De meimaand opent jonge, prille bloemen
En vogels kwelen wéér het liefdeslied
Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet
Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen…

Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver bij de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.…

Al genietend groeien de dromen als bloemen
en leven de menselijke fantasieën
koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn
tot 's avonds de maan samen met sterren…

Bevrijdingsdag, geen moment te verliezen
onzekerheid over wat je wilt, moet en mag.
Angst vanuit het verleden en voor de komende dag
zoekend naar ruimte om te kiezen.

Ingegeven bij Krugers intocht in Den Haag.
Opgedragen aan Volksweerbaarheid.

Op, burgers, op! Laat luid ons lied nu klinken…