Avondrood
Eens was ik jong en schoon.
Vrouwen die met mij dansten werden in mijn armen
medegevoerd tot duizelingwekkende hoogten.
Nu gaat er niets meer omhoog:
het enige dat stijf staat zijn mijn gewrichten.
Ach, waar zijt gij gebleven
zoete, bittere, onstuimige jeugd?
(1977)
------------------------------
Verzamelde gedichten (1987)
Inzender: K.H., 1 mei 2016
Geplaatst in de categorie: spijt