Het jaar van het misverstand
Die dag werd ik, als laatste, opgewacht in de rokerige zaal.
Bezwete hoofden.
Uiterste concentratie.
Met kracht stootte ik de zaaldeur open,
ging wijdbeens voor hen staan.
Vragen werden niet gesteld.
Ik sprak:
'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw.
Ondertussen droogt mijn wijsheid op.
Ga dus, nu dat kan, heelhuids heen.
Maar verdwijn geen moment uit mijn zicht.'
Schiepen mijn woorden een band?
Wij hadden immers al gewonnen.
En waar begon ik, zo laat nog, een oorlog?
-----------------------------------------
uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.
Inzender: vdh, 2 februari 2010
Geplaatst in de categorie: emoties