75 resultaten.
De tafel
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 921 Noch handen noch ellebogen
konden weten,
wat z'n dromen waren en
hoe het leven eruit zag
in zijn knoesten houtogen.
En hoe vaak hij ving op
de onderkant van tongen en borden,
het gezegde en ingeslikte woorden.
Zijn kennis drong dieper
dan pijn van hete pannen en
hij wist het.
Ooit een van de stemmen zal zeggen
"Die is oud geworden".…
Parijs ( voor Voznesenski )
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 889 Ik zocht de gids in Parijs,
kwam Voznesenski tegen
in grijze mantel van gotiek
de heilige van Notre Dame
Johannes de Doper, iemand zei
maar ik wist het. Andrei,
hield zijn eigen hoofd in de hand
en heldere woorden schonk
met zijn grote antimond:
Ave verlorene!
In alles wat een richting heeft
verafschuw ik de waarheid
in alles…
Zonder jou
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 877 De dag uitgepakt als
een schoenendoos van schoenen
die niet bij me passen,
met stem op de vlucht
onder de gesloten oogleden
onverdraagbare meren
van vermoeden
geen weerzien
wel voelen in de borstkast
opgesloten uren,
ze willen naar het daglicht
als alle afgeronde gedachten
maar je schaduw is donkerder
dan de duisternis onder gehemelte…
Senryu
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 844 Onder de sterren
in het hart van de wijsgeer
taal is de spiegel…
Otje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 840 Zij kent ons beter
dan wij ons zelf kennen
heeft ons lief
meer dan wij lief kunnen hebben
zij heeft het karakter
van een luie beer
en denkt soms
dat zij een poes is
het is niet haar lelijkheid
maar de eigen overtuiging
van haar schoonheid
die haar zo mooi maakt
zij is én gedicht
én majesteit
op haar honden planeet
wij zijn…
Lust voor het leven
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 834 Over de lust voor het leven
heb ik nagedacht
hoe bedwing ik de tranen
zo dat zij in hun kommen blijven
wanneer het verdriet in aderen danst
en zelfs het hart weet niet hoe
stoppen met denken voor het moment
om mijzelf te kunnen redden wanneer
niets te redden valt en redeneren
te zwak is als het theelicht in
de duisternis van het hart…
De kwestie van geluk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 833 De katoenen velden
tegen de hemel ruisten
meest gelukkig zijn wij
als wolken bloemenkoppen
in afwachting van geluk
wat er daarna gebeurt,
wie zal het weten?
daarom ,mijn lief
geef mij mijn wolkenbloem terug
het moment, die ene zoete zucht
klokkenluider
van onze eerste kus.…
Vergeet niet ...
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 810 Wanneer je denkt
zij is een vreemde geworden
en kammen van herinneringen
ernstig werk blijkt te zijn
vergeet niet mijn belofte
dat zwervende gevoel
op de oude Boulevard van Liefde
die kent nog onze passen
daar
doe iets onverwachts en kinderachtig
zoals in de regen dansen of
achteruit fietsen,
op de muur onze namen schrijven en
gek…
Specht
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 804 Zonde van al die jaren
en het klassikale onderwijs
betekent niets meer
Bosnia est patria mea
Dianthus Caryophyllus
nimmer
Zeno, Plato, Pythagoras
lelies van Monet en
het leer van Kierkegaard
niemand kan mij nog redden
noch Richard de derde
noch cello concerto van Elgar
betekent echt niets meer
geboorte en val van dynastieën
aardrijkskunde…
Dromen (senryu)
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 766 De kersenbloesems
in hemelse boomgaarden
die nooit grond raken.…
Zwemmer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 760 je kleedt je uit en vouwt alles netjes op
golfen benaderend
zoals een gewond dier wordt benaderd
je ademt het scherpe van zout en meeuwengegil
de schaduw van de omhelzing is te zacht
om je los te kunnen laten op de wind
wat zingt hij,
een verleidende roep of kyrie?
