd Een vijand is volkomen overbodig Met zulke vrienden heb je die niet nodig!…

Was 't de gedachte, dat een enkel woord Een blos kon lokken op die bleke trekken En om die mond een nauw-verbeten spot? Hoe zouden woorden, waar het hart niet hoort, Een wederklank op zúlke wensen wekken? Ik zweeg, en zag u aan, en wist mijn lot....…

ondergedompeld in een rode vuurzee is de verslagenheid daar waar logica ver te zoeken lijkt onschuldige zielen die aan het begin stonden om de wereld te verkennen hun horizon te verruimen zich te laven aan het leven werd nors verstoord door meedogenloze kogels…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

Een filosoof kijkt naar de sterren en struikelt dan over een steen.…

als kind vloog ik vaak in de nacht wapperde met mijn armen uit alle macht om van de grond los te komen en eenmaal opgestegen kon ik de hele wereld omarmen echt ik weet het nog ik zweefde rustig en tevreden in m’n dromen door de lucht zoals water wordt doorkliefd door een heuse reuzen rog wat een kracht wat een nonchalante dromerige macht…

Zij heeft zo’n lief gezicht, zo’n slanke taille, zulk ragfijn haar, en borstjes nog zo pril. ‘k Ben vijftien jaar, en wat ik van haar wil staat op mijn hoofd in hormonale braille.…

Er is niets tegen sterker nog ik kan het billijken dat generatie a instrumenteel is bij het veroorzaken van generatie b Maar dat zulks de opheffing betekent van a is wat minder ten minste in mijn beleving hendrik…

Het antwoord kwam spontaan “2 apen krijgen een banaan” Apen begrijpen zulke plaatjes best.…

Al heb je een id-bewijs op zak Denk dan niet dat het zonder meer betekent Dat je daarmee niet snel wordt ingerekend Een beetje pech en je zit in de bak Daarom doe ik na rijp intern beraad De deur op slot en kom nooit meer op straat…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

in gedachten ben ik aan het strand en schrijf met mijn vingers jou naam in het zand dan komt een golf en spoelt het stuk jouw naam is weg maar niet uit mijn gedachten geen golf doet breken jouw naam die in mijn hart is neergestreken…