240 resultaten.
Kaap
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 325 Mijn hart is een oude walvis
gepokt gekerfd doorboord.
Al duizend maal heb ik
de zee doorkliefd
en werelden omrond
met in mijn kielzog
de boten van mijn schuld.
Nog één keer wil ik nu
de toren van Cape Byron zien
voordat ik naar het koude zuiden zwem.…
Gedicht voor een verloren liefde
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 279 Niemand rook de geur van je liefde
niemand wist
van de nachtegaal op je tong
of dat er hinden door je schedel holden
en bloemen zich in rijen
achter je adem verschansten.
Ik klampte me vast aan je lichaam
tussen kruiden en schoven
werd je blik een verre wolk.
Ik scheurde mijn borst open
om naar geschenken te zoeken
maar jij vluchtte…
Een Hoorn
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 268 Ik open de balkondeur;
de aprilwind gallopeert naar binnen
en steigert in de woonkamer.
Levensgroot,
de neusgaten wijd gespreid,
sidderend, bezweet en wild,
het lenteros vertrapt mijn sofa,
mijn televisie, mijn laptop
en loenst zelfs naar mijn saxofoon!
Ras grijp ik mijn koperen vriend
en ren de trappen af,
gejaagd door het edele dier…
December in Tanger
netgedicht
4.3 met 14 stemmen 1.429 Licht donker warm koud,
de flakkerende winterzon
speelt verstoppertje
met de hemel van Tanger:
langs het strand flaneert
de boulevard in een
steeds wisselend schaduwkleed.
Maar over de baai
hangen zware wolken:
kamelen drinken ondersteboven
van de regenboog en spugen op
nietsvermoedende passanten.
Een man in een rode kaftan
tovert…
Chellah Beach Club
netgedicht
4.3 met 12 stemmen 542 De zonnewind heeft wat zand
van de maan rechtstreeks
naar het strand van Tangiers geblazen:
alles glinstert en beweegt.
Bleke kamelen balanceren verward
op het koord van de branding terwijl
de lichten van het veer naar Tarifa
dansen op het ritme van mijn tango.
Een bronzen serveerster trakteert me op
een beker wijn en een heupwiegende…
Morfine Versje
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 656 Bleke nachtegalen fladderen
koortsachtig door het paviljoen.
In duistere hoeken
rochelen de amechtigen.
Wolken morfine vertroebelen
de vensters en de lichten van de stad.
Pijn is een helder baken.
Een wrede slang penetreert mijn penis.
Nog ratelen mijn nieren
als de kettingen van een geest,
maar morgen zal hun gruis
het porselein bekrassen…
Naar de Filistijnen op de Filipijnen
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 415 De duisternis spoelt aan als een olievlek
op het strand vangen we wat
laatste bellen licht alvorens
onder te duiken in de smurrie van de nacht.
Het zout op onze lippen brandt,
maar de piña-colada en ook
de exotische vrouwen helpen ons
de afgelopen dag te doen vergeten.
Blindelings slingert mijn saxofoon
zich uit zijn koffer in mijn armen…
Rollins
netgedicht
4.6 met 13 stemmen 283 Sonny haalt diep adem en trekt meteen van leer:
baldadige noten stormen uit de koperen ploert.
Ik hoor verdomd een muzikale ets van Escher:
ladders op en ladders af, niet van deze wereld.
Van het ene been op het andere:
calypso, blues, een polonaise van een eeuw.
De sax, de baard, de ogen stralen.
De colosale man staat eenzaam in het witte…
Zürich Blues
netgedicht
4.6 met 10 stemmen 426 Gevangen in de klauwen van de horizon
uit de armen van kinderen gereten
de schreeuw van een gewonde vrouw
verdooft de ziel.
Bangkok, London, Barcelona
Los Angeles en Istanbul.
Kleurige tapijten, kruiden,
zonlicht, sneeuw en overal verlies.
(Hoe kan ik de blikken
in mijn hoofd vermijden:
als ik mijn ogen sluit
zie ik ze meer!)
Vliegveld…
Cool
netgedicht
3.6 met 11 stemmen 370 Een blauwe trein dendert
met adembenemende vaart dwars
door de voorgevel van de jazzclub.
Spiegels vliegen in gruzelementen,
Jackson Pollock replicas
fladderen in reepjes door de lucht.
De zatlap aan de bar pist
met hangen en wurgen in zijn broek
en laat een natte scheet.
