222 resultaten.
Symbolisch
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Ik heb een boompje geplant.
Een ideetje voor het leven.
De lente binnengehaald
via een vorm van fierheid...
De takjes staan op het punt
hun groene fanfare aan te heffen.
Zeg maar gerust dat zij nu
bijna in juichen uitbreken!
Ik heb een symbool geplant.
Een dikke reden om te leven.…
WITTE TULPEN, ROZE HYACINTEN
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 739 Witte tulpen, roze hyacinten
oogstrelende lentetinten
na een lange wintersleur
sublimiteit van kleur en geur.
Lieve lenteboden
die een bevroren hart ontdooien
onder naakte bomen
ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt.
In het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen…
Chrysanten
poëzie
2.0 met 21 stemmen 5.129 Er is iets erg pleizierigs: -
De rook van mijn pijp
Heeft vanavond iets zwierigs,
Dat 'k heel goed begrijp.
Kijk me daar die chrysanten
In mijn bruine pot!
't Zijn mijn trouwe trawanten,
Van heel groot genot!
Kom - wat tabak en bloemen
En 'n klein beetje kijk
Op wat we 'mensen' noemen -
Dat maakt je al rijk!
Old boy! in je ouwe…
Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.629 Een weegbree - drie ovale blaadjes -
gebroken uit een asfaltscheur
Nu je er toch bij stil moet staan,
wil je er niets van denken.
Of, moest het toch, iets als allicht,
de weegbree immers is heel algemeen
op asfalt, tussen puin en bij gebouwen.
Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf,
door je omgeving wreed gefnuikt maar niet
vergeefs…
De vegetariërs!
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.478 Vegetariërs zijn mensen,
die de mensen anders wensen,
daarom eten zij slechts planten,
net als grote olifanten;
Zij zijn bang van dooie koeien,
want die kunnen niet meer loeien.
Beesten doden om te eten,
noemen ze van God vergeten.
't Is zo deftig en zo fijn
vegetariër te zijn!
In hun reine restauratie,
is voor arm en rijk een plaasie…
Eikje
gedicht
3.0 met 16 stemmen 3.633 De kou heeft hem verschroeid, maar hij,
ontplooid, bleef aan de zomer trouw,
open en strak,
een eikje dat zijn blad behield,
bruin en verdord, maar eetbaar bruin
en leefbaar dor.
---------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…
IK STUUR JE BLOEMEN
gedicht
3.0 met 19 stemmen 789 een roos voor de zon die door kale takken schijnt
een roos voor twee vogeltjes in de boom
een roos voor de chrysanten die in bloei staan
een roos voor alle wolken in de lucht
een roos voor de liefde dat die blijft bestaan
een roos voor volharding in alle strijd
een roos voor de warmte die jij me geeft
een roos voor alle gedachten die ik met…
Een nachtkaars
gedicht
2.0 met 14 stemmen 3.650 Als een wit laken
opgetrokken tot aan de kin
staan de Phloxen Paniculata
naast de Salvia Superba, zuchtend.
Hydrangea’s, dun als vliegerpapier
ritselen zacht in de avondbries.
Langs de vijver wegkwijnende Hosta’s,
Door bleek maanlicht beschenen
een enkele Rudbeckia Fulgida
en een wilde Aquilegia Vulgaris.
Zelfs de Delphinium Grandiflora…
PAPAVER-BED
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.391 Blank, scharlaken, woest en vredig,
Franjig, strokig, effen, ledig,
Wapenig, vol walmen;
Staan zij naar de zomer luchtend,
In een windeloze uchtend,
Opgericht als palmen.
't Rusteloze vliegendom
Gromt en glinstert al alom
En beweegt zich vinnig
Om het groene tonnetje
Met het straalsgewijs zonnetje
In elks midden innig.
Even buigen…
Plombenblad
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.414 O, plompenblad, dat schommelt
Al op en neer als ’t water deint;
Doch groener nog dan ’t kroosveld schijnt,
Wanneer ge er opsteekt overeind,
Tot gij verzinkt, verschijnt, verdwijnt,
Als ’t onweer, nu het daglicht kwijnt,
Schor rommelt!