wolken en schuim verdwijnen
in de gapende mond van horizon
wanneer je…
Impasse
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 760 ik was nog even terug
voor de vragen en aansteker op de tafel
gecontroleerd de lichten uit. ja.
en ik ging als gekwelde geest de stad in
én dacht- hoe kon ik het vergeten
dat een liefde die in dromen geankerd is
niets anders behoeft dan nachten
nachten die de sterren tegemoet bloeien
of daar achter, de eeuwigheid, of
niets, vervloekt…
Troost
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 698 Wanneer mijn verdriet 't verre sterrenlicht streelt en
ondragelijke herinneringen de dagen opsommen
wanneer ik denk hoe de mens is, alleen
mengsel van geuren, dromen en kleuren
snel vervagend in de stroom van de tijd en
zonnebloemen, zwart, naar de grond staren
met honderden vragen verzwaard, wanneer
de maan als vergeten parel in een juwelendoos…
De kwestie van geloof
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 689 Met de onzichtbare god kan ik niet praten
maar met de ene die ik om me heen voel
als bezoek van een goede vriend
een heldere gedachte
verwondering in de ogen van mijn kind
snelle omhelzing van de palmboomschaduw
een zucht, het licht en herrie van de stad
geruststellende woorden van mijn geliefde
en zijn stem waar niemand zal mij vinden…
Reliëf
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 680 Een droom die wij ons herinneren
alleen enkele seconden na het ontwaken
een, die draait de wereld op z’n kop
zwaar en ongrijpbaar, droge mond…
soms zijn er gezichten en woorden
die volgen hetzelfde patroon en
sommige ontmoetingen als het dromenstof
blijven lang, lang in binnenlucht hangen
net ‘n vermoeden dat wij het nooit echt zullen weten…
Ode aan jullie
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 596 Jullie, die hier zijn, om woorden te openen
zoals kerstcadeautjes, een doos van nieuwe schoenen, parfum
of iets geheimzinnigs, nog nooit gehoord en gebruikt
in deze tijden waar niemand leest en niemand luistert
niet eens naar zichzelf of hun eigen stem
want het is eng, verschrikkelijk de stem die roept
van ver weg, spookachtig
(weet u nog,…
Gemis
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 595 Voor het slapen gaan
laatste gedachte is net een straathond
zoekend naar de resten van de dag
tot bot ontleedt hij de weg
van voorhoofd naar achterhoofd en terug
snuift achter de ogen overblijfsels van beelden
en voor de nacht onderdak vindt
tussen de kiezen waar ik je naam maal,
je woorden en smaak van je lichaam
als kinderlijke angst in…
Lichtwezens
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 565 Goed gevoed met wijsheden en stommiteiten,
openend onze ogen met kwaad of lieftalligheid
(van woorden, kogels, gummiknuppels of machete!)
aangekleed met de dromen van anderen
wij bepalen wat lelijk is en wat schoon
en trekken de schoenen aan die niet bij ons passen,
meerdere malen wisselen wij van oor,
wij verbieden de dieptes en de hoogtes,…
Portret van Agatha Bas
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 555 Van af de eerste ontmoeting
laat het niet los
de wijze waarop ze ons volgt
Tijdloze Agatha,
speelt met één kijkmoment
ernstig, ze zegt
welkom en vaarwel
vanuit de eeuwige deuropening
die zekere honger
naar de onsterfelijkheid
van één vrouw en één kunstenaar
bijtende in alle uren en ogen
alsof ze kersen en appelen van
de korte…
Sisyphus
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 542 Overmoed
waarvoor ik gestraft werd
zelfs door de goden vergeten
die rare gedaante die loopt
met gebogen hoofd in gesprek
met asfalt en grond
stoeptegels en afval
soms valt mee
steen te zijn
soms valt tegen
want,ziet u
die berg in onderwereld
ben ik ook.…
Onding
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 521 Een ding dat als distel op de broek kan zitten
of zit jij er als een distel op
het is van mensen eigen en andersom ook
het verloochent en verdraait en ver maait
soms molen die als enkeling draait
dat ding kan nog duizenden mee slepen
dichters zien het in de wording uit het kleinste ding
alles kan jij er mee verliezen
toch de menselijkheid…
Andalucía
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 519 Vier wilde merries
Dood, Droom, Liefde, Wanhoop,
hun hoeven
scherp gesmeed
snijden in zang
bloemetjes op jurk
vertrappen en verscheuren
haar borsten openen,
in haar navel dansen en
zij verzet zich niet
kortademig niet te stillen
zij taalt naar altijd meer
tragiek in haar gelaat
de laatste vlam in stervende stieren
zij
Virgen de…
Lezen van een slecht erotisch gedicht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 517 Al met de openingszin sta ik midden
in een te geromantiseerde slaapkamer
en bedenk, hoe het leuker zou zijn
als ik door het sleutelgat blijf spioneren
maar nee, de schrijfster plaatst de lezer
tussen de kaarsen en haar verlangen
die, samen met haar zwoele borsten,
in stilte teder schreeuwen naar minnaar
en wie is die man?
