'k Weet haar levenswijs: namiddags laat
Ligt zij stil in de omsloten zwoelte
En geniet zich in ontblote koelte,
Of verwisselt langzaam van gewaad.
Ik hoor tonen, ver, als door een kier;
Zit ze niet van Sylvia te zingen
Met die stem van herfst en schemeringen
Voor het langzaam en ontstemd klavier?…
Het was een warme dag vandaag
de zwoelte lokt de mensen op het balkon
hier en daar hoor ik gedempt praten.
Tussen al deze mensen voel ik mij toch eenzaam,
deze digitale wereld die mij voorbij is gesneld
en mij hijgend heeft achtergelaten.…
zelf zaaien bewerken
en oogsten, sap dat loopt langs je kin
juichend de voorjaarsregen verwelkomen dansend
te midden van alles wat groen gaat ontkiemen
geurige verse kruiden op tafel veldbloemen overal
vlinders en bijen druipende honing tijm en lavendel
dronken worden van duizendéén kleuren
bedwelmd door het zingen van duizendéén vogels de zwoelte…
368
Bezig met laden