Mijn dochter weet niet beter
dan dat ik altijd heb bestaan.
Geboren in een verre oertijd
en nooit meer doorgegaan.
Zij gaat met anderen parallel,
ze gaan van klein naar groot.
Zij weet niet beter dan dat ik
van altijd ga naar dood.
Maar nee mijn kind, ik ga niet dood,
ik heb het eeuwige leven,
ik ben van oertijd tot vandaag
altijd hier…
Ja, ik leid de stoet
opgetogen massa
die deze dagen
doet alsof.
Maatpak verdwijnt in
veel te grote schoenen
valse lach achter
bonte verf
die hun roodomrande ogen
laat zien hoe ze werkelijk zijn.
Zuipend, kruipend
komen ze tot hun recht
omdat ze net
hun maskers hebben afgezet.…