- wie de schoen past
heeft maar 'n half woord nodig -
Jambo jambo jambo,
chapeau chapeau!!!
Ik hoed mij voor het plebs,
jan met de pet
Ik ben van huis uit paleontoloog
Maar speel sinds een paar jaar een jamboloog
Als figurant in een klassiek
ballet
Dus groet ik u hier allen zeer - chapeau!
Voor het canaille neem ik nooit mijn hoed…
“Wil je de IJssel namens mij omarmen?”,
Sprak Jan Terlouw laatst op de radio,
Het voelde als een onverwacht kado,
Waaraan heel Nederland zich kan verwarmen.
Als hulde aan de oud-politicus,
Hang ik een touwtje uit m’n brievenbus.…
Een regel met wel zeven jamben schrikt me danig af;
Omdat ik weinig zin heb om een lang sonnet te schrijven,
probeer ik met veel moeite aan de korte kant te blijven.
Een schrijfsel van een grote oppervlakte vind ik maf.
Ik weet, dat ik maar weinig energie verspillen kan
en daarom maak ik hier een héél klein snelsonnetje van.…
Doorgaans houd ik de conventies in ere
Hopelijk wordt u vandaag niet te boos
Dat ik als metrum de dactylus koos
Maar ik had lol in het anti-jamberen
Spreekt deze nieuwlichterij u niet aan?
Good old Homerus is uiterst voldaan
zie ook: www.gelegenheidsdichter.nl…
zo even en niet onbekwaam
passeerde een fiets met cyclaam
die het meisje versierde
op een omafiets langs banen
door parken en lindelanen
die mede voorjaar vierden
het maakte mijn hart ook vrolijk
ben voor toeschouwers dan olijk
als een deerne mij belicht
ik ben een warme zonnestraal
een schijnend vreugdevol verhaal
en op iedereen…
Bedoeling is dat men met jamben werkt
als men heel graag een snelsonnet wil bouwen?
De actualiteit nogmaals herkauwen?
Wat sluikreclame? Sluw, onopgemerkt?
Meer vragen resten mij: wat moet men doen
indien men geen teevee heeft en geen poen?…
Vlugge vogels vliegen vlot
dromerig door stille dalen
flitsen door natuurverhalen
langs de liefde en het lot.
Grijnzend grazen grote ganzen
gras is groen en lekker vet
krijgen zij dit voorgezet
volgt spontaan het gulzig schransen.
Kwinkelerend krachtig kwelen
droge dorsten zijn gelest
deze dieren zijn met velen,
fluiten doen zij…
de dag krult
langs de trapleuning
naar boven
de klaarte valt
op de treden
lichtvoetig uiteen
ik loop
met klankvolle woorden
naar beneden
het wordt
een dag
van tien lettergrepen.…