Alle inzendingen, jaar 2003, week 22

ik ben beperkt door omringend grauw een blauw dat zich niet meet dat zich de tijd die mij omhult ontneemt mijn schaduwen verdrongen voor ijle wezens uit haar buik langzaamaan slokt zij me op mijn honger ongestild knaagt zich een weg door oog en denken men vreest voor mij ik vrees voor hen een vluchten…

Vraag het de gezichten die van jouw zijn. Ze zullen een masker wensen dat van jouw zal kunnen zijn want je bent voor de eenzaamheid geboren en ik de vloek en het geweten dat je nooit zult missen.…

Soms, gaat midden in de Winternacht de hemel open en fladderen witte vlinders Van God naar jou en mij Vullen een moment de lucht met lichte vrolijkheid Soms, want wintervlinders zijn zeldzaam…

In dromen vloog ik tegen glazen hemelnachten, zelf geen vrijheid in gedachten altijd op reis, onvoltooid moeizame vluchten tot in mijn ziel gebonden! Als je in je droom Niet dromen kunt... Dan is het tijd om uit te breken! eindelijk mijn eigen weg te gaan vlieg door de mooiste avondluchten, 't is niet te laat, een belofte tegemoet ik…

De makke van een korte tafelpoot Daarvan ben je voor zes procent verlost Maar voor 'n onderzetter is de post Toch bijna al weer vier keren zo groot Lees hier voor nul procent wat poëzie En draai daarbij een gratis MP3…

IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan, En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas, Of heel de wereld machtig stelsel was Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan, Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas, En smal-smaragden spaken, laan naast laan, En brede, gouden spaken, graan naast graan, Went'lend om verre toren, rustende…

twee minuten laten we stil zijn om oorlog, om haten om hen die gedwongen hun huizen verlaten Endlösung, zuivering het blijft gewoon moorden maar laten we stil zijn 't is te gek voor woorden laten we zwijgen het is toch gebleken dat het geen zin heeft harde woorden te spreken Ghandi, Joes, King het blijft gewoon moorden…

De kreet om hulp, die je soms slaakt, wordt niet door iedereen gehoord of begrepen. 't Lijkt of je allèèn in je leven staat, maar dat is niet zo, zorg dat je maakt, dat een ànder begrijpt, wat je bedoelt, schrèèuw het uit, lucht zò op die manier je gemoed. En prààt erover, schrijf het van je af, maar ga in geen geval in een hoekje zitten…

Zie de lelie op het water Dansend in de zonneschijn Uit de donk're grond gerezen Mag er in al z'n schoonheid zijn Laat hij zien - ik mag er wezen Uit de donk're grond gerezen In de diepte stil gaan groeien Laat hij zien - ik mag er wezen Staat nu rustig blij te bloeien In de diepte stil gaan groeien Geworteld in de zwarte grond Staat…

Ja, je moet een keuze maken, want je staat nu op een weg die aan 't einde dood zal lopen en er is geen middenweg...…

Als ik morgen er niet meer zou zijn Zou er iemand me missen? Als ik er morgen niet meer zou zijn Zou er nog iemand aan me denken? Vragen die ik me stel, langs de waterkant Klaar om te springen of toch maar niet. Kijk op mijn klok, halftwee in de nacht Sta op, en rij naar huis. Gelukkig niemand die weet, wat er zo aan me vreet.…

Kon ik maar zeggen, wat ik je zeggen moest. Kon ik maar laten voelen, wat ik voel. Kon ik maar vragen, al die vragen die ik me stel. Kon ik je maar even mijn ziel laten zien. Maar helaas durf ik het niet, Wil niet dat je de pijn ziet. Verbijt elke dag stil mijn verdriet, Hopend dat niemand het ziet.…

De aarde bloost verlegen kleuren haar hart pompt heftig lavastromen als de azuren hemel lokkend lacht. Getroffen door magnetische kracht is versmelting niet meer te ontkomen broeit zinderend verlangend zeuren Hij omarmt zijn liefste met tederheid wiegt haar zacht strelend zijn wolken in waar zij samen de hemelboog buigen Met miljarden…

Geachte Heer, ik moet u danken voor het postpakket dat ik ontving. Maar u vergeeft mij ongetwijfeld een zekere teleurstelling. Toen ik de hand vroeg van uw dochter die ik hartstochtelijk bemin, deed ik zulks niet in letterlijke, doch in overdrachtelijke zin.…