met zweetdruppels…
Teleurstelling
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 512 Als hondsdolheid uit zwarte gebieden
woorden arriveren
zijlijnen van het leven zingend
onder de veren kussens waar
huidcellen en verborgen mappen liggen
dromen trachten te overleven
geduld van een schatzoeker
lever van een dronkaard
maag van een mens
ik sta op en doe het raam open
verse lucht helpt niet tegen…
Dierentemmer
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 501 Het is hem door zijn moeder verteld
dat hij omgekeerd werd geboren en
hoe de vroedvrouw met de zweep
om zijn voeten hem naar buitenwereld trok
en zei ze nog, het zou niet gebeuren
als hij niet in de buik, gelijk een man,
wilde staan, wat op zich weinig goeds belooft
want wie het dierlijke niet kent die is
ook van de menselijkheid vervreemd…
Het lichaam van een verliefde man
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 494 Hij heeft
miljoen sterren verzameld en
warme dagen die een seizoen kan baren
onthulling hoe de tijd, meester van alle illusies
onder teder natuurgezang bezwijken kan
en vergeten
hoe zelfs de zon donkere vlekken draagt en
ziel alhoewel bemind, ongezien blijft
maar zijn huid liet lezen als brailleschrift
ontdaan van alle zwachtels
het…
Ruimtelijke ordening
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 493 Jij wordt er mee geboren of niet,
zeiden zij, de mensen met gevoel
voor oriëntatie en kwadraten
een doctrine, die hebzucht naar groter,
breder en hoger, die ik blijf hekelen
het komt door de maan hangend in mijn haar,
treurend, niet zoekende naar een ruimere baan
maar naar zijn schaduw, onder de kale takken
daar, waar de kustlijn is…
Lachrimpels
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 489 Wij waren aan het meer van dromen
in de schaduw van de treurwilg, vissend
naar gedichten, grappen en verhalen
wij waren soms heel stil en keken
hoe de eenden cirkels op het water dansten
in onze kamer
dat een universum op zichzelf was
geluk als origami hart
varend op je lachrimpels, wij waren...…
Geliefden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 485 Waar de rivieren ontstaan
beloften van aarde aan de hemel
stromend het licht tegemoet
wij keren daar terug
naar het verborgene
vaderland en moedergronden
elkaar grijpend in begrip
hoe de zuchten 't gevoel vertalen
en woorden van verstand vervreemd
net als een zuigzoen kleven aan
onze lippen onnozele vragen
waar was je tien jaar geleden…
Milonga del Angel (anuncion)
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 483 De maan heb ik in mijn haar gestoken
want ik wist dat zon meer verblindt
dan duisternis ooit verbergen kan
in mijn armen, op de rand van de wereld
van binnenin, het verhaal is pas dan begonnen,
met opoffering en mededogen.
het woord heb ik in mijn hart geborgen
want ik wist dat één woord
meer zal vertellen dan zinnen kunnen openbaren
van…