Alle inzendingen, jaar 2007, week 4

En dan is er wat niet meer komt, het denken aan, herinnering: zijn eerste woordje, eerste stap haar eerste kus, en ik die snap dat het vergeten wordt, verstomt En dan is er wat niet meer is: Mijn geloof in jou, het jouw’ in mij Ons weten dat het moeilijk wordt, de schrik dat het zo vroeg verdort en na ’t vergeten, het gemis En komt dan…

"Ik weet" zei een sjouwer uit Drouwen " 't verschil tussen mauwen en mouwen. Knijp ik 's nachts een kat en mauwt ze dan wat, dan komen er apen uit mouwen".…

vandaag valt er sneeuw de vlinder van gisteren verlangt naar de zon…

De westenwind roffelt donker en koud op de rotsen kreunt een olijfboom. Raven strijken langs de wolken in het ravijn dreunt de bas van de nacht. De regen, de regen, stijl valt de regen, dooft het sissende licht. De regen, de regen, stil valt de regen, de maan een verwrongen gezicht.…

Als ik God zou wezen wat had ik het dan druk de mensen te veranderen ik nam ze stuk voor stuk. Ik maakte van een moordenaar een vredelievend mens en ook een kinderlokker had niet meer die wens. Wat zou het vredig worden hier onder deze God of is dit slechts een wensdroom van een ouwe zot.…

De oude landgoederen met hun paden waar je soms de bochten niet van snapt, Schaep en Burgh, Bantam, Boekesteyn, de grote groene stammen, de beukenzalen, ook hier zijn de stormen van januari als barbaren tekeer gegaan. Ontwortelde bomen liggen als gevallen vorsten op het pad, na eeuwen grootse dromen één ongehoorde dreun. En ach,…

herinner jij je nog de vroege wind ik kuste je lippen haastig en onverwacht jij vertelde hoe mooi de scheppende vreugde was ik keek niet bang in je dromen zag ook geen doden in jonge ogen jij bewoog mijn verbeelding met de geur van kamperfoelie en ik was al in vroege mei de zomer iedere storm verborg de kleur van…

Er komt géén woordenboek vol nette woorden! Dus kunnen wij verdomme niet verhinderen dat onbedorven gristelijke kinderen iets lezen wat ze vaak op straat al hoorden. Van één vraag kon ik deze nacht niet slapen: wie heeft die vieze woorden toch geschapen?…

Als er straks een schip vaart met veel jong grut Afgeladen met zeer strakke gespierde jongenslijven De grachten vol met wilde mannen, met een stijve Denk ik als hetero waarschijnlijk toch alleen aan kut Maar door Cohen, onze hoeder van de goede zeden gaat de leeftijd eerder naar boven dan naar beneden…

Het moet wel donker zijn, want aan mijn voeten strekt zich een meer van zilveren lichten. De schittering zet zich voort tot boven de horizon. Boven mijn hoofd spreiden speldenknoppen een lang geleden licht: de hemel is een flatgebouw vol slapers en wakers ... Misschien zit er ergens achter een ver venster eenzelfde stille woekeraar in oude…

Wanneer Maas en Waal door mijn gedachten dwalen en ik de boten zie die koers moeten bepalen wanneer ik me angstig voel door het zo snel bereik van het wassend water dat klotst tegen de dijk wanneer ik denk dat vriendje water vijand ook kan zijn en woest de dijken breken wil van puur venijn Dan vecht mijn land mijn rivierenland Wanneer…

Onze lichamen tegen elkaar Mijn handen raken jouw rug Ze glijden langzaam naar beneden Kunnen niet meer terug. Je woelt door mijn lange haar Kust me teder in mijn nek Als je aan mijn oorlel sabbelt Word ik helemaal gek. Ik kijk diep in je ogen En bijt speels op je lip Als je me passioneel zoent Verlies ik alle grip. Je handen gaan…

Scheurend schort mijn leven op Pijn brandt voort door mijn nacht Ik ween, en wacht, en wacht Alleen de dood komt dichterbij. Dit is niet wat ik wil Ik zoek de zon en het paradijs Vooral de roes van jou Geen dood, o neen, geen dood. -------------------------------------------- Een ode aan deze dichter en vriend. Drie jaar geleden…

Ze staan bekend als nuchter en bescheiden, maar als die snelheidsduivels op twee wielen zich laten zien, dan zijn het net debielen, dan laten ze zich tot iets geks verleiden. Drente spreekt voortaan een woordje mee, aldus de nieuwe Drentse kreet “Olé!”…

Vandaag kronkelt het lachjes in het huis ze springen zonnig door het venster raam, al glinsterend vrolijk op mijn tafel thuis hun licht spiegelt zich dansend zacht tekent kleurige rondjes op het blad gemaakt van schitters in mijn glas Vandaag heeft de lach het leed verjaagd versnipperd al met kwinkse slagen die elke traan nu weg wil dragen…