O, groene bies, bewogen
In de onbewogen avondlucht
Door ’t vallen van een beukenvrucht,
Door ’t suizen van…
Braamstruik
gedicht
3.0 met 38 stemmen 15.360 Vlinders en bijen wijlen bij de roze bloemen.
De groene en paarse bramen zijn alleengelaten.
Zijn zij zichzelf genoeg? Missen zij niet het diepe zoemen
waarmee de bijen tot de bloesems praten?
En 't sprakeloze, wankele evenwicht
waarmee de vlinders op haar blind gezicht
zich even nederlaten?
------------------------------------------------…
Sanseveria hotel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 256 De wereld is van de Sanseveria
maanlicht over verdwaalde stad
jij bent het fraaie droomgezicht
nabij het naaktstrand van de blote ziel
er is onvoorwaardelijke groei
achter jouw schuilend duin
klinkt het droomlied van de liefde
jij bent adem van mijn fantasie
kamerplant in een hotel
eerste kus op het gelaat
tongen van dames groeien…
Donzige klis/klit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 een naamsverschil
waar ik niet mee zit
ruwe bolster
blanke pit
stekelbolletjes
waar dons om zit
paars bloeiend
alleen nog dit
deze plant
in berm, akkerrand
slootkant
is speciaal blij
met Dollardklei
komt vooral voor
in het Oldambt
niet zoveel
elders in het land
maar misschien
laat hij zich
niet zo makkelijk zien
ze staan met vele…
Boerenwormkruid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 nogal een naam
wat maakt het uit
het is juli, het bloeit
in grote gele schermen
langs alle bermen
composiet die je ziet
uitsteken boven de rest
gele knoopjesbloemen
in stikstofrijk gebied
hebben we dat verpest ?
vlinders, insecten zoemen
om dit onkruid
je krijgt het niet
makkelijk weg
maar wat een pracht
in wolken uitgezaaid
er wordt…
Carpe diem
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 193 Ik genoot van de
bloeiende rozemarijn
die nu verdord is...…
Een Bloem
gedicht
4.0 met 153 stemmen 26.538 Als ik een bloem was,
zou ik dan nu bloeien?
Of zou ik een bijzondere bloem zijn,
een onvoorstelbare bloem,
een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien
en niet bloeien,
En die over de rand van een vaas voorover
leunt
om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?
Of zou ik alleen maar kunnen bloeien,
moeten bloeien,
rood en gedachteloos…
Tulpen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.634 Gij die, op uw steel gestegen,
schijnt te zijn uit zon gedegen,
die met uw doorvlamd gewaad
Drachtig in de velden staat,
gij die, nog in 't morgendomen,
tegen vroege-voorjaarsbomen
ijl de verten bloeit en brandt, -
in de verten van mijn land,
in de verten, waar de scholen
witgedekte wolken dolen,
waar de wereld in het rond
uitligt aan…
Hortus Botanicus, Leuven
gedicht
2.0 met 26 stemmen 7.347 Weldadig en in rust verzonken, deze
tuin, vooroorlogs ooit mijn vaders
geliefde pleisterplaats. Geen sporen meer
van hem die ik hier zoek.
Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook,
wordt hier gekend, genoemd bij naam
en toenaam, een belofte van genezing.
Kruiden gewassen tegen elk verdriet,
met namen zingend van al wat ontstond
in zeven…
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.879 Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, -
regenen doen de wolken om haar om.
Ze stond bleeklicht midden in somberheid,
de lichte ogen, 't blond haar daarom gespreid,
de witte handen, tranen op meen'gen tijd,
een licht arm meisje dat lichthonger…
Twee Nymphaea
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 Op het blauwe Weerib water
wiegen zacht de waterlelies
voorzichtig opengevouwen
witte kronen rond een gouden hart
lieflijke landingsplaats
voor eftelingelfjes.
Daarnaast de Gele Plomp
brutaal verheft de groene knots
zich boven water
de gele geile bloem
toont de wereld trots
haar pronte stempel
met haar zoete nectar.
Slootsloerie.…