Alle inzendingen van Ad

Wat een verschrikking toch Het leven op afspraak Gezichten verborgen Digiverhaal. Waar is de ruimte voor Spontaniteitsreflex Ieder te kussen in Oude normaal.…

Ik heb mijn naam geschreven Vrijwillig, haastig, sierlijk, routineus, trots Gedwongen ook Onder vele mails, aktes, contracten, petities en protest Vele jaren lang Getekend met de hand Die jou heeft opgepakt Boven het hoofd heeft gehouden Het leven heeft ingeduwd Heeft vastgepakt en heeft losgelaten Draag, bewaar mijn naam Zonder naam is het…

Ik zit onder wolken van een linde, De lucht is blauw, geen wolk te vinden, De koe uit mijn jeugd ben ik verloren, Alleen een weerzien zou mij bekoren, Ik ben nu oud met dezelfde ogen, Zelfs een kalfje maakt mij opgetogen, Maar niets voor zover mijn ogen reiken, Niets doet op een wollig kalfje lijken, Mijn benen kunnen niet op de knieën,…

Ik zat eens op mijn knieën voor het raam, En keek naar witte wolken zonder naam, Die zomaar hingen in’t blauw geboren, Stil, in weggewaaide wind verloren, Een koe dreef door de ogen van een kind, Op duizend meter in’t blauwe gebint, Alleen, zonder gras, als een witte wolk, Alleen, als eentje van een wolkenvolk, Ik had geen idee wat die koe…

De Hout geurt en kleurt de lente is los gegaan alles bloeit, groeit nu geen tocht door de woestijn, noch verloren wachttijd. Een lopend vuur van geel fris groen, sprankelend wit lepelend naar vis de hemel strakblauw, is verbeelding van geluk. Genieten in tussentijd benen vinden hun weg gedachten dwalen af, van louterend welbevinden,…

Ik wil mij laten zien Mijn kunsten tonen Iets achterlaten Zelfbewust, ongeremd. Valt dat te rijmen Met jouw aanwezigheid Kunnen wij dan delen In woorden en er zijn Wil ik er zijn voor jou?…

Dichter, kunstkind, wat zul je nog dichten. In eeuwigheid, dat gesloten systeem, drijf je voorbij. Maar zoek je 's avonds het lek, is er niemand daarbuiten, kieuw noch bek. Enkel gordijnen waarachter de buren het nieuws of de nachtfilm bekijken. Je lyrisch betoog kan bewegen als een pont aan de steiger, je kapseist hooguit in het zich van een…

Voor de schrijver van 'Leesbaar landschap' Het is natuurlijk maar een vraag, maar landschap onder water, denk je dat dat leesbaar blijft, of dat het zich pas prijsgeeft, als het droogvalt en zo'n beetje eiland wordt, of dat het gors of griend is, dat je laarzen nodig hebt en, wat je zegt, voldoende hout, zodat de steiger nog een meerpaal…

Hotel de botel met badhanddoek zwembadstoel geen mens te bekennen, maar bedden toch vol Oh nee, dus te laat voor bedreserveringen verwijder dan lakens gewoon voor de lol…

Glas halfleeg of juist halfvol? Is al jarenlang de twist Over visie op het leven Tussen pes- en optimist. Nooit zijn zij er uit gekomen Terwijl de realist verzucht: Als het met drank nog half vol zit, Is de rest gevuld met lucht…

De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: 'Dit is het binnenpad.' Volstaat het schijnbaar vierkant van…

Een zeemeerman te Loon op Zand Dong bij ene zeekoe naar haar hand. Hij sprak: 'k ben zeeziek van verlangen, De driften die mijn lijf doorprangen Kan ik niet langer wederstaan, Kom wil met mij de zee in gaan! De zeekoe sprak: 'k kan niet verhelen, Dar een zeestier mij geen zier kan schelen. Een zeemeerman, zo fors van tors Is waar mijn…

Zaten wij op een duintop, was het het bekende liedje, van de wind die op het hoogste punt en hopen dat het uitzicht niet bedriegt. Eerst in de diepte langs het strand, een golf de horizon, gericht op hond en kind, op zon en wind, werd je vanzelf gedachteloos en vrij. Toen onder prikkeldraad omhoog, het verse nauwelijks begroeide duin, het…

als ik een traan was... zou ik geboren willen worden in jouw ogen... willen leven op je wangen... en willen sterven op jouw lippen...…

