Alle inzendingen over zwerfkei OR grootouders

Op een zwerfkei twee gelouterden, zie: mijn grootouders. Eens waren ze dood, nu klein doch groot.…

Op een zwerfkei twee gelouterden, mijn grootouders. Eens waren ze dood, nu klein doch groot.…

Boven op een duin wil ik mezelf achterlaten in levende letters op steen Mijn ogen gesloten onder de wijde nacht, gedachten waaierend naar zee Nederig op het zand toon ik de wereld mijn ziel, in vogelvlucht, jij en ik één Heel in de verte hoort men het deinend gefluister ‘strooi mijn assen in de wind, nooit ben ik nog meer’…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

De lasten nu door de grootouders vermeden, dus zij verwennen nu die gasten. Altijd een luisterend oor, "Ach" zeggen ze dan "daar zijn grootouders toch voor!" De kinderen worden vertroeteld en verwend, en aan het logeren vast gewend. Bij de grootouders mag alles, Die zijn er altijd voor hen.…

De Nikkei-index volgt de koers van aandelen, zwerfkeien zijn het naar meanderende rivierdalen van een nieuwe recessie…

Een kei vormt een steen Hard van buiten en binnen Niets van transparant De grauwheid maakt dof In kilheid gekleed Een kei vormt een steen Pure brute wilskracht Niets dan alleen hardheid Kleuren vervagen in grijs De kei leeft in zijn cocon Een kei vormt een steen In rotsblok ontleed in delen Grillige vormen geven ronding Langzaam geeft…

Mijn grootouders, werden rond 1880 geboren. Onze kleinkinderen, zullen voorbij 2100, nog steeds in leven zijn. En hun grootouders? Zij leven nog zolang dat mag. Vier eeuwen ervaren ze, als één eindeloos moment. Vandaag de dag.…

het vrolijk dartelen doet de ademzwaarte van zijn jaren lonken naar de lichtheid van de jonge jeugd ziet de kleinen plaats betwisten op haar uitgedroogde schoot om het genoeglijk leunen tegen het verend boezemmos spartelend achter tandentralies onuitgesproken gedachten hij weet zijn rijkdom meer dan goud of diamant dat daar liefdevol…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

in de wellicht nonchalant gestapelde hoop zwerfkeien zie ik een fraai sculptuur van een moeder met kind aan een tafel van liefde de kunstenaar van het werkje blijft vooralsnog anoniem…

Grijze hersencellen van oud bloed maken uit ervaring van eenzaamheid een feest. Opeens zitten er dagenlang anderen mensen op de bank liggen in het bed en drinken koffie van de "zaak". Het keurig voorstellen aan de meisjes op mijn bank het is bijna vertederend om het aan te zien. De glimlach die ik even krijg is hetzelfde…

afscheid is als ballast een rugzak met de zwaartekracht van een zwerfkei elke stap is herinnering de tranen echter zijn opgedroogd in de nerven van je gelaat als verzamelplaatsen van het eeuwig zout in open wonden…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Maar voor deze zware zwerver, met zijn raadselachtige geschiedenis, was geen weg terug, Sisyphus noch het leger brachten hem in beweging, De landschapskunstenaar legde zich bij de Ongewenste neer, de zwerfkei, in het centrum van de cirkel, werd een uit steen gehouwen boodschapper: een waarschuwing uit de ijstijd.…

het huis geraakt langzaam leeg op zolder zoek ik naar woonst ik luister naar heimwee en gooi mijn hart overhoop nog even en dan word ik een zwerfkei tussen struikelende schuldvragen en de tijd…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Een zwerfkei vergroeit z'n wezen tussen wat zand en klei. Kijk, hoe hij vrijelijk ademt hij voelt zich kei. Niet anders dan los grind waar dimensies minder tellen en vriendschap wordt bemind.…

Mona sprak in het journaal, een vechtscheiding is fataal, voor kleinkinderen en grootouders. Ze wil wettelijk vastgelegd zien, dat kleinkinderen ten alle tijden hun grootouders mogen blijven zien.…

het huis geraakt langzaam leeg op zolder zoek ik naar woonst ik gooi mijn hart overhoop draai de rug naar heimwee hoe lang zit ik hier al met te ijverige wijzers nog even en dan word ik een zwerfkei te vaak in mijn gedachten…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Licht werd opnieuw geboren. Vandaag mag je, eindelijk, lieve wonderen gaan zien. Mag je Madonna aanschouwen, die je, namens ons allemaal, voor de allereerste keer, in haar armen houdt. Wees van harte welkom kind. Ons leven houdt van jou. Daarom ben je hier gekomen. Alle lieve moeders, lief kind, doen met alle vaders samen, hun best…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Grootouders hebben al vroeg geleerd, Actievoeren is nooit verkeerd. Zelf het heft in handen nemen, Aanpakken die problemen, Ze zijn volledig geëngageerd. Maar actie oma’s, Gebruiken vaak verschillende axioma’s.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

wel verwondering over de opschriften op de zwerfkeien die dienst doen als zerk van het eenvoudige "EVA" tot een spreuk zonder schroom "I love you in de blubber" doch voor wie zich daaraan stoort is er altijd nog het crematorium Lejo van Kuijeren…

De jarenlange wijsheid van ouders die jij nóg niet hebt speelt ons parten maar weet je, je gaat het weten je gaat het leren en het zal dan niet altijd makkelijk zijn, weet een ding wel we zullen er als ouders en grootouders altijd voor je zijn.…

mijn hart slaat op hol opeens, twee paarden op de rotonde van Donderen echt levend zijn ze niet merk ik, als ik gierend rem een zwerfkei plus oud roest lijken bedrieglijk echt na drie ererondjes om de versteende paardjes rijd ik lachend verder hop, rijd ik, in galop…