Alle inzendingen, jaar 2009, week 48

Hij wist het leven te vieren als geen ander "Mens, durf te leven", was zijn leus De dood, dat was iets om ook naar uit te kijken Daar was hij benieuwd naar, echt, serieus Hij was de ongeëvenaarde levenskunstenaar De ongekroonde Koning van het Nederlandse lied Geen ander die zo echt, zo diep je kon raken Geen andere artiest waar je dat bij…

eenzaam heit de klok aan gort geslagen uren weerkaatsen koud de muren geen verre vrienden laat staan goede buren eenzaam heit de klok tik, tik, tik………………

nu de winter komt kan ik me weer verheugen op die strak-blauwe lucht waartegen de geheel kale boomkronen in hun volle pracht aan ons hun schoonheid tonen.…

Hoort gij de jagershoren, die galm op weergalm helmen doet, door kalme avond boren in ver en langgerekt getoet? Wat kan de ziel bekoren als 't lied, zo treurig en zó zoet, dat uit die jagershoren daar toet in 't langgerekt getoet? O vlakke Demerboorden, o weide, in…

Je vindt geen stuk huzaar in de salade En voor een goeie thriller van jouw hand Maak je meestal geen persoon van kant En haaievinnensoep? Je kunt het raden Dus op de blootbeurs worden bij mijn weten Geen onverwachte stijgingen gemeten…

Als U zich als een stuk doelloos drijfhout voelt dat wordt meegesleurd met de stroom zet dan een... ZEIL op dat drijfhout... Gebruik de wind en steek de oceaan over.…

Donder en bliksem Krassende kraaien Hier heerst heer haan een hooghartig bestaan! Hij pikt hier, wat hij pikken wil, En kraait zijn kraai wanneer hij kraaien wil! Donder en bliksem Krassende kraaien De arbeidsvreugde gaat naar de haaien!…

ik wilde dat ik een vrouw was ik wilde dat ik mij glooiend en vrij bewoog spiegels heb ik al gekocht uit achterdocht een ding dat blind is heeft dit voorgoed in mij verward wanneer morgen aan de dag de beklemming is geweken wil ik een vrouw zijn op zondag de zondag is nog onbesproken ik wil dan dromen geen mannelijke geur van teer…

Manusje krijgt zoveel te verduren Manusje kent de klappen van de zweep Manusje valt niet voor één gat te vangen Maar soms houdt iemand Manusje in zijn greep Over Manusje wordt maar wat vaak geluld De aandacht voor Manusje wordt goed verdeeld Soms wordt Manusje zachtjes geslagen Dan weer wordt Manusje liefkozend gestreeld Manusje moet…

Een hard gelach om het geloof in de goedheilige man. Zijn routeplanner richt zich op het doolhof van verlangens. Vind dan maar eens de weg naar huis terug.…

Woorden hebben menig hart gebroken, woorden slaan wonden, woorden doen pijn, kunnen als vlijmscherpe messen zijn, woorden geschreven, woorden gesproken. Woorden geopperd zonder enige spijt, verwijtende woorden, ze kerven de ziel waardoor liefde vaak in haat verviel, woorden van gramschap, woorden van nijd. Hoe deugddoend, hoe warm zijn zalvende…

Dat de zachte krachten het toch halen, werd al zo vaak gezegd: de glimlach sterker dan de vuist, de dageraad zo roze en zo stil; de kleine mens weer opgericht. Dat de zachte krachten het toch halen: de reis opnieuw begonnen, tegen beter weten in, een kans gegeven aan de boef, de boze; het lied opnieuw gezongen door de engelen. Dat de zachte…

Ik weet niet wat te schrijven, dat krijg je als je depressief bent. weggewaaid zijn mijn rijmen ik heb een baard met een sik. Buiten is het grijs in de lucht en grijs op straat, het dreigt te gaan regenen maar dat doet het toch net niet. ik zou kunnen Sterven, want melancholie wordt me teveel haast, de bladeren draaien dol, tollen…

het kraken van cellofaan hoort bij december zoals vroeger het roze suikerbeest het jaar heeft de haast van moeders die op de valreep nog boodschappen moeten inslaan voor de feestdagen wie nog voor het donker thuis kan komen heeft duidelijk een streepje voor…

De zwarte stier wendt zich als een stuurloze bulldozer in de arena, zijn nieuwe weiland, waar de boer een killer is, die achter zijn rode lap de dood verbergt. Het wrede publiek waant zichzelf kunstkenner bij uitstek, terwijl het in feite toeziet hoe een dier misleid wordt door een gelikte macho in een cryptisch ballet, waar het bloed hen…

de wulpse weduwevrouw, in de buurt beter bekend als tante Jet, heeft op een vroege regenachtige ochtend, opdat geen spiedende blikken haar konden ontwaren, de grootste tuinkabouter uit een naburig perceel ontvreemd en prompt op haar eigen nachtkastje gezet…