Hoeren schreeuwen, kurken knallen,
een pooier kotst van schrik…
Gerard hates Jazz
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 396 Breek dit wrede zigeunerhart
uit mijn ribbenkast.
Ruk deze giftige sax-serpent
uit mijn trillende handen.
Laat me hier zitten,
naast dit klein bed,
met een bloederig gat in mijn romp,
met zwerende vingertoppen.
Laat me hier zitten,
starend naar het licht
dat roze door de oorschelp
van mijn zoontje schijnt.…
Beroepsgeheim
hartenkreet
2.5 met 8 stemmen 1.128 Het probleem met saxofoon spelen is
dat je er echt dorst van krijgt.
Wanneer ik na een optreden mijn sax
ondersteboven houd valt er zomaar
een halve emmer spuug uit,
water dus, dat kort daarvoor
nog ergens in mijn lichaam zat,
houdt daar wel even rekening mee.
Dan komt daar ook nog eens
het zingen van blues, jazz, rock
en trieste levensliederen…
Seenachtfest in Rapperswil
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 259 Al dertig minuten dondert het boven de Obersee,
Urs de Raclette Baron laat van ellende
de Käse uit zijn handen vliegen!
Er is een limiet aan de hoeveelheid
Bengaals Vuur en Romeinse Kaarsen
die een mens verdragen kan.
Wow, Aah and Gottfriedstutz!
De menigte schijnt er
geen genoeg van te kunnen krijgen.
Bij de chiropraktikers zal het…
Lonely Planet
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 331 Op zonnige ochtenden in augustus
ligt Zürich er warempel prachtig bij.
De Limmat slingert zich
als een alternatieve gordel van smaragd
om de taille van de stad
wat er verdomd strak uit ziet,
zo strak zelfs dat
de treinen bij tijd en wijle
een kijkje onder haar rokken nemen.
In het oude centrum,
zo rondom de Münstergasse,
zitten op de…
Claire Elisabeth
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 237 Je bent echt mooi
Vrolijkheid springt
uit de bronnen van je ogen
terwijl zonnestralen in vlechten
om je oren dartelen.
Je bent echt mooi
De gratie van je handen
stuwt de woorden
die roekeloos van je lippen
springen de wereld in.
Je bent echt mooi
Je jongleert met sterren
hinkelt over oceanen
kust de wolken en danst
op het touw…
Zakkewassers!
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 322 In de Chatzensee spartelen een paar roze mannen,
knorrend van genoegen strekken ze hun krulstaartjes uit.
Op de oever, bedekt met modder en notenolie,
wentelen zich twee Heidi’s vol verlangen naar de zon.
Plotseling duiken de mannen de groene diepte in,
een mandarijneend en een kwartel achterlatend.
Met geloken ogen baden de vrouwen in het licht…
Milka Zomer
netgedicht
3.7 met 10 stemmen 362 De koeien slaan hun staarten
op het ritme van de klok
kwinkslagen stokslagen klokslagen.
Ding!
De hagel slaat het koren
op het ritme van de klok
kwinkslagen stokslagen klokslagen.
Dong!
Dingdong klepel koeien
bijen doen de was.
Boeh! Gele bloemen.
Boeh! Lekker gras.
Zwoele bellen lila loeien
uiers witte plas.…
X-Ray-X De Supervrouw
hartenkreet
2.5 met 10 stemmen 4.581 Als het zin had
dan zou ik voor je bidden Ray
je aanbidden Ray
ik zou smeken om de
nucleaire natuur van je kussen.
Wow, de magische paddenstoel
van je verblindende erupties
verscheurt horizonnen
versplintert wolken en regen.
Regen Ray regen!
Ik buig voor je Ray
Ik buig voor je schoonheid Ray
Buig Ray buig!
Regenboog Ray!
Je kleuren…
Phuket - een uur in zes Polaroids
netgedicht
4.3 met 11 stemmen 326 18.20
Twee witte boten
deinen op de golven van de Andaman.
18.32
Twee roze boten gaan op
in de vlammen van de zonsondergang.
18.44
Op het zand wenken
donkere krabben het tij naar binnen.
18.56
Tussen rotsen en strand
schieten vissen schichtig heen en weer.
19.08
Als een rookpluim
verduisteren vleermuizen de gele maan.
19.20…
Joshua
netgedicht
3.2 met 12 stemmen 2.089 In de gloed van de rode zon lijkt hij
nog het meest op een zwarte leeuw,
over oceanen en tijd
naar deze woeste kust verplaatst.
