Het leven lijkt donker,
duister, het is nacht.
Maar toen kwam jij,
je bent zo lief en zacht.
De wereld werd wazig
alsof er een zeepbel om ons heen gespannen was,
gescheiden van de wereld door een dun laagje glas.
Je tilt me teder van de grond,
ik kijk in je ogen en ik voel je mond.
Ik wil niets liever dan samen zijn met jou,
de zon die schijnt…
soms denken mensen dat ze niet kunnen schrijven,
maar iedereen schrijft zijn eigen verhaal.
Elke dag opnieuw.
jij kunt bepalen wat er gebeurt,
want jij bent de baas.
in jouw leven,
in jouw verhaal,
in je eigen levensverhaal…
Een gedicht over mijn kleine nichtje, geboren op 04-01-05
Zo’n klein meisje, Zo’n groot wonder.
Jij bent voor ons echt heel bijzonder.
Tien kleine vingertjes en teentjes,
En dan die trappelende beentjes.
Jij met je haartjes zo zwart als de nacht,
Wij hebben lang op jou gewacht.
We zijn ontzettend trots op jou,
en we houden erg veel van jou…
Het is niet eerlijk dat jij dit hebt
We hopen allemaal dat je het redt
Je hebt ons al zoveel liefde gegeven
Jij verdient het gewoon om door te blijven leven
Je bent nog maar een lief, klein kind
Die om alles lacht en alles leuk vindt
Dus waarom heb je de ziekte nou
het overkomt ook alleen maar jou
Tegen jou pijn zeggen we liever…