Als de zon voor jou, niet meer zal schijnen Je mist de warmte en het licht en je hoort zelfs de lach, niet meer van een kind. Als je het mooie niet meer ziet, van wat het leven je biedt. Dan ben je bevangen door een intens verdriet. Het liefst ben je dan alleen, geen mensen om je heen. Maar een vriend blijft naast je en reikt je zijn…

Ontzeg me niet mijn dromen ze zijn zo eerlijk en oprecht vergeef me mijn fantasiën maar ze lijken zo vreselijk echt Zeg dat ik van je mag houden zoals ik altijd heb gedaan onthoud me geen liefde of fantasie maar laat mij m'n gang maar gaan Sla maar even je arm om me heen gewoon op je eigen manier mijn hart heeft nog steeds dat kamertje…

Heb ik heel de wereld bereisd, gevoelige zinnen op de tocht nacht die opstond voor weeën in de kou naakt en vogelvrij de witte noorderzon heeft de maan vervolgd gejaagd ontevreden als een bruine beer het hart verscheurd met grommen de poolster fonkelt intens vol geluk met spijt een scheidingslijn trekkend verdient moe de…

Gisteren alweer een van mijn jeugdhelden dood. In kleine stukjes raak ik weg, sterf verder af, ben ik voorgoed verloren.…

Hoor naar mijn gebed, o Heer Wanneer ik tot U nader En mij stilletjes buig voor U neer Trouwe God, hemelse Vader. Hoor naar mijn gebed, o Heer Als ik bid om vrede in alle landen Oorlogen zijn er steeds maar weer Ik bid tot U met gevouwen handen. Heer, geef ook vrede in mijn hart En liefde voor andere mensen Vergeef het kwade en heel alle…

het is soms moeilijk dingen los te laten al weet je dat ze niet meer weerkeren nooit meer je blijft je immers vasthouden aan een laatste restje hoop nog even omkijken naar wat reeds tot het verleden hoort een laatste diepe ademtocht de afstand wordt al groot wat doet het ook terzake het is het eind van de wereld niet al werd de laatste…

Er is zoiets als schoenen op tafel hoeden draagt men niet meer het blikken uit het raam de haag die steeds dichterbij komt het hoeft allemaal zo snel niet meer je ligt alles op te vouwen boeken, deuren, kleren het genezen van de ander en het spreken dat er steeds minder toe doet steeds gestager komt het opzetten gebonden aan een geloof…

Je voelt ze Krioelend, brandend, drukkend. Je ziet ze Achter je, voor je, links of toch rechts. Je hoort ze. Ritselen, fluisteren, ademen en hijgen. Ze zitten achter je aan Lopend, rennend, fietsend of met het openbaar vervoer. De angst vliegt je naar de keel Terwijl je je verstopt, machteloos toekijkt. Met je ogen dicht adem je in…

als je denkt je woorden te kunnen verbeteren en zoals het een dichter betaamt, je terugtrekt "in alle eenzaamheid", dan kan blijken dat men je schrijfsels maar matig kan waarderen, of je zelfs kan verdenken van plagiaat.. dat zou nog eens wat zijn en je troost je maar met de gedachte dat het dan gaat om je reinste plagiaat…

Mezelf op te sluiten, waaraan ik niet ontsnap los te laten van iets, waarvan ik de strekking nog niet snap, de bascule in onbalans, dat kan geen toeval of vrijheid zijn. Geluk? Ach geluk, met of zonder maat, die schijn is zuur, in een duur moment voorbij,een vuur wat tijd en energie verslind, een felle eruptie van de werkelijkheid…

tijd is niet meer dan een doolhof van het leven zei ik zacht toen ik wees naar de antieke klok doorheen de stilte van de zondagskrant ik wachtte tot de wijzers voorbijschreden in kinderverhalen aan de helling waar vlinders werden vrijgelaten in laatavondwind en in het carillon van ooit gehoorde geluiden ik zag de stenen tot…

Een roemrijk geslacht werd aanbeden door vrouwen, in 't huw'lijk getreden, die kinderloos bleven. Het was om het even, hoe vaak ze 't met manlief ook deden. Ze wilden niet kinderloos blijven en talloze vruchtbare wijven bezochten Jan Kees, die hun diensten bewees voor de intimiteit aan den lijve. Ze raakten heel graag in verwachting.…

ogen glimmen huid smaakt lippen handen wrijven kippenvel we dalen en klimmen slokken en nippen ja, we lusten wel…

Dwangmatig bijna Check ik mezelf Soms voel ik Afschuw soms Ben ik berustend soms wat Vertwijfeld maar vaker zoek ik hoopvol gestemd bevestiging op de volgende vraag Misschien valt het wel mee vandaag?…