553 resultaten.
Always the sun
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 133 's Avonds vanaf mijn balkon
Zie ik het licht van de Maan
Of eigenlijk dat van de Zon
Die net is ondergegaan
De Zon is uit het zicht
Het is de Maan die wordt verlicht
Maar als de maan straks verdwijnt
Is het weer de Zon die schijnt…
het heelal
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 205 het heelal gezien
als immens schoolbord...
geef de dichter
een krijtje
en weldra
staan er de
mooiste verzen
aan het
firmament…
Lichtval
gedicht
3.0 met 44 stemmen 17.409 Als ineens de zon de schaduwen
opzij veegt naar de verste hoeken van de
kamer, kijken we op maar zeggen niets.
Ik buig me naar het stof, neem af,
jij strekt een been om naar de keuken te gaan.
De richting staat elegant gecomponeerd
lichtval te verdragen.
Over de tafel hangt een gesprek.
We hebben het verlaten,
we bewegen ons nu schuchter…
Oneindigheid
poëzie
4.0 met 10 stemmen 911 Van honderdduizend jaren her
Kwam tot mijn oog de straal van een ster,
Hij kuste mij met zijn milde licht,
Ik voelde mij leven als in een gedicht,
Want wat is tijd?
Meer mijlen ver dan mens verstaat
Bewoog mijn oog dat stergelaat,
Ik was nabij haar met mijn blik
En ondervond een zoete schrik:
Geen ruimte telt!
Tezaam geschapen…
De bibliotheek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Het begint te regenen
als ik halverwege ben
Bij aankomst
blijkt mijn lenerspas thuis
Terug
Regent het harder
Alle stoplichten staan op rood
Op één na
Die-ik-in-een-sprint-
hoop-te-halen-als…
mijn voorvork breekt
Het lukt me niet te genieten
van het moment van gewichtloosheid
wanneer ik over het stuur
naar het asfalt zweef
“Analfabetisme…
Baal Sjem
gedicht
3.0 met 40 stemmen 18.816 Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma,
Bahavadgita lezen bij licht van wierook
terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit
in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert.
Tussen acupunctuur-pop en zen-beat
met spreuk spiritisme en dooddoener drugs
wordt slijk tot golem en tot god gekneed:
in zijn dode mond is mode het baalsjem,…
FANTASIE.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 773 Er' disse sorte Masser Fjelde ?
Nei! fremasi styrte de need Vaelde,
Og Sneens Dynger paa den hole,
Snart stige, snart forsvinde!
ANDERSEN.
Zijn 't velden daar ginds, zich ontvouwend voor 't oog?
Maar neen! het zijn bergen!... Zij leven:
Hun sneeuwtoppen deinzen en stijgen omhoog,
Nu herwaarts, dan derwaarts gedreven.
Zijn 't wolken…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Morgenrood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 Struinend door de morgen
Een mysterie voor jou ontbloot
Sferen die ontzorgen
Ook al kleurt de hemel bloederig rood
Een lange weg van gaan
Waar mensen nooit zullen komen
Ver achter de maan vandaan
Het leven mag dagdromen
Zonlicht wordt ontleed
Met daadkracht zal het tegenscoren
Als stof met waterdampen streed
Zal wit licht straks weer…
Schelp
gedicht
3.0 met 24 stemmen 11.054 Nu je voeten koud zijn geworden
de wreven van je voeten, je enkels, je scheenbenen
nu je de televisie uitzet
en je blik langs de meubels gaat
nu merk je de tocht die over
de vloer trekt, die hoe lang al
aan het trekken is en die je
aan jezelf komt herinneren, in dit huis
uit de schelp in de boekenkast
wentelt het ademhalen van Triton omhoog…
Soms, als men buiten loopt in zee van zon
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.805 Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neer vallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon.
Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar
'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…
Nestoriaanse kwatrijnen 2
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.032 De dingen doen en aan het einde, basta,
geen leer omhelzen. In het halfduister
de uitgang raden. Niet in paniek geraken.
Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda.
----------------------------------------------------------------------------
uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…
De zon
poëzie
4.0 met 2 stemmen 819 Ik ben de wever aan des tijds getouw,
En schik de gloeiend-bonte taferelen,
Aan mij de macht om werelden te delen,
Ik schok der vorstenrijken vaste bouw.
Ik ben de aleeuwig-brandende flambouw,
Die 't groot Heelal gestaag komt toebedelen
Het licht en 't leven, die op aard komt spelen
Het wiss'lend spel van wolken en landouw.
Ik…
De pracht van de zon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 212 Hoe uitdagend het is om elke keer weer zon
gewaar te worden of waar te nemen als een ronde bol
waarbij ze op elk moment van de dag hangt in de open hemel waar
haar brandend wel licht overal wordt verspreid tegelijk voel ik warmte diep in mij.
Dat ze zo krachtig zo gedreven is, kan ik niet
onder stoelen of banken steken daar ze ook het subtiel…
Wat is een mens?
gedicht
4.0 met 166 stemmen 12.461 Wat is een mens?
Een stip op een stip voorbij de zon,
die zelf is zoekgeraakt in het heelal
van melkwegstelsels achter melkwegstelsels.
De mens: waar praat zij van in al die tijd,
aeonen ruimte, zevenmijlen licht
en zeventig maal zeven mijlen niks.
De grote duisternis waarin de dode schimmen
zich dringen naar het schemerachtig licht,
waarin…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.600 De gouden Aarde is vol en vast en klaar,
De Hemel welft zich donker en zacht blauw,
Het Heelal is die donkerzachte dauw,
Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar.
Van die twee samen, van dat jonge paar,
Is de Zon de algoudene flambouw,
En de Aarde de liggende landouw.
In goud en groen beide volkomen baar.
En in het zachte en volkomen blauw…
Waarom?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 113 Waarom zijn wij hier?
Waar komen wij vandaan?
Zullen wij blijven bestaan,
als de zon eens dood zou gaan?
Berekeningen worden gemaakt.
Voorspellingen gedaan.
Op Mars een nederzetting plaatsen?
Of een vluchtroute naar de maan?
Maar als de zon zou sterven,
blijft de maan dan wel bestaan?
Geleerden buigen zich hierover.
Veroveren de ruimte…
Vuurwerk
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.614 Volgens de astronoom die met de mond
vol tanden staat - knappe kerel -
was er in het begin al iets.
Iets: met veel aantrekkingskracht,
een zwart gat, een vlam in mijn hart.
Zo niet, geen gebeurtenis t voor t + 1,
en dan ook niets daartussen
waar tijd plaats
kon vinden. En zonder tijd
geen pijl die ergens vertrekt om God
weet wanneer…
Verwachting
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.857 Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen,
Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt.
De nevelwolken die u dragen,
En, speelbal van d' onzichtbre tijd,
Door de eindeloze ruimte jagen,
Doorscheemren wel van bliksemslagen
Wier flikkring door de scheuren splijt;
Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen,
Die afstand is uw oog te wijd.
Wij hobblen door…
Zoekend EGO
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Kosmisch
Galactisch
Solair
Planetair
Globaal
Oceanisch
Continentaal
Nationaal
Provinciaal
Regionaal
Locaal
Lichamelijk
Organisch
Cellulair
Organellisch
Moleculair
Atomair
Nucleair
Elektronisch
Energetisch
Amoreel
Amoraal
Poëtisch
Muzikaal
Zijn wij.
Ben jij.
Ben ik.
Waar staat ons huis ?
Waar wonen onze Goden ?
Waar wonen…