Kerst: oud verhaal in nieuwe tijd
We kwamen hier aan
om het land te zien
als toeristen uit verre streken
wat keken we vreemd:
alle akkers geploegd
een kaarsrechte lappendeken
de wind krulde wit,
de kleur van stilte die
de inkt van mijn brief liet verbleken,
maar blies warme woorden
in hoofden van mensen
zo regen zich dagen tot weken
tot de kerst een van hier
o hoe snel vlucht de hoop,
daarna valt er niets meer te smeken
angst gutst uit mijn pen,
weer een nieuwe reis
ondergronds zal me alles ontbreken.
Dus, mijn laatste brief
de kerstboom staat klaar
maar geen uitzicht op vrede, ook niet in dit jaar.
-------------------------------------------------------
Tekst n.a.v. een gesprek met een anonieme vluchteling
Inzender: vel, 23 december 2013
Geplaatst in de categorie: kerstmis