Zijn manen slingeren een radslag,
zijn brullen is van zijde,
hij heeft zijn oren
naar de zoute wind gedraaid.
Hier is Joshua:
schrijdend, spelend, rennend
over dit Thaise strand,
zijn lach is breed en wit.…
Deuce
netgedicht
3.7 met 11 stemmen 340 Twee heuvels en twee bomen
de ochtend en de nacht
een boom van goud
een boom van bloed
een veld vol deinend spinrag.
Een gele bal
een rode bal
gevangen voor een tel
twee heuvels en twee bomen
de zon lacht om hun spel.…
String Theory
netgedicht
2.7 met 15 stemmen 1.323 Kometen aan een koord,
strikken in de staart
van een kosmische vlieger.
Een snoer van planeten,
de parels rond je nek
reflecteren de maan.…
Jazzclub ‘Het Papavertje’ nadert een zwart gat
netgedicht
3.2 met 18 stemmen 1.590 Narcissus de leider
van het gele blazers ensemble
schudt zijn meeldraden
op het ritme van de wind.
Bijen in gangsterpakken
zuigen bedwelming
uit bloemen aan de rand van
het slinkende etablissement.
De merel gaat onder met stijl
en zingt de blues
terwijl hij in de keel
van het zwarte gat glijdt.…
Noonlight Serenade
netgedicht
3.5 met 14 stemmen 714 De Japanse meisjes giechelen,
ze klinken als wind chimes,
zilveren wind chimes
wiegelend boven de golven.
Hoor de vogels in de palmboom
opgewonden fluiten!
De zilveren meisjes
tinkelen steeds luider,
de drum van mijn hart slaat
een vrolijk ritme.…
Gedicht voor Hisashi
netgedicht
3.2 met 14 stemmen 580 Hisashi is kort
maar op geen enkele wijze klein
zijn lach
flitst als een laser
over de dansvloer
zijn sax lijkt wel
een zilveren draak
die uit zijn mond vliegt:
brullend en fluisterend
rokend en brandend.
Hisashi is groot
en altijd prachtig.…
Tamar
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 670 Bronstige saters staan
- als een hongerig legioen –
op het slagveld van mijn dromen
en ik ontwaak, misselijk van angst.
Ik waad door zaad en bloed
naar een ijzige stroom
waarvan het water
me nòg meer bevlekt.
Is er licht voor deze opengesperde ogen?
Is er balsem voor deze gescheurde lippen?
Ooit scheen er goud uit mijn palmen,
nu is…
Extase in de oase
netgedicht
2.7 met 19 stemmen 1.150 Fatima eet schijfjes maan
uit een sterrenschotel,
rijzig glijdt een dadelpalm
langs haar slanke dijen.
Op de toppen van de duinen
stuiven witte hengsten,
Fatima wuift met haar sluier
naar de westenwind.
Spuitend water, een oase,
mannen en kamelen,
de woestijn een tamboerijn,
een rinkelende zandstorm.
Het donker kreunt,
het zonlicht…
Irene
netgedicht
3.3 met 20 stemmen 1.127 Toen had ik geen oog
voor de grillige structuur
van de bomen om ons heen.
Ik lette niet op
het zoemen van de insekten,
de warmte van de zon op mijn gezicht.
Noch had ik interesse
in de geur van de magnolia
of de aardbeiensmaak van je lipgloss.
Vreemd dan
dat ik me dit alles kan herinneren,
maar niet meer weet hoe je eruit zag.…
Storm over San Enrique
netgedicht
4.3 met 23 stemmen 560 Bliksem velt een gouden ezel
boterbloemen vonken,
uit de beige regenwolken
druppelt glazig zonlicht.
Van de heuvels rolt de donder
over kromme vijgenbomen
over kronkelende stromen
op het zinderende dal.
In de toren zwiepen klokken
eenzaam huilt de westenwind,
hagel slacht de oleander
op de plaza jankt een hond.
Voor een maagd uit glas…
Ga niet door start
netgedicht
3.3 met 21 stemmen 1.292 Geef me een hart van marmer
en ik geef je het bloed van
vers gesneden bloemen!
Al zal er geen as waaien
over de Straat van Gibraltar
en al zal er geen hout in de
aarde van Granada rotten,
wanneer ik nu vertrek
zal het voor altijd zijn.
De gamelan heeft de flamenco
doen verstommen,
de buffels in het rijstveld
malen niet om matadors…