Alle inzendingen, jaar 2001

ZIE je ik hou van je, ik vin je zo lief en zo licht -- je ogen zijn zo vol licht, ik hou van je, ik hou van je. En je neus en je mond en je haar en je ogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar er voor. Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent…

laat mij een druppel zijn in het vlakke nietszeggende leven de druppel die beweging maakt en breekt met sleur één druppel en er is verandering tot voorbij de horizon.…

De zon en de maan, niet te vergelijken maar toch één Een appel en een peer, niet te vergelijken maar toch één Een hond en een kat, niet te vergelijken maar toch één Een tulp en een narcis, niet te vergelijken maar toch één Jij en ik, niet te vergelijken maar toch één.…

In zijn monotone eenzaamheid heeft hij een hondje bevrijd uit het asiel gehaald en ervoor betaald. Nu wordt hij bij elke thuiskomst beloond, elke keer als hij nu binnenkomt wordt hij begroet met kwispelende staart en sprekende ogen. Zijn eenzaamheid is vervlogen voortaan zijn al zijn eenzame monologen spraakzame dialogen.…

Ik leg mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart verstilt mijn benen en mijn armen mijn handen en mijn kloppend hart het ritme doet mij slechts verwarmen met tussenpozen soms verward leg ik mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart…

Een egel uit de stad Den Bosch die droeg haar stekels altijd los ze wapperden naar alle kant dus eigenlijk niets aan de hand ze woonde in een villawijk de tuin dat was haar koninkrijk door de bewoners rijk gezegend werd zij koninklijk bejegend ‘Mevrouw’ die zag zij heel erg vaak daarmee was iets niet in de haak haar stekels krulden heel…

Vraag ik mijzelf alleen maar om warme woorden dan hoor ik mijzelf niet meer denken in de stilte en weet ik waar de antwoorden op wachten in de vragende kou.…

Chateau Migraine in mijn kerstpakket bezorgt me steevast ieder jaar een kater. Dus dit jaar - dacht ik - houd ik het bij water: dan kom ik morgen lekker fris uit bed. Nu hang ik met mijn kop boven de plee. Toch maar weer wijn met kerst 2002?…

nieuw Euro geld rolt straks elke dag door onze vingers met wat voor hand betalen wij delen en zorgen we wordt eindelijk de leeuw in ons ver-lam-d waardoor wat klein verborgen is in het nieuwe jaar kan bloeien als een roos.…

Telkens als ik jou zie smelt ik als sneeuw voor de zon en M&M's op je tong Plotseling genot en een verlangen naar meer maar vooral de hoop op langer dan de zoveelste keer…

Wanneer ik weer eens struikel over de randen van je ogen en met een lange 'Wieehaaaa!' diep naar binnen donder, juichen kriebels hier van binnen. Ze vallen stil en roepen luid om nog eens te beginnen. Ik sta op, pak m'n biezen en klim terug naar boven, met hoogtevrees een lange weg de moeder aller kloven. ’t Is daar dat ik wil…

Als dappere bewaker van de vrede Staat Jan Soldaat straks onder Duits bevel, Want kennelijk mag deze keer dus wel Wat fout was ruim een halve eeuw geleden. Maar deze nieuwe lichting Oostfrontstrijders Zijn dan ook geen bezetters, maar bevrijders.…

Elk moment dat blijft vraag ik zonder hoop waarom ik niet meer mag verliezen wat ons niet meer winnen laat…

zwijgend lief naast elkaar zwijgend diep voor elkaar zwijgend stil met elkaar te lang te kil zonder haar…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, Ied're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tusschen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart…

Heb meelij met die arme Argentijnen. Hun arme land is nagenoeg failliet En drank of eten hebben ze daar niet, Zodat ze onherroepelijk verkwijnen. Kom, lever dus uw laatste guldens in Voor Máxima haar ouderlijk gezin.…

Zestien beeldjes van hetzelfde formaat waarvan er twee mij hebben geraakt. Op één ervan een uitgehongerde Afrikaan direct ernaast een lustobject met een banaan. Twee werelden ver uit elkaar: De één gaat dood, de ander komt klaar. Om toch hier niet te lang bij stil te staan wil ik nog twee beeldjes verder gaan: Een dirigent zwaait met zijn stokje…

