Gedichten

gedicht (nr. 130):

Een vuist

Nederlands, Dichtersweb, Poetry.
Internet... och! Ik zou zo vergeten
hoe al die sites ook mogen heten
thans omvlochten door een keten
zo ons dierbaar poëzie!

Sonnet, vrij vers en parodie,
och! me dunkt, we moesten denken
wat al kracht we elkander schenken
als we breken met literaire wetten,
zie toe, de betovering van poëzie!

Een hand, vijf vingers: top van inspiratie
kan men buigen licht en knakken,
maar als zij zich samenpakken
zal geen vijand kunnen vlakken
word één vuist, mijn poëzie!