De koster sprak tot zijn discipelen, nou moeten jullie effe luisteren. Ik heb een probleem, de klok, ja, die moet weer luiden, dat kan ik niet alleen! Daar heb ik mannen bij nodig en als het even kan meteen! Want op zondag, beste Blokkenezen, moet de klok geluid worden en ik heb mèèr personen nodig, dan maar èèn! Dus kom op met die bundels…

Een loopse jachthond paart gedwee met tegelijk een reu of twee 'Ik ben', verklaart de teef terloops, 'allicht als jachthond dubbelloops.'…

Vanmorgen zag ik onverwacht, gewend aan rommel, vuilnis of een oude fiets, er drijft kastanjebloesem in de Lindengracht. Verrast wachtte ik even op de brug en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen. soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug. Een carillon, ik kon niet langer blijven staan. Maar heel de dag bleef hangen…

Als steward, snap je, doe ik weleens bars wanneer ik hunker naar mijn hartelapje ik ben in feite van mijn functie wars als steward, snap je Toch klim ik telkens op het vliegtuigtrapje iets anders heb ik toch niet in mijn mars maar niemand houdt mij medisch voor het lapje Ik lig de laatste tijd dus nogal dwars ik weiger voor mijn mond zo…

weet je nog die laatste tijd toen liefde al haar stuipen trok allang was het verloren strijd maar weet je nog hoe je schrok toen ik zei dat ik zou vertrekken en hoe ik huilde toen ik vertrok weet je nog dat we zeiden hoe ons van alle dingen enkel sterven nog zou scheiden hoe we dachten leven te kunnen dwingen en dus zonder iets…

Ontwakend voor het ochtendgloren Elke dag, de hele dag werken, schoonmaken Bovendien natuurlijk alle andere taken Van stoppen wil jij niet horen Niets is jou teveel Nooit zeg je eens nee Ook al helpen we je mee Voor jou geen verschil Maar een zwangere is niet meer één Nu mag je niet meer egoïstisch zijn Misschien doe je de kleine pijn…

ik wil vandaag de wereld omarmen de aarde de bomen de planten ik wil vandaag de wereld omarmen de dieren de mensen iedereen ik ga vandaag de wereld omarmen want krijg ik morgen weer een kans laten wij vandaag samen de wereld omarmen elkaar verwarmen…

zijn doen slaat mijn boog weer tot een trillende spanning en pijlen van woorden worden reeds in het heet van mijn woede gesmeed vergeef me liefste, ik ben maar van vlees en bloed mijn moeite scheurt in het snijden van de pijlen de brandgeur die uw vlees mijn neus toe krijst is een botte terugslag die mijn glazen hartje…

een punt achter alles wat is geweest. bezoek datgene waar iedereen voor vreest. een streep door hetgene dat nooit meer komen zal. ben alles zat. nu al.…

scherpe blik over de zwarte zee. het donkere strand verlaten benee. zit ik in het helmgras onder de sterren en de maan te kijken naar de schepen die langzaam voorbij gaan. kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

mijn woorden werden begrepen ik had alles mee. zelfs niet bestreden geen tegenwoord, geen nee. maar als je ze begrijpt, en waardeert, meer dan een ander. gaat het dan niet te simpel dat ik zomaar iets verander..…

Je kunt een schuurtje worden, een deurtje met een hangslot door je navel, het is afgezaagd maar het geeft voldoening als ze bij je komen schuilen. Je kunt nog altijd fier rechtop als telefoonpaal dienst doen, stijf tot in de lengte van jaren, onbuigzaam maar met uitzicht op de helling en het dal. Je kunt ook met je knoesten en je splinters…

als een aangeschoten jager loer je op je prooi en ik ... ik moet naar huis je handen gaan steeds lager noemt mij telkens mooi en ik ... ik hoor geruis van een maanverlichte zee mijn voeten in het water jij maakt geluid voor twee het wordt alsmaar later als een aangeschoten prooi lik ik nu mijn wonden en jij ... jij praat maar door…

ik zie de twinkeling in jouw ogen als ontelbare sterren aan het firmament het lijkt zelf een klein mysterie omdat ik niet weet wie je bent ik wil drijven op de wolken ik wil dansen in de wind en hiermee wil ik even zeggen dat ik jou heel bijzonder vind…

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

ik geloof in zonneschijn na regen na ieder dal toch weer een top en zit het eens een keertje tegen lossen we dat samen wel weer op ik geloof soms tegen wil en dank na één stap terug: twee vooruit is er van hoop een laatste sprank komen we er samen wel weer uit in: we slaan ons er wel door of: gaat vast beter volgende keer en…