Een zweefmoment
Algehele ondersteuning
Vel over been
Gestruikeld en weer opgestaan
Voeten schuurden
over zand
Verscherpten ook
de zool
voorzien van eelt
Ogen zagen om in het donker
Omvattend nauwkeurig
Een mens
zonder contrast…
Het was een prachtige dag
Waarop zij aan kwam waaien
Met haar bries die mij zacht streelde
Landden vlinders in mijn buik
Ze proefde honingzoet de bloem
Waardoor ik dan ook totaal ontluik
In haar natuur het wonderschone
De zuivere geur die zij mij brengt
Tilt zij mij op boven het gewone
In het zweefmoment dat zij mij schenkt
Dagen…
het lopende pad
onder haastige voeten
kronkelt eenzaam door
ultiem en onverslagen
mijn run stilt de honger
naar vrijgegeven grenzen
knielen voor het unieke geluk
is houden van voldoende zweet
dat deze kilometers lust…