Een hitsige schimmel te Zijge Stond steeds bij een merrie te hijgen "Ach wil je", zei hij "Een veulen van mij?" Maar hij kon een hengst van haar krijgen…

Als telescopen zingen konden en als ze dan ook eensgezind hun doelgerichtheid met elkaar verbonden dan zongen ze een sterrenkind…

een rups heeft meer dan 2000 spieren thee van duizenblad is goed voor de nieren de Dode Zee is 7 keer zouter dan de oceaan de Apollo 12 landde op de maan de tonijn hoort tot de familie van de makrelen in Griekenland ontstonden de Olympische Spelen Boedapest ligt aan de Donau en ik, ik hou van jou onze hersenen bestaan voor 80% uit water…

ontwortelde haren schrijven hun geschiedenis hoofdzakelijk in het brein van de dromerige scribent intrinsiek blijft het zwart met wat grijze nuances zichtbaar, niet leesbaar als spinselen in de nacht zelfs de maan staart zich blind op de toelichting inkt schrijft wit in het blauw en daar blijft het bij…

Ik, moeder Strekte mijn armen uit Een glimlach rond mijn mond Een hart, dat klopte van geluk Ogen die glinsterden als sterren In de wolken vertoevend Zwevend van gelukzaligheid De harde werkelijkheid Maakte van mijn glimlach Een uitdrukkingsloos gezicht Het hart klopte van ellende De ogen werden verdoezeld Door hete tranen Kwam met beide…

Ik loop met lege handen en voeten zwaar als lood de nagels in m'n palm gedrukt voel warmte van bloedrood ik kan daarvan de pijn niet voelen maar zie hoe het m'n kleren kleurt en zelfs mijn denken is verdwaald na alles wat er is gebeurd 'k voel langs mijn wangen tranen die langzaam druppen van m'n kin verdriet wat zacht zal slijten maar…

Het was warm en vochtig En sloom en broeierig In warme, lange hitte Het was onrustig in mijn hoofd, Daar stond een boom in duister van schaduw en zon Er groeiden grote schimmen. Ik zie geen kwaad En verwacht geen strijd Het was rustig, voor nu het moment De late warme zomerzon was ingetreden En langzaam weer vertrok naar…

Je kwam in mijn leven, heel even Als een stille vlinder Die plots fladdert in mei Zo warm, zo lief, zo broos Je hebt me je lach gegeven Als een zonnebloem Die kijkt naar mij Zo groots, zo mooi, zo warm Je hebt me een parel gegeven Als een fonkelende ster Die staat te schitteren in de nacht Zo wit, zo hel, zo licht Misschien was je…

De uitverkoop is weer voorbij, maar niet die van mijn al te nijvere gedachten; ze komen en ze gaan, ze staan niet in 't gelid maar drentelen en dralen, of buitelen dooreen. Waar moet dat met dat denken heen? Ik wil zo graag de zaak in orde houden maar gedachten laten zich niet dwingen, ze willen zich toch o zo graag in duizend bochten wringen…

zie hier de dichter neem hem de woorden uit de welbespraakte mond en laaf je aan de beelden die hem altoos omringen gebruik wat van dat elan dat een ander kan beroeren om je wereld aan te kruiden een letteren specerij erbij waar het soms droog toeven was maar vermink hem niet, hij die de kracht had gevonden op te staan en uit te spreken…

Op elke vraag is het antwoord aldaar Waarom zou ik haar dan moeten stellen Om mijzelf opnieuw te doen vertellen? Aha, vraag naar de bekende weg blijk daar Doch vriend, is deze weg niet eens zo gek Misschien loopt het uit op een waar echec…

Geluk is o zo kwetsbaar, zo breekbaar soms als glas. Maar zou het nimmer breken, als het ook sterker was? Geluk is o zo vluchtig, zo vluchtig soms als gas. Maar zou het eeuwig duren, als het niet vluchtig was? Geluk kan o zo fijn zijn, iets waar je van geniet. Maar zou het geen geluk zijn, als wij niet kenden verdriet?…

ook al hou je van het leven treur niet om dood te gaan waar de bloemen altijd bloeien daar klop je op die dag aan het leven gaat hier verder Ik heb het al zo vaak gezegd de hemel bood Ik aan op aarde hier begint het ZIJN pas echt heb geen angst om te sterven treur niet om dood te gaan zoals Ik bij je was op aarde zo zal Ik ook hier naast…

Zo'n eerste dag dat water geen water meer is maar meer. Het kind met beide voeten gestrand vraagt naar ijs - glad - ijs. Zo vraagt ze naar de chemie van het simpele, gladde, volmaakte waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet. De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover…

Komt er een rookverbod (misschien...) Dan kun je lurkend aan je pijpje pils En geurend als een god in je Van Gils Je tafelpartner eindelijk 'ns zien Die wet zal er betekenis aan geven Dat 'long' in 'longen' staat voor langer leven…