zwerfwind
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 
915
915het afscheid duurde
een tijdje
van wit naar
ongeschreven regels
hoger
naar de horizon
en zo tot de avond
jij en ik werden
door het houden
van de vlinders
en sneeuw, stil vredig
op het bed
je adem blies
de vleugels aan elkaar
en alles wat je
te zeggen
had
ik luisterde naar de wind
zoals een vogel
blauwachtig…
Bezig met laden