161 resultaten.
Tuin
gedicht
3.0 met 43 stemmen 6.697 Van aarde ben ik en de kleur
van een seizoen. Omsloten door de hagen
en het huis vorm ik een buffer tussen weg
en thuis. Men graaft in mij en dekt me
toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad
is krappe oversteek naar wegen waar ik niet
van weet; mijn rand is daar slechts
mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen
en het huis, voed ik de…
Kunstberg
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.438 Ik dwaal zo graag aan oude bouwterreinen
waar oude wijken worden omgewoeld,
waar voze stegen onder puin verdwijnen
dat op vrachtwagens wordt weggevoerd.
Daar wordt geboord, gebeukt en diep gegraven.
In putten hol als de ogen van de dood
gapen riolen, lang vergeten graven;
oeroude gronden komen maagdlijk bloot.
Ik wandel liever hier dan in…
Onder de rook van Amsterdam
gedicht
3.0 met 21 stemmen 5.460 Zon roest achter horizon.
Vreemde vogels roepen,
zoeken in donker grasland.
Een zwaan glijdt
over het roetglas van water.
-----------------------
uit: Tirade, 1976.…
Schuur
gedicht
2.0 met 11 stemmen 5.630 Met fijner bladgoud belegt men
geen schuur. Alleen motregen
heeft zulke penselen, alleen
landwind de langzame
hand van passen en meten
tot de tempel van tabak
de mistgod gegoten zit.
Onder de olm rust intussen
de tijd, rekt de nazon uit.
----------------------------------------
uit: 'De bomen zijn paars en de hemel'.…
Ontmoeting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.064 Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit
verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat
men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen
het gratis glas van het…
King Clear
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.747 Op een avond komt ze aan
in het huis van de bewoner
alles is van glas
de deur de tafel
zijn hoofd is van glas zijn voeten
rinkelend karkas
hij wil drinken uit een glas
ziet haar niet komen
ze draagt een glazen jas
love you tintelt hij
ping!
----------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
In dit land is zo veel vochte lucht
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.659 In dit land is zo veel vochte lucht
die angstige gebouwen plat op de grond
drukt, zelfs in de stad. Zo weinig ruimte
dat bedilzucht de mond vult met dikke tong.
Diensten herkauwen een taaie norm
van vormgeving en voorschrift alsof
een aardbeving elke maandag verstoort.
Huizen worden tot woningen omgetekend
in broodpudding opgediend na de maaltijd…
De huizen houden zich
gedicht
2.0 met 39 stemmen 10.105 De huizen houden zich op hoge krukken
meer dood dan levend overeind.
De warmte
der laatste kamers klampt zich vast aan kliffen,
de morsigheid van hun geheimenissen
wordt de voorbijgangers ten hoon getoond.
Hulp zoekend zwerft
de vuilnis door de straten.
------------------------------------------
uit: 'Het geduld van de dingen', 1996…
Scheveningen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 6.559 dan wijkt het lange lint van zilver zand
voor uitgestoken broodmagere armen
sirenen vluchten lijdzaam voor erbarmen
geen scherpe rotsen maar een veilig land
na de havenhoofden zwarte kaden
verworden zeebenen tot vaste voeten
geen lager wal meer of het eeuwig boeten
van hun vrouwen door de zee verraden
het onheil komt niet van de woeste vloed…
Gewone Alikruik
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.591 Zijn verleden is zijn meesterwerk: kalken lagen
vormen wenteltrappen, waaiers, slagen.
Hijzelf, een paar gram snot zonder gehoor of gezicht,
bewerkt zijn tombe: geen dier van groot gewicht.
Hard het lot van de heremiet in zijn vochtige toren.
Gekookt wordt hij verkocht bij myriaden.
Zijn levenswerk is afval, een broze hoorn.
Strandwandelend…
Ver van elk bewoond gehucht
gedicht
2.0 met 20 stemmen 5.830 Ver van elk bewoond gehucht
Waakt het huis, geducht, berucht,
Dat geen zichtbaar leven bergt
Maar elks aandacht vergt en tergt.
't Nachtelijk zwijgen wordt verscheurd
Door een stem die gilt en treurt.
Niemand, niemand weet er van,
Niemand breekt zijn boze ban.
Overdag wordt niets bespeurd.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde…
Onbekommerd
gedicht
3.0 met 39 stemmen 8.318 Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van…
Bij het ouder worden
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.627 zo broos jonge baksteen
in een wei vol ervaring, zo
leeg nog de ramen, de koeien
keken daar dwars doorheen
vader, jouw huis is gaan leven
toen de veestapel verdween
en het gras
zo wit is het nu, zo rood
de rozen, met plukjes vacht nog
aan het prikkeldraad
soms vind je tussen de struiken
een poppenarm, een lekke bal
of 't ruikt er…
Asiel
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.839 Je zou niet denken dat ze spelen,
viool, harmonica en tambourijn,
voor vijf verwaaiden op dit groot terras
en stoelen bij elkaar op schoot gezeten.
Hoor dan ons kaal en puur applaus
of wij al lang begrepen hebben
dat wij de schuld zijn van hun kou
en wat er meer lijkt op verdriet.
Zij spelen het gedreven of wij van
de wind hier op dit lege…
Afgifte goederen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.574 Zeven kraaien bij een dooie meeuw
drie advocaten bij een koffieapparaat
oude aantekeningen voor een pleitnota
tussen de contracten en de uitgeprinte e-mails
in een map
ik kon niet slapen vannacht
en ik stond op om nieuwe aantekeningen te maken
de lucht betrekt, de zon breekt door
en er barst een regenbui los
een bordje 'afgifte goederen…
Van oude kerken als kreuken in hun heuvel
gedicht
4.0 met 11 stemmen 3.651 Van oude kerken als kreuken in hun heuvel
kende de klankenverliezer het gebed. Een klamme
echo een akoestiek een gesuis dat ragfijn geel
onophoudelijk de muren in rinkelt.
Van oude kerken waar schellend zijn stem
voor de adem op fresco's een sleutel vroeg
herhaalde hij het bezoekuur. Een vraag brandde
in des klankenverliezers koudvuur en nu…
Licht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 21.560 We wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uit
eindelijk hadden we licht in de kamer
in dat licht keken we elkaar…
HOEVENZAVEL
gedicht
2.0 met 18 stemmen 5.953 Men opent een raam en zegt Ziehier de wereld.
Men bootst het wonen na in tal van talen.
En het dorp wordt een stad en de stad
de wereld, als ging de hele wereld in een straat.
Soms staat men voor een horizon als voor een hek,
maar de straat wordt een dorp en de stad de wereld
die ruikt naar sjasliek, shish kebab en moussaká,
naar al dat elders…
Het straatje
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.427 Kom in deze straat, de laatste straat,
en ga van huis tot huis. Kom binnen,
loop alle kamers door. De weg is smal,
het dek van zand, de gevels zijn gestut,
de panden krot verklaard. Hier wonen
goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.
‘Dit is ons straatje, om ons heen wordt slechts
verladen en geraffineerd, hier wonen wij,
met…
Afscheid van Missenburg
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.416 Voor Elza
Het paradijs, en zonder slang, dat was labeur
Maar heerlijk! Hoog en zwetend riep de zonnewijzer
Honderd vijftig jaar de taxus en fazanten
Tot de orde, en zacht en dwingend hing de gastvrouw
Aan het touw en liet de kleine klokken gaan
Over de paden van patrijzen en tuiniers.
Ook onkruid boog zich naar die goddeloze mis.
Ik schreef…