inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 630):

Een dichter

Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven
over wat late rozen in de zon.
Hij was een dichter en hij wou het blijven.
Hij schreef sonnetten toen hij pas begon.

Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden:
je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht!
Je moet zorgvuldig alle rijm vermijden,
want een gedicht dat rijmt is geen gedicht.

En dan dat metrum! Dat is uit de mode.
't Mag niet van rál de ral de rál de ral.
Punten en komma's, jongen, zijn verboden.
En denk erom: geen hoofdletters vooral.

En nooit een hele zin. Alleen maar brokken.
En rozen mógen wel een keer, maar dan
slechts in verband met baarmoeders en sokken
en zó dat niemand het begrijpen kan.

't Is maar een weet, we zeggen 't je maar even.
Piet had het spoedig door en hij zei: o.
Hij heeft diezelfde dag een vers geschreven,
zijn eerste echte vers. En dat ging zo:

'ik drijf spelden van wanhoop
in de huid van je
grutten wezenloos
woezie woezie 17 en
klaan uit je klukhaar versuikeren
bleke bliezen in schedels met spuigaten
vol blauw gehakt.'

En toen zei iedereen: dat is reusachtig!
En Paul Rodenko schreef een heel lang stuk
in 'Maatstaf' om te laten zien hoe prachtig
het was. Vooral dat 'woezie' en dat 'kluk'.

Alleen Piet Pluimers zelf was niet tevreden.
Hij wou zo graag eens rijmen, want helaas,
hij heeft nu eenmaal 't rijm onder z'n leden.
Maar nee, hij mag alleen met Sinterklaas.

En hij wou graag één keer een komma zetten.
Ach Piet! Over tien jaren slaat het om!
Dan rijmt men weer. Dan maakt men weer sonnetten.
Dan gaat het weer van póm de róm de róm.

------------------------------
uit: 'Huishoudpoëzie', 1957.

Schrijver: Annie M.G. Schmidt
Inzender: MF, 8 januari 2005


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 65 stemmen aantal keer bekeken 27.031

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
LadyLove
Datum:
8 mei 2020
Dit is zo waar, ik weet nog wel toen ik begon met schrijven ook altijd rijmde, ik werd erom verguisd, en men vond het niks, maar men begreep wel waarover ik schreef. Toen heb ik 'n keer een onzin werkje geschreven, en dat werd alom geprezen. Men is zo snel met hun oordeel. Het is mooi als je er mensen mee raken mag, op welke manier dan ook, dan is de poëzie geslaagd !
Naam:
Hans Sanders
Datum:
30 maart 2020
Het gedicht moet ergens over gaan en, ondanks dichterlijke vrijheid, Begrepen worden, gevoelswaarde hebben en makkelijk leesbaar zijn. Het moet een zo breed mogelijk publiek aanspreken. Laatst nog een dorpsdichter gehoord
Er was geen touw aan vast te knopen en het publiek vroeg zich af of ze wel moesten applaudisseren
Naam:
ari vlasblom
Datum:
8 januari 2005
Email:
arivlasblomhotmail.com
Geniaal, hoe deze grande dame van het jeugdboek de charlatans van Vijftig op de hak neemt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)