inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 104):

ik kreeg de stilte weder lief

ik heb de stilte weder liefgewonnen:
een korte poos was ik van haar vervreemd
maar nu heb ik opnieuw haar liefgewonnen
ik mag weer drinken aan haar klare bronnen
en zwerven door haar schaduwbeemd.

weer gaan haar dromenlanden voor mij open
waar bloeit het kruid van de herinnering
door haar zachte geuren omdropen
weet ik nauwelijks hoe de tijd verging.

Schrijver: Henriette Roland Holst-van der Schalk
Inzender: KvG, 7 mei 2003


Geplaatst in de categorie: natuur

3.2 met 36 stemmen aantal keer bekeken 9.243

Er is 1 reactie op deze inzending:

Liesbeth Sonneveld , 10 maand geleden
Het gedicht neemt me direct mee naar het verlangen naar die stilte. Het maakt me wakker om haar te vinden en net als Henriëtte te drinken van haar klare bronnen en te zwerven door haar schaduwbeemd. Ik geloof dat ik eens afreis naar de Buisse Heide.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)