Geen punt
Het ochtendgloren (rood dus regen,
regen dus rood) maakt ons weerbaar,
kwetsbaar door de nieuwe dag. Dat is
het punt ja, dat. Dat broze in die grijze
harde chaos waar de vlucht alleen maar
voorwaarts kan, terwijl wij terug willen,
samen hand in hand zoeken naar een
ommekeer. Dat is het punt: die hang naar
veilig heenkomen en onderdak in warm
en schemerduister samen als dat Siamese
wat ik als een tatoeage op je schets, je
overal mee wil bedekken, kleuren.
Een onuitwisbaar souvenir van ons,
wij samen in het ochtendlicht. Voor dag
en dauw dat is het punt.
Ja, dat.
voor Jane
Geplaatst in de categorie: maatschappij