Even de frisse lucht in de donkere nacht lonkt Weer even goede zin de frisse lucht verjongt Lampjes branden alom ik zet mijn tred aan Loop een beetje krom maar wil er toch voor gaan Op weg naar het feest het feest van het kind Ben er jaren niet geweest wilde toen zelf worden bemind Nu is er weer een reden nu kan ik samen gaan Te…

We waren als twee regendruppels die langzaam samenvloeiden bij onze tocht naar omlaag. Maar spatten uiteindelijk in een regenplas uit elkaar, gedoemd om elkaar te verliezen.…

Zuidenwind wieg wieg de bladeren vlieg maar vlieg vlieg naar Laren Zon schijn groen Zon groen wemel weer zoals toen Groene hemel Bladerzon wandel over Mama's japon met bont getover Zuidenwind zie Mama aan zie haar blauw lint en trek eraan Even talm met haar zwart haar te spelen kalm even maar Wijd open ogen val toe…

De bomen op de Veluwe zijn oud. De ene kenner zegt zelfs: er zijn eiken Die duizend jaren hebben zien verstrijken, Een ander echter noemt die schatting fout. Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

Niet meer in de leegte van het eindeloze denken en hopen dat de slaap alles verandert in gedachten die niets achterlaten, die niets verwachten. Ben ik de dode die ontwaakt en spreekt met spreuken en echo´s die alleen wanhopige schaduwen wakker maken? Maken en veranderen Vragen en veranderen. Ben ik de naam…

om mij heen wordt het stil ik kom alleen en weet wat ik wil femme fatale noemen ze mij gevaarlijk dus opgelet snel lopen ze voorbij boze blikken opgezet maar wat zitten ze fout ik heb alleen plezier zijn ze daarom zo benauwd dat ik zo alles verstier? ik leef gewoon mijn leven ben vrolijk en gezond zoveel liefde om te geven en neem…

Lathyrus, mijn moeders bruids-boeket het kindjes’ engelen-boeket zachte geur in tinten licht pastel fijne breekbaarheid toont het vaarwel als de eerste liefde, vol verlangen als ’t engelenkind op aarde, onbevangen Lathyrus, het dierbaar allerliefst boeket bij de allerliefste neergezet.…

levendige leeftijden blijven de stad verleiden autootje déjà vu alpinootje écru argeloos geëxalteerd halsje verkeerd onmiskenbaar waarachtig verborgen kreukelachtig vanzelfsprekend charmant op oubollig-goede stand lieten de graven van weleer zich altoos behagen door de oude dames uit ‘s-Gravenhage.…

m'n trage streling doet je zachtjes zuchten de warmte van je lichaam trekt me aan jij die sinds kort het vrouwenlijf ontdekt hebt en die nu weet hoe zulke dingen gaan je ligt naast me en ik voel de strakke spieren van je perfect geschapen slanke jongenslijf dat door mijn lippen teder wordt geliefkoosd je vlakke buik die ik voorzichtig wrijf…

De bas slaat diepe gaten In de rust van mijn huis Met die net niet irritante tik En die heerlijk doorlopende ruis De drum beweegt mijn voet Onbewust, gehypnotiseerd De nuances van het ritme De gevoelens, niet verleerd De gedachten aan de horizon Niet te volgen zo èèn, twee, drie Die vrouw, helder van stem Die koude rilling melodie…

Terwijl ik af en toe mijn euro's streel, Onwennig, maar met groeiende gehechtheid, Behoud ik toch mij twijfel aan hun echtheid: Die nieuwe munten glimmen mij te veel. En ook zijn ze heel slecht voor mijn gebit: Ik denk steeds dat er chocola in zit.…

Loes heeft het uitgemaakt met Hans nu heeft Theo weer bij Loes een kans Hans loerde al een tijd op Sonja maar die liep Theo achterna. Oude harten gaan weer tekeer en de mijne doet steeds meer zeer Marijke gaat nooit weg bij Ger hopeloos wacht ik op een vallende ster.…

Ik zal niet met de noorderzon verdwijnen Ik kom altijd als aan een elastiekje terug Eens zal ik als het zonnetje in huis verschijnen is het niet razendsnel, dan is het vliegensvlug Ik ga niet met man en muis ten onder Ik zal niet voor dag en dauw vergaan En dat had je zwart op wit kunnen weten Ik kom uit een spreekwoord vandaan Rozen verwelken…