inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.837):

Geen punt

Het ochtendgloren (rood dus regen,
regen dus rood) maakt ons weerbaar,
kwetsbaar door de nieuwe dag. Dat is
het punt ja, dat. Dat broze in die grijze
harde chaos waar de vlucht alleen maar
voorwaarts kan, terwijl wij terug willen,
samen hand in hand zoeken naar een
ommekeer. Dat is het punt: die hang naar
veilig heenkomen en onderdak in warm
en schemerduister samen als dat Siamese
wat ik als een tatoeage op je schets, je
overal mee wil bedekken, kleuren.
Een onuitwisbaar souvenir van ons,
wij samen in het ochtendlicht. Voor dag
en dauw dat is het punt.
Ja, dat.


voor Jane

Schrijver: josephine banens, 2 juni 2011


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.945

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
agOalFKRawneDgUMlTl
Datum:
2 juni 2011
Email:
support.tsiskynet.be
In awe of that! Really cool!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)