Nu met ons nieuwe rechtse kabinet dat op krasse taal kan bogen, gaat men vrijwel niets nog ooit gedogen behalve dan sigaar en sigaret. Wie gevaar ziet voor een kleine binnenbrand, die neme zijn peukje liefst in de linkerhand.…

Zo trots zoals je was, Je klauwen als panterpoten, Je praten en miauwen toen, Zo brak ben je nu geworden, De ziekte mergelt je uit, Je trotse poten zijn als lucifers, Toch blijf je bij iedere aanraking knorren, Je hart is zo sterk, Straks moet ik afscheid van je nemen, En dat doet pijn………

Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar kleef je graag aan het vergankelijke leven. Waar op de dorpel…

Elk woord gezegd hier was al veel. In doods gemompel: torentijd, de namen van de wielerkoers of 'hoi' tegen een leuke meid. 's Zaterdagsavonds tentmuziek. Dan sloot het dorp de wereld af. Fietsers verstarden tot publiek. Dichter und Bauer, waarom niet. Straat langs het water. Kritisch punt. Wat kwam na de muziek tot stand? Kijk zonder…

Ze hebben mij hier heen gebracht. Geblinddoekt en geboeid en spraken, Jij zult de mooiste verzen maken. nog deze nacht. Het is niet waar, het is niet waar. Mij schiet een enkel woord te binnen. Herbeginnen. Ik wil geen huis, geen maan ik wil gestorven zijn en weer ontstaan.…

Oh zalige maand van vier keer zeven dagen, waar in het begin het einde mij al roept, waardoor de snelheid van de winter floept en Valentijnse rozen vele harten plagen, je hebt mijn plichten heerlijk ingekort, en als er aan mijn werk een uurtje schort, zeg ik mijn baas: 't Is nu februari: wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…

nauwelijks voelbaar is de aanraking van jouw huid met die van mij gelijk een lichte bries die mijn naakte lichaam streelt op een zoele zomeravond nog net voelbaar zacht zo zacht… jouw huid tegen die van mij…

Genocide op 180.000 Koerden. Gifgasaanval op eigen bevolking. 270 Massagraven met duizenden lijken. Maar vandaag staat Saddam Hussein terecht voor de moord op 143 sji'ieten. ----------------------------------------------- Dit is de letterlijk overgenomen kop van het AD op woensdag 19 oktober 2005…

Lekker dat zonnetje dat weer eens op ons scheen, Dat doet denken aan vakantie, waar gaan we heen, Naar exotische warme oorden, heel ver van huis, Bijvoorbeeld Israël, nou nee, daar is het niet pluis, Naar de Hollandse kolonie in Spanje misschien, Ach nee dat hebben we al zo vaak bij Ursul gezien, Wat zeg je? naar Ierland, 't is wel mooi daar…

Dichten is een vorm van rijmen, Zinnen aan elkaar verlijmen, Een kop, een staart, een middendeel, Zo vormt het samen een geheel. Behalve als het niet lukken wil, Dan slaakt de dichter soms een gil, Waarom krijg ik het niet voor elkaar, Twee zinnen te maken tot een paar. Wanneer je even het verband niet ziet, Helpt een woordenboek meestal…

Het leek heel even herfst, maar het is alweer voorbij, Een paar dagen wind en regen, nu lijkt het weer op mei, Na een aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien,…

Ik heet eigenlijk "Maximiliaan van de Pol", Ja, voor een naam is dat een hele mond vol, Maar ik kan het hebben als karaktervolle vent, Zo laat je door je naam zien wie en wat je bent, De hele dag op jacht naar bijen en mieren, En eventjes met buurmans kat lopen klieren, Desnoods jaag ik hem drie tuinen verderop, Da's moedig want dan krijg…

Toen ik jong was vond ik een vijtiger een oude vent, Het voelt heel anders als je het zelf ineens bent, Je doet volop mee en je wilt je nog steeds graag meten, Met die jonge "broekies" die nog heel veel niet weten, Wat je aan snelheid te kort komt, maakt ervaring goed, Dat voorkomt dat je de dingen soms tweemaal doet, Zo af en toe word je wel…

Als een dorstige Een klimroos op de steppe Laaf ik mij aan jou…

Onneembaar kloppend fort, zelf ingenomen. Een wapen schiet tekort als de pijn moet komen. Als de liefde is ontloken, het hardste steen gebroken, en de moordkuil dichter wordt. Dag dromen.…