Sonnet 1
Het sonnet voor het nieuwe huis
Wanneer ik rondloop, op de cirkel, mij voor-
stel dat het de navel van de wereld is,
het geboortebewijs maar niet het gemis-
te verlangen, begin zonder oorzaak, door-
gaan waar het begint, omdat alle woorden
mij zeggen dat ik terug moet naar beslissen-
de gebaren, niet de paring, maar er is
ook een andere wetmatigheid, bijvoor-
beeld hoe het zich indraait, concentrisch over-
neemt wat ik lijnrecht bedenk en zeg: 'Mijn Heer,
de liefde, die is het.' Die mij beweegt, lacht
en strekt zich uit op bed. De waarheid is zacht
voordat die zich spant en mij vult, elke keer
is er die opening, ik geef mij over.
-----------------------------------
uit: 'Electron, Muon, Tau', 2000.
Inzender: dh, 16 juni 2015
Geplaatst in de categorie: liefde