1.093 resultaten.
Honderdvijftig kilometer zenuwen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 Bestaand uit vele spiegelscherven
Weerkaatsten wij elkaar verwrongen Zingend van liefde, leven, sterven
Beseften we- de tijden drongen
Brokstukken, flarden en fragmenten Verdronken in verdeelde beelden
Waarin we soms elkaar herkenden
Of dat wellicht een weinig speelden
Wanordelijke mozaïeken
Heldere delen, slechte voegen
Harten die…
Genese
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 68 wording 1
alles verandert
als we uit de zeebodem
naar de aarde kruipen
alles moet anders
als we ground zero op
de knieën verkennen
als we afleren aanleren
bijstellen ombuigen
verandert alles
wording 2
we kruipen hinken
strompelen
alles verandert
we leren rechtop lopen
verheffen het tot
een ware kunst
alles wordt…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
grensverkeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 68 vogels vliegen tussen landen
zonder paspoort heen en weer
bladeren waaien van de bomen
zonder boetes alom neer
beekjes stromen tussen oevers
ongehinderd voort
buren blijven buren
over alle muren heen
grenzen zijn bedacht door mensen
scheppen orde waar dat moet
vriendschap sluiten mensen grens'loos
daar zijn alle kanten goed
laat ons…
O mijn zon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 In de ochtendzon, o sole mio verwijl ik bij voorkeur privé
matineus in mijn hangende tuin
achter muren van mijn haus am see
in d'azuren poel van morning glory
en de aquamarijnen salon
Pas demoiselle, pas de quoi
c'est pas de problème pour moi
geen vreemde eend in den vreemde
bohémien zwerver doch geen nomade
Met vrienden en maîtressenharem…
In dat Europa leef ik, voel ik me, ben ik Europeaan!!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 59 Nu weet ik wie ik ben
Nu weet ik zeker wie ik ben
Ik ben een oer, oer, oer
een oer Europeaan
Natuurlijk voel ik me ook
Nederlander,
Rotterdammer
Amsterdammer
En gecombineerd
Een Ramsterdammer
Een beetje Jordanees
Want daar woon ik nu
Maar ik heb op vele plaatsen vertoeft
En ook veel in de buitenlanden verbleven
Waar de deelstaten…
Woest en ledig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 Hagelbuien ranselen de winter weg
Avaritia hoogmoedige solitaire zwarte wolk
zal de stormachtige wind hem op tijd doorbreken?
In stilte legt een haas zijn oren in zijn nek
vangt de buizerd de veldmuis
zoekt een grutto een uitkijkpunt
Gula waant zich de zon om wie
de aarde draait haar klauwen
geselen de uitgewrongen aarde
De maan…
park
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 51 er schoot een regel door mijn hoofd
terwijl ik liep te lopen
'er heerste vrede in het park
als in vervlogen tijden'
hoeveel goden mensen
zich ook wensen
er is slechts één zon
die ons allen troost en verwarmt
er is slechts één maan
die ons allen troost en omarmt
die boven oorlog boven vrede
altijd blijven staan…
De omgekeerde wereld
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 79 Soms reis ik in gedachten
Even naar een andere tijd
Naar de omgekeerde wereld
Hoe het daar is dat wil ik even kwijt
De tijd gaat er niet vooruit
Maar hij gaat langzaam terug
De oorlog wordt weer vrede
Een olifant is weer een mug
De haat wordt weer de liefde
De ruzie is nog niet begonnen
Verdriet gaat terug naar blij
Verliezen verandert…
Zoveel leed...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 114 Je vult je dagen,
met dingen die prettig zijn.
Meestal zijn het herinneringen
die liefdevol zijn.
De dingen die vandaag gebeuren,
zijn zo prettig niet.
Het nieuws vertelt alleen maar narigheid,
ellende en verdriet.
Je schudt je hoofd,
maar helpen doet dat niet.
Het is hartverscheurend,
alles wat je ziet.
Wat kun je doen
voor al het…
rompslomp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 gebruikers maken soms geluid.
dichters dichten, of slaan op
hun snuit. verkeersongevallen,
leguanen en de hoestende
nachtegaal vallen in op drie.
ijslanders eisen land, storm- en
donderdagen ook. in boten bonst
onvermoeibaar de rompslomp.…
leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 het leven is als een vlam van een kaars
wanneer er een feest is, wordt je geboren
je bent vergezeld met nieuwe vrienden
de ene wat ouder dan de ander
samen verblindt je iedereen in een glimlach
maar wat maakt het uit
op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…
Nachtelijke hemel
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 746 Schoonheid in de lucht
betoverend weergegeven
komt met vele spiegelingen
haar aanblik kunnen delen
en daarbij zoveel meer beneden
doet de wereld verbroederen..
verbinden onze dromen
verzachten de ogen
laten sterren stilstaan.…
dromen en daden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 een geweven droom ontwaakt
in een reuzeninsect van linnen
bamboe en aluminium
zal hij de aarde ontstijgen?
moed en wanhoop vechten om voorrang
enkele honderden meters later
laat hij de aarde los…
Emolent
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 64 Om dit woord exact te duiden,
ben ik de polder ingegaan.
´Ranke turbines, welke berichten
passeren jullie rotorbladen?´
Komt Poetin om door tankgeweld?
Loopt het asielbeleid ten einde?
Verbeelden jullie iets weergaloos,
gaat het oude Rusland te gronde?
We snakken naar een werelddaad
die ons hopelijk gauw ontoorlogt.
´k Zal eens zoeken…
21 november 1981
gedicht
2.0 met 50 stemmen 8.446 Je liep daar naast mij in je gouden jack.
Ik liep je nog te leren kennen,
jij moest nog aan de oorlog wennen
die ik nog niet had afgelegd.
Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet
die als een kalme waterval
vanaf de hoge bruggen kwamen.
Het was de allereerste stoet
die ik ooit zag waarin de namen
van allen waren uitgewist
en waarin…
Nagoya kasteel
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.736 Als een schip in de eeuwigheid verankerd
Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer,
Der wereld afgewend, hier onveranderd
Het rijk van bos en water en weleer.
Nu wil de eeuwige zwerver overvaren,
Zijn rust bewaren midden in het meer,
Welks oppervlak de schichtige winden vlieden,
Waarop geen kelken drijven, uit welks diepten…
Zondvloed
gedicht
2.0 met 14 stemmen 4.129 Laat en verlaten dit verherfste leven:
een nabloei van vergane zomerplanten,
terend aan ruige najaarswaterkanten,
broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen.
Bittere schemering, loochen de genade
eertijds beloofd achter uw onheilswolken,
wentel de wereld in het bloed der volken,
ga met de duivel en zijn moer te rade!
Wilde verwoester,…
VOLKEREN DES KRUINS
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.888 Volkeren des kruins, de komende,
De straks geboren wordende, hoort hij.
Ik wil, zegt hij, en bij de adem van
Zijn mond, verschuift de atmosfeer,
En maakt een jaagpad open voor zijn woord.
Ik wil ontvangen van de nacht en schemer,
En van de gouden ochtend het geheim,
Ik wil het nog niet zichtbare doorzien,
Ik wil doordringen dit oneindige…
NEUWJAARSWENS VAN EURODICHTER JAN JACOB KREDIET VAN DEN BOS
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Spanje, Torremolinos, zondag 1 januari 2023, zon, 20 graden.
Beste mensen, landgenoten, Europeanen, Wereldburgers,
Ik zou zeggen maak er weer wat van,
van 2023
Laat af en toe 2022 nog eens stevig op u, jou inwerken
wat mij deed leiden naar:
‘De kleren maken de man’
De kleren maken Jan, dus
Ik heb een nieuw pak gekocht in
